IBPBI/2/423-958/12/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów zdnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) po ponownym rozpatrzeniu, w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 maja 2012 r. Sygn. akt II FSK 2275/10 oddalającym skargę kasacyjną tut. Organu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 5 lipca 2010 r. Sygn. akt I SA/Gl 287/10, wniosku z dnia 28 lipca 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 3 sierpnia 2009 r.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłat dla pracowników dokonanych z podziału zysku wraz ze składkami na ubezpieczenie społeczne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych - jest prawidłowe.

W dniu 3 sierpnia 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłat dla pracowników dokonanych z podziału zysku wraz ze składkami na ubezpieczenie społeczne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. W dniu 27 października 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego Znak IBPBI/2/423-908/09/AP, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Pismem z dnia 12 listopada 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 16 listopada 2009 r.), wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Pismem z dnia 16 grudnia 2009 r. Znak IBPBI/2/423W-132/09/AP Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, udzielił odpowiedzi na ww. wezwanie.

Pismem z dnia 14 stycznia 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 20 stycznia 2010 r.) wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną. Pismem z dnia 19 lutego 2010 r. Znak IBPBI/2/4240-5/10/AP Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją, wraz z aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 5 lipca 2010 r. Sygn. akt I SA/Gl 287/10 uchylił zaskarżoną interpretację. Od ww. wyroku tut. Organ wniósł skargę kasacyjną, która została oddalona wyrokiem z dnia 29 maja 2012 r. Sygn. akt. II FSK 2275/10.

Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 5 lipca 2010 r. Sygn. akt I SA/Gl 287/10 wraz z aktami sprawy wpłynął do tut. BKIP w dniu 31 lipca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zgodnie z zapisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.), Spółka sporządza roczne sprawozdanie finansowe. Po ocenie i wydaniu opinii przez uprawnionego biegłego rewidenta, Zwyczajne Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy zatwierdza to sprawozdanie podejmując stosowną uchwałę. Walne Zgromadzenie podejmuje również uchwałę o sposobie podziału wyniku finansowego netto, przeznaczając część na wypłatę nagród z zysku dla uprawnionych pracowników. Na podstawie Protokołu Zwyczajnego Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy sporządzonego w formie aktu notarialnego, Spółka dokonuje podziału wyniku finansowego netto za dany rok obrotowy. Osiągnięty przez Spółkę zysk netto za lata obrotowe 2005, 2006 i 2007 w części przeznaczony był na wypłatę dla pracowników. Kwoty przekazane na wypłaty dla pracowników obejmowały wartość brutto tych wypłat oraz wartość składek na ubezpieczenia społeczne w części obciążającej pracodawcę, składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Na okoliczność wypłaty nagrody z zysku sporządzany był Regulamin wypłaty, zatwierdzany przez Zarząd. Do nagrody z zysku uprawnieni byli pracownicy Spółki, z wyjątkiem członków Zarządu i Głównego Księgowego, którzy pozostawali w zatrudnieniu w ostatnim dniu kalendarzowym roku, za który wypłacana była nagroda z zysku. Kwoty brutto nagrody z zysku dla poszczególnych pracowników obliczane były proporcjonalnie do procentowego udziału wynagrodzenia brutto pracownika za dany rok (bez ewentualnych nagród jubileuszowych) w stosunku do sumy wynagrodzeń brutto za dany rok (bez nagród jubileuszowych) wszystkich pracowników uprawnionych do nagrody z zysku.

Nagrody z zysku wypłacane były: za rok 2005 w roku 2006, za rok 2006 w roku 2007 i za 2007 rok w roku 2008. Spółka nie zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów wypłaconych kwot brutto oraz składek na ubezpieczenia społeczne w części obciążającej płatnika, składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwoty brutto wypłat dokonanych z podziału zysku netto w dacie ich dokonania (przelewu na osobiste rachunki bankowe pracowników) lub postawienia do dyspozycji pracowników wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne w części obciążającej płatnika składek, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 1998 r. Nr 137, poz. 162 z późn. zm.).

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), wg stanu prawnego obowiązującego w 2006 r., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Od dnia 1 stycznia 2007 r. art. 15 ust. 1 otrzymał brzmienie mówiące, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zarówno do 2006 r., jak i od 2007 r., art. 16 ust. 1 ustawy enumeratywnie wymienia koszty nieuznawane za koszty uzyskania przychodów. Wypłacone przez Spółkę nagrody z zysku w latach: 2006, 2007 i 2008, nie są wymienione w tym przepisie, zatem do tego wydatku należy stosować art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. Należy rozpatrzyć, czy wydatek ten został poniesiony w celu uzyskania przychodu. Wypłaty z zysku mogą być wypłacone po zakończeniu roku bilansowego (podatkowego) i po wyliczeniu wysokości zysku. Zgoda właścicieli Spółki na wypłatę z zysku dla pracowników, wyrażona w formie Uchwały Zwyczajnego Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy, jest formą uznania wkładu pracy pracowników, którzy przyczynili się do osiągnięcia dobrych wyników finansowych swego pracodawcy i motywuje do dalszej dobrej pracy mającej na celu osiąganie wysokich przychodów przez Spółkę. Wypłacone nagrody z zysku mają charakter wynagrodzenia za pracę i jako wydatki na rzecz pracowników nierozerwalnie wiążą się z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą i uzyskiwanymi przychodami. Jednocześnie nie są wymienione w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zapisanych w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej, a zatem można je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Również składki na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez płatnika składek, oraz składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych odprowadzane do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, na zasadach określonych w ustawie z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Wprawdzie art. 16 ust. 1 pkt 40 ustawy o p.d.o.p. stwierdza, że za koszty uzyskania przychodów nie uważa się składek na ubezpieczenia społeczne oraz Fundusz Pracy i na inne fundusze celowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw - od nagród i premii, wypłacanych w gotówce lub papierach wartościowych z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym, lecz nie można dosłownie zastosować go do stanu faktycznego w Spółce. Wypłacone nagrody z zysku i naliczone od nich obciążenia do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych mają nazwę "nagrody", jednakże takie określenie wypłat ma charakter tradycyjny, zwyczajowy. Nagrody dla pracowników nie są formą wyróżnienia niektórych pracowników za szczególne inicjatywy w pracy i nie skutkują wpisem do akt osobowych jako nagrody, o których mowa w art. 105 ustawy - Kodeks pracy. Ponadto dokonane były w formie bezgotówkowej na rachunki bankowe poszczególnych pracowników. Zważywszy, iż przesłanki wymienione w art. 16 ust. 1 pkt 40 powinny być spełnione łącznie, Spółka uważa, że w stanie faktycznym zaistniałym w Spółce, artykuł ten nie ma zastosowania.

W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 27 października 2009 r. Znak IBPBI/2/423-908/09/AP Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Wnioskodawca zaskarżył, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, ww. interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.

W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach prawomocnym wyrokiem z dnia 5 lipca 2010 r. Sygn. akt I SA/Gl 287/10 uchylił zaskarżoną interpretację.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uznał, że skarga zasługuje na uwzględnienie.

W uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził, iż podziela pogląd wyrażony w wyroku WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 10 lutego 2009 r. Sygn. akt I SA/Go 847/08, iż "należne udziałowcom dywidendy z tytułu udziału w spółce kapitałowej, są środkami przenoszonymi z majątku tejże spółki do majątku jej wspólnika, które to świadczenie stanowi realizację szczególnego zobowiązania wynikającego z relacji spółka kapitałowa - wspólnik. Z tych też względów świadczenia takiego nie można traktować jako poniesionego w celu uzyskania przychodu przez osobę prawną.

Czym innym niż wypłata dywidendy wspólnikowi jest natomiast wypłacanie przewidzianych regulaminem wewnętrznym spółki świadczeń zatrudnionym w niej pracownikom, nawet jeżeli źródłem środków na realizację tejże wypłaty będzie osiągnięty przez spółkę w poprzednim roku zysk netto.

Postawienie znaku równości między wypłatami z zysku na rzecz wspólników (dywidendami), a wypłatami na rzecz pracowników dokonywanymi również z zysku po opodatkowaniu, nie znajduje oparcia chociażby w treści art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do tego przepisu za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, których podstawą uzyskania są udziały (akcje) w spółce mającej osobowość prawną (...). Wskazane unormowanie w sposób jednoznaczny eliminuje zatem możliwość kwalifikowania wypłaconych pracownikom świadczeń do przychodów z kapitałów pieniężnych.

Zasadne zatem będzie wiązanie przedmiotowych świadczeń ze źródłem przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f., tj. z przychodami ze stosunku pracy. Za przychody ze stosunku pracy ustawodawca uznał bowiem w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń."

Ponadto w ocenie Sądu "dla zakwalifikowania wypłat na rzecz pracowników do przychodów ze stosunku pracy bez znaczenia pozostaje czy są one dokonywane z zysku spółki po opodatkowaniu, czy też z innego źródła. Należności otrzymane przez pracowników w kwotach brutto (wynika to z treści wniosku), podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Okoliczność ta, jak też ocena jej znaczenia dla rozstrzygnięcia spornego problemu, zostały zupełnie pominięte w uzasadnieniu zaskarżonej interpretacji. (...) Skoro więc analizowane świadczenia należy traktować jako zobowiązania Spółki wobec pracowników, wynikające ze stosunku pracy (bez znaczenia jest tu problem zagwarantowania tychże wypłat pracownikowi w umowie o pracę, czy też tylko regulaminie wewnętrznym Spółki), aktualność zachowuje kwestia odpowiedzi na pytanie, czy świadczenia te - w świetle podanych przez wnioskodawcę okoliczności faktycznych - mogą zostać uznane za ponoszone w celu uzyskania przychodu, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów (art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.) oraz, czy nie są one wyspecyfikowane w negatywnym katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p."

Od ww. wyroku tut. Organ wniósł skargę kasacyjną. W wyniku rozpatrzenia skargi kasacyjnej Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 29 maja 2012 r. Sygn. akt II FSK 2275/10 oddalił skargę kasacyjną.

W uzasadnieniu ww. wyroku Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż "trafnie Sąd pierwszej instancji wskazał na konieczność rozważenia przez organ w pierwszej kolejności kwestii czy, w przedstawionym przez Spółkę stanie faktycznym, wypłacone pracownikom świadczenia można uznać za poniesione w celu uzyskania przychodu albo zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. (w obu mających zastosowanie brzmieniach tego przepisu) oraz czy nie są wymienione w negatywnym katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Trafnie również wskazał, że świadczenia te należy kwalifikować jako zobowiązanie Spółki wobec pracowników wynikające ze stosunku pracy i w żadnym razie nie można ich w skutkach podatkowych porównywać z wypłatami dywidendy na rzecz udziałowców (akcjonariuszy) spółki. Skoro analizowane wypłaty stanowią świadczenia ze stosunku pracy to zasadniczą kwestią, której organ nie rozważył, pozostaje ustalenie ich charakteru a zatem czy stanowią one element wynagrodzenia za pracę czy też są jego pochodną w postaci premii, a to z uwagi na treść art. 16 ust. 1 pkt 40 u.p.d.o.p. Rozstrzygnięcie tej kwestii wymaga niewątpliwie uwzględnienia regulacji zawartych w kodeksie pracy. Należy także podzielić pogląd, że wskazane we wniosku źródło finansowania omawianych świadczeń nie dyskwalifikuje możliwości zaliczenia ich do kosztów podatkowych w razie spełnienia wszystkich wymienionych wyżej przesłanek. Organ nie wskazał przy tym na przepis, który wkluczałby możliwość finansowanie kosztów podatkowych z zysku spółki uzyskanego w latach poprzednich a więc z dochodu po opodatkowaniu. W żadnym zaś razie nie narusza to "konstrukcji podatku dochodowego", jak sugeruje autor skargi kasacyjnej. Skoro należny podatek dochodowy od dochodu uzyskanego w roku poprzednim został uprzednio przez podatniczkę obliczony i odprowadzony, co zamyka kwestię wypełnienia obowiązku w tym zakresie jako końcowy element "konstrukcji podatku", to nietrafne jest twierdzenie o zaniżeniu dochodu."

Mając na uwadze powyższe orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, jak również treść art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270), który stanowi, iż ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, rozpatrując ponownie wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 31 lipca 2009 r. stwierdza, co następuje:

Zgodnie z postanowieniami art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - zwana dalej: "u.p.d.o.p."), według stanu prawnego obowiązującego do 31 grudnia 2006 r., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W myśl natomiast obowiązującego od 1 stycznia 2007 r. przepisu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Enumeratywnie wymieniony w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. katalog kosztów niestanowiących kosztów podatkowych nie oznacza, że inne koszty w nim nie wymienione tymi kosztami nie mogą być. W takim przypadku należy badać, czy dany koszt poniesiony został w celu uzyskania przychodów (zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów).

W myśl obowiązujących od 1 stycznia 2007 r. przepisów art. 15 ust. 4d i ust. 4e u.p.d.o.p., koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (koszty pośrednie), podlegają podatkowemu rozliczeniu w dacie ich poniesienia. Za dzień ten, z zastrzeżeniem przewidzianym w tych ustawach, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Wypłacone pracownikom wypłaty z zysku netto niewątpliwie związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki. Stanowią one dla pracowników czynnik motywujący, co wpływać może na większe zaangażowanie w pracy, zwiększenie atrakcyjności miejsca pracy, zatrzymanie najlepszych, doświadczonych pracowników i podniesienie efektywności ich pracy. Te czynniki z kolei bezpośrednio przekładają się na jakość pracy, a tym samym generowane zyski. Wypłata z zysku pozostaje więc w bezspornym związku z przychodami, gdyż wpływa na ich generowanie w przyszłości. Tym samym wydatki z nią związane powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, stosownie do treści art. 15 ust. 1 p.d.o.p., ponieważ stanowią dla pracowników dodatkowy czynnik motywacyjny i wiążą się z prowadzoną przez Spółkę działalnością oraz osiąganymi przychodami, a jednocześnie nie są wymienione w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodu, określonym w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Odnosząc się do możliwości uznania za koszt podatkowy związanych z wypłatami z zysku składek na ubezpieczenie społeczne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych wskazać należy na zapis art. 16 ust. 1 pkt 40 u.p.d.o.p., zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie społeczne oraz na Fundusz Pracy i inne fundusze celowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw - od nagród i premii, wypłacanych w gotówce lub w papierach wartościowych z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Fundamentalne znaczenie dla rozstrzygnięcia o skutkach podatkowych wynikających z wypłat, o jakich mowa we wniosku ma zatem ustalenie ich charakteru.

Zgodnie z art. 105 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), pracownikom, którzy przez wzorowe wypełnianie swoich obowiązków, przejawianie inicjatywy w pracy i podnoszenie jej wydajności oraz jakości przyczyniają się szczególnie do wykonywania zadań zakładu, mogą być przyznawane nagrody i wyróżnienia. Odpis zawiadomienia o przyznaniu nagrody lub wyróżnienia składa się do akt osobowych pracownika. Z kolei premia jest to dodatkowe wynagrodzenie wypłacane po spełnieniu przez pracownika pewnych ustalonych wcześniej i podanych do ogólnej wiadomości warunków. Ze stanu faktycznego ujętego we wniosku wynika, iż do "nagrody z zysku" uprawnieni byli wszyscy pracownicy Spółki, z wyjątkiem członków Zarządu i Głównego Księgowego, którzy pozostawali w zatrudnieniu w ostatnim dniu kalendarzowym roku, za który wypłacana była ta "nagroda". Kwoty brutto nagrody z zysku dla poszczególnych pracowników obliczane były proporcjonalnie do procentowego udziału wynagrodzenia brutto pracownika za dany rok (bez ewentualnych nagród jubileuszowych) w stosunku do sumy wynagrodzeń brutto za dany rok (bez nagród jubileuszowych) wszystkich pracowników uprawnionych do nagrody z zysku. Zatem nie można tutaj mówić o spełnieniu przez pracownika jakichkolwiek dodatkowych warunków w celu otrzymania ww. wypłaty z zysku. Tym samym dokonane przez Spółkę na rzecz pracowników wypłaty z zysku nie maja charakteru premii czy nagrody. Spółka może zatem zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów również składki na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych od przedmiotowych wypłat z zysku.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.