IBPBI/2/423-957/11/SD - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki kapitałowej wydatków związanych z zakupem na rzecz pracowników kart umożliwiających bezpłatne korzystanie z obiektów i zajęć sportowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP 1 sierpnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z zakupem dla pracowników kart umożliwiających bezpłatne korzystanie z obiektów i zajęć sportowych - jest prawidłowe.

W dniu 1 sierpnia 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z zakupem dla pracowników kart umożliwiających bezpłatne korzystanie z obiektów i zajęć sportowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest osobą prawną, której działalność polega na kompleksowej obsłudze klientów za pomocą kanałów elektronicznych. Ma zamiar zakupić dla pracowników karty umożliwiające bezpłatne korzystanie z różnego rodzaju obiektów i zajęć sportowych (m.in. basenów, siłowni, kortów tenisowych, sal gimnastycznych). Karty te będą dostępne dla wszystkich pracowników, bez względu na ich sytuację życiową, rodzinną i materialną, w związku z czym, nie spełniają definicji wydatków na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Świadczenia te będą jednym z pozapłacowych elementów motywacyjnych i będą stanowić dla pracowników przychody podatkowe ze stosunku pracy, w rozumieniu art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym (winno być zdarzeniu przyszłym) wydatki związane z zakupem dla pracowników kart umożliwiających bezpłatne korzystanie z różnego rodzaju obiektów i zajęć sportowych, będą stanowiły dla Spółki koszt uzyskania przychodu.

Zdaniem Spółki, wydatki poniesione na zakup kart umożliwiających pracownikom bezpłatne korzystanie z różnego rodzaju obiektów i zajęć sportowych będą stanowiły koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ustawy o p.d.o.p.

Zgodnie z art. 15 ust. 1. ustawy o p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Pracodawca ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu m.in. wydatki na świadczenia pracownicze, zarówno związane z wynagrodzeniem za pracę, jak i świadczenia pozapłacowe. Karty te będą dostępne dla wszystkich pracowników, bez względu na ich sytuację życiową, rodzinną i materialną, w związku z czym nie spełniają definicji wydatków na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych i nie podlegają wyłączeniu z kosztów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 9 ustawy o p.d.o.p.

Karty dla pracowników będą jednym z elementów pozapłacowego systemu motywacji. Dodatkowo udział w zajęciach sportowych będzie sprzyjał integracji pracowników i korzystnie wpływał na kondycję fizyczną zatrudnionych. Ma to szczególne znaczenie w przypadku osób, które wiele godzin spędzają przed komputerem. Pracownicy odpowiednio zmotywowani, o dobrej kondycji fizycznej i psychicznej rzadziej przebywają na zwolnieniach lekarskich, a także czują się bardziej związani z pracodawcą.

Podobne stanowisko zostało wyrażone w interpretacjach organów podatkowych, m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28 września 2010 r., Znak: IBPBI/2/423-857/10/PC "Wnioskodawca może, zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki, na rzecz pracowników w postaci dofinansowania uczestnictwa w zajęciach sportowych i rekreacyjnych ponoszone ze środków obrotowych", a także przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28 lutego 2011 r., Znak: IBPBI/2/423-1746/10/MS.

Od wysokich kwalifikacji pracowników w dużym stopniu zależy przychód firmy. Pracownicy, aby mogli świadczyć usługi na wysokim poziomie, przechodzą szereg szkoleń na każdym etapie pracy. Dla Spółki bardzo ważne jest, aby rotacja pracowników była jak najmniejsza, gdyż zatrudnienie nowego pracownika wiąże się z wysokimi kosztami, zarówno na etapie rekrutacji, jak i związanymi ze szkoleniami. Wydatki na karnety będą związane z poprawą motywacji pracowników, podniesieniem ich kondycji fizycznej i zacieśnieniem więzi z firmą, a co za tym idzie zwiększeniem efektywności w pracy. W związku z tym będą miały pośredni wpływ na zwiększenie przychodów osiąganych przez Spółkę i zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej "ustawa o p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów, lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy zauważyć, iż kosztami podatkowymi są m.in. tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują nie tylko wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie ale i diety, inne należności za czas podróży służbowych, wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w postaci zakupu karnetów wstępu na siłownie, pływalnie, korty tenisowe, fitness, opłaty za korzystanie z sauny, sal gimnastycznych i innych obiektów sportowych, lecz w każdej sytuacji trzeba sprawdzić, jaki jest cel takiego przedsięwzięcia.

W przypadku, jeżeli wydatki poniesione zostały na zorganizowanie spotkań mających na celu poprawę komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez zintegrowanie pracowników, budowanie zespołu, poprawę atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy, a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika, to wówczas spełniają warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych. Jeśli jednak spotkanie nie służy takiemu celowi, a przebywanie pracowników ze sobą jest celem samym w sobie, to w takim przypadku nie można uznać, iż wydatki takie mają związek z przychodem, wobec czego nie stanowią one kosztu uzyskania przychodów.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, iż ponoszone przez Spółkę wydatki na rzecz pracowników w postaci zakupu kart umożliwiających bezpłatne korzystanie z różnego rodzaju obiektów i zajęć sportowych (m.in. basenów, siłowni, kortów tenisowych, sal gimnastycznych) są pośrednio związane z jej działalnością. Udział pracowników w tego typu spotkaniach służy integracji i poprawie komunikacji wewnętrznej pracowników, wzajemnej wymianie informacji związanej z wykonywaną pracą, sprzyja zwiększeniu wydajności i efektywności pracy, zintegrowaniu pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji przedkłada się na wysokość osiąganych przez Spółkę przychodów. Należy więc uznać, iż zachodzą przesłanki uprawniające do zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższych przepisów należy uznać, iż w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca może, zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na rzecz pracowników w postaci zakupu kart umożliwiających pracownikom bezpłatne korzystanie z różnego rodzaju obiektów i zajęć sportowych.

W tym miejscu należy zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem oraz prawidłowym jego udokumentowaniem. Na podatniku bowiem ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z osiąganymi przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego. Dlatego też Spółka powinna posiadać dowody dokumentujące integracyjno - motywacyjny charakter przedmiotowych przedsięwzięć sportowych.

Reasumując, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.