IBPBI/2/423-929/12/MO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 2 lipca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej dla działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej podlegającej zwolnieniu, wspólnej dla dwóch i więcej zezwoleń (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 2 lipca 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej dla działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej podlegającej zwolnieniu, wspólnej dla dwóch i więcej zezwoleń.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: "SSE") na podstawie zezwolenia z dnia 29 grudnia 2006 r. (dalej: "Zezwolenie"). Zezwolenie obejmuje prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów 34.30 według Polskiej Kwalifikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego - czyli części i akcesoriów do pojazdów samochodowych i ich silników. Wnioskodawca zajmuje się produkcją lamp i reflektorów samochodowych. W związku z planowaną reorganizacją struktury grupy, w najbliższym czasie planowane jest połączenie Wnioskodawcy oraz Spółki X. Spółka X należy do tej samej grupy kapitałowej co Wnioskodawca.

Spółka X prowadzi działalność gospodarczą na terenie SSE na podstawie zezwolenia z dnia 29 grudnia 2006 r. zmienionego decyzją Ministra Gospodarki z dnia 26 marca 2009 r. (dalej: "Zezwolenie X"). Zezwolenie X, podobnie jak Zezwolenie, obejmuje prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów 34.30 według Polskiej Kwalifikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego - czyli części i akcesoriów do pojazdów samochodowych i ich silników. Spółka X zajmuje się produkcją układów wydechowych do samochodów. Nie jest wykluczone, że Spółka X uzyska kolejne zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE przed planowanym połączeniem Wnioskodawcy oraz Spółki X.

Jak wskazano powyżej data wydania Zezwolenia i Zezwolenia X jest identyczna.

Zakres działalności gospodarczej spółki po połączeniu Wnioskodawcy oraz Spółki X (dalej: "Spółka", "Spółka po połączeniu") będzie taki sam jak dotychczasowa działalność obu tych spółek. Spółka po połączeniu prowadziła będzie działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie części i akcesoriów do pojazdów samochodowych i ich silników wytworzonych na terenie SSE. Działalność prowadzona przez Spółkę po połączeniu objęta będzie zakresem dwóch wymienionych zezwoleń (Zezwolenia i Zezwolenia X) oraz ewentualnie zezwolenia, które Spółka X uzyska przed planowanym połączeniem.

Połączenie Wnioskodawcy oraz Spółki X podyktowane jest koniecznością reagowania na kryzys na rynku motoryzacyjnym. Działania podejmowane przez Wnioskodawcę oraz Spółkę X pozwolą na uproszenie struktury oraz procesów zarządzania w obu spółkach (np. poprzez stworzenie jednego zarządu) oraz redukcję kosztów administracji (np. poprzez zmniejszenie liczby bieżących kont bankowych, zmniejszenie opłat za usługi audytu).

Połączenie Wnioskodawcy oraz Spółki X ma również na celu wprowadzenie działań oszczędnościowych poprzez redukcję kosztów oraz wzmożenie działań handlowych. W związku z faktem, że Wnioskodawca jest spółką o wysokim stopniu zadłużenia wynikającym z przeprowadzanych inwestycji, a Spółka X posiada nadwyżkę środków finansowych, połączenie Wnioskodawcy oraz Spółki X pozwoli na zrównoważenie struktury finansowej Spółki po połączeniu.

Ponadto, w wyniku połączenia obu spółek, Spółka X uzyska dostęp do bazy klientów Wnioskodawcy, co ułatwi Spółce X pozyskiwanie nowych kontrahentów. Spółka po połączeniu będzie miała także możliwość uzyskania korzystniejszych cen na rynku surowców.

Oprócz działalności objętej Zezwoleniem, Zezwoleniem X i ewentualnie kolejnym zezwoleniem uzyskanym przez Spółkę X Wnioskodawca po połączeniu prowadziła będzie również niewielką działalność gospodarczą nieobjętą ww. zezwoleniami. W konsekwencji działalność ta będzie podlegała opodatkowaniu.

Po połączeniu Spółka planuje dalsze inwestycje na terenie SSE. W związku z tym nie jest wykluczone, że Spółka po połączeniu uzyska kolejne zezwolenie (zezwolenia) na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy prowadzenie na terenie SSE działalności zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT w oparciu o dwa (lub więcej) zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE rodzi obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z art. 9 ust. 1 Ustawy CIT, odrębnie dla każdego z tych zezwoleń... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, niezależnie od liczby posiadanych zezwoleń strefowych, Spółka po połączeniu w celu ustalenia przychodu (dochodu) na działalności zwolnionej jest zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 ustawy CIT.

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm., dalej: "Ustawa SSE"), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE w ramach otrzymanego zezwolenia są zwolnione z podatku dochodowego na zasadach określonych w Ustawie CIT. Z kolei zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT, wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w Ustawie SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Jednocześnie, zgodnie z ust. 4 powyższej regulacji zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Zatem warunkiem skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania jest posiadanie zezwolenia na prowadzenie określonego rodzaju działalności na terenie strefy oraz uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy (działalności objętej zezwoleniem). Na gruncie § 5 ust. 5 rozporządzenia, w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy. W ocenie Spółki, powołane przepisy nakazują wydzielenie organizacyjne i prowadzenie ewidencji rachunkowych mających na celu prawidłowe ustalenie dochodu opodatkowanego oraz dochodu zwolnionego, w przypadku prowadzenia działalności na terenie SSE i poza terenem SSE. Natomiast, w celu ustalenia dochodu zwolnionego osiągniętego na podstawie dwóch lub więcej zezwoleń nie ma obowiązku wydzielenia organizacyjnego działalności strefowych, a tym samym wyodrębniania przychodów i kosztów przypadających na każde z tych zezwoleń odrębnie. Oznacza to, że prowadząc działalność na terenie SSE na podstawie dwóch lub więcej zezwoleń podatnik zobowiązany jest prowadzić jedną wspólną, wyodrębnioną ewidencję rachunkową, na podstawie której będzie możliwe ustalenie dochodu zwolnionego uzyskanego z tej (zwolnionej z CIT) działalności.

W świetle powyższego, Spółka zobowiązana będzie jedynie do odrębnego ewidencjonowania dochodu opodatkowanego (osiąganego poza zakresem zezwoleń) oraz dochodu zwolnionego (osiąganego w ramach posiadanych przez Spółkę zezwoleń). Nie będzie natomiast konieczne wyodrębnianie dochodu osiąganego w ramach poszczególnych zezwoleń (jako że dochód ten korzysta w całości ze zwolnienia).

Podsumowując, niezależnie od liczby posiadanych zezwoleń strefowych (Zezwolenie, Zezwolenie X, kolejne zezwolenie uzyskane przez Spółkę X), Spółka w celu ustalenia przychodu (dochodu) na działalności zwolnionej jest zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 Ustawy o CIT. Stanowisko Spółki potwierdza m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 18 listopada 2011 r. (sygn. IBPBI/2/423-1036/11/AK), który uznał za prawidłowe stanowisko spółki mówiące, że "na potrzeby działalności objętej Zezwoleniami Spółka jest zobowiązana do prowadzenia odrębnej ewidencji rachunkowej dochodów, które podlegają opodatkowaniu p.d.o.p. (osiągane poza obszarem Strefy lub na obszarze Strefy, ale z działalności niewymienionej w Zezwoleniach) oraz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie Zezwoleń", a także w interpretacji z dnia 21 lutego 2011 r. (sygn. IBPBI/2/423-1632/10/SD), w której Dyrektor Katowickiej Izby Skarbowej stwierdził, że "w przypadku prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie dwóch zezwoleń. Spółka będzie zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej dla celów obliczenia dochodu (straty) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w zakresie objętym posiadanymi zezwoleniami" oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 2 marca 2011 r. (sygn. ILPB3/423-946/10-2/MM), który uznał za prawidłowe stanowisko spółki mówiące, że "brak jest podstawy prawnej, która nakładałaby na podatnika obowiązek prowadzenia odrębnej ewidencji celem ustalenia dochodu zwolnionego spod opodatkowania, przypadającego na każde z zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie strefy".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.). Podstawą do korzystania z pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym) jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z tej pomocy (art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej "ustawa o p.d.o.p."), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ustawy o p.d.o.p., stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzący działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia z dnia 29 grudnia 2006 r. planuje połączenie ze Spółką X, która również prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia X z dnia 29 grudnia 2006 r., zmienionego Decyzją Ministra Gospodarki z dnia 26 marca 2009 r. Ponadto nie jest wykluczone, że Spółka X uzyska kolejne zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej przed planowanym połączeniem.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m. Zasady prowadzenia tej ewidencji przez podatników określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.).

Zgodnie z § 5 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 listopada 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 202, poz. 1485 z późn. zm.), zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Z kolei zgodnie z § 5 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548 z późn. zm.), w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Ustawodawca nie zdefiniował, o jak dalekie wyodrębnienie organizacyjne działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej chodzi. Organizacyjne wyodrębnienie z osoby prawnej - prowadzącej działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, jak i poza nią - jednostki, której wypracowany dochód korzysta ze zwolnienia podatkowego, służy przede wszystkim prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu. W związku z tym przedsiębiorca musi zapewnić, by na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych możliwe było ustalenie wysokości dochodu podlegającego zwolnieniu do czego zobowiązuje art. 9 ustawy o p.d.o.p. Zatem, wyodrębnienie organizacyjne służące prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu polega na wyodrębnieniu rachunkowym (w tym majątkowym) oraz kadrowym.

W konsekwencji, zdaniem tut. Organu, w przypadku prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie dwóch lub więcej zezwoleń, Spółka będzie zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej dla celów obliczenia dochodu (straty) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w zakresie objętym posiadanymi zezwoleniami.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w sprawie będącej przedmiotem pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 i 3 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.