IBPBI/2/423-895/09/BG - Możliwość zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych przychodów z odsetek od pożyczki udzielonej przez spółkę z siedzibą w Belgii, prowadzącą działalność finansową.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 4 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia czy "Spółkę E", która nie jest bankiem lecz zajmuje się wyspecjalizowaną działalnością finansową, tj. udzielaniem pożyczek podmiotom należącym do Grupy, można traktować jako przedsiębiorstwo bankowe i czy odsetki od pożyczki udzielonej przez przedsiębiorstwo bankowe powinny być zwolnione z opodatkowania w świetle Konwencji polsko-belgijskiej i polskich przepisów podatkowych (pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 1)- jest prawidłowe.

W dniu 4 sierpnia 2009 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia czy "Spółkę E", która nie jest bankiem lecz zajmuje się wyspecjalizowaną działalnością finansową, tj. udzielaniem pożyczek podmiotom należącym do Grupy, można traktować jako przedsiębiorstwo bankowe i czy odsetki od pożyczki udzielonej przez przedsiębiorstwo bankowe powinny być zwolnione z opodatkowania w świetle Konwencji polsko-belgijskiej i polskich przepisów podatkowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca należy do "Grupy E" mającej siedzibę w Belgii i jest Spółką ze 100 % kapitałem zagranicznym.

W ramach Grupy funkcjonuje "Spółka E", również z siedzibą w Belgii, która nie jest bankiem, ale zajmuje się działalnością finansową, tj. udzielaniem pożyczek podmiotom należącym do Grupy. Działalność tę potwierdza wyciąg z rejestru handlowego "Spółki E".

"Spółka E" jest podatnikiem podatku w Belgii, co potwierdza certyfikat rezydencji. "Spółka "E" nie jest udziałowcem Wnioskodawcy.

Na podstawie podpisanej umowy miedzy Wnioskodawcą, a "Spółką E " w razie potrzeby Wnioskodawca otrzymuje raty krótkoterminowej pożyczki.

Umowa przewiduje kapitalizację lub zapłatę odsetek od pożyczki, w miarę możliwości finansowych Wnioskodawcy oraz zapłatę prowizji za udostępnienie pożyczki.

Zgodnie z umową pożyczki kwota odsetek i prowizji nie podlega żadnym potrąceniom. Spółka uregulowała zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przychodów przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 ww. ustawy.

Wysokość podatku ustalono uwzględniając postanowienia Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania, podpisanej w dniu 20 sierpnia 2001 r. pomiędzy Polską a Królestwem Belgii (Dz. U. z 2004 r. Nr 211, poz. 2139) stosując zgodnie z art. 11 stawkę 5% od kwoty brutto odsetek i prowizji, a więc kwoty uwzględniającej podatek źródłowy.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy "Spółkę E", która nie jest bankiem lecz zajmuje się wyspecjalizowaną działalnością finansową, tj. udzielaniem pożyczek podmiotom należącym do Grupy można traktować jako przedsiębiorstwo bankowe, o którym mowa w art. 11 ust. 3 pkt b ww. Konwencji...

I w związku z powyższym czy odsetki od pożyczki udzielonej przez "Spółkę E" - przedsiębiorstwo bankowe powinny być zwolnione z opodatkowania w świetle polsko - belgijskiej Konwencji i polskich przepisów podatkowych...

(pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, belgijska "Spółka E" zajmuje się działalnością finansową.

Strony podpisanej Konwencji użyły pojęcia "przedsiębiorstwo bankowe", a nie bank - jak w polskich przepisach podatkowych - lecz go nie zdefiniowały.

Zdaniem Wnioskodawcy, jest to pojęcie szersze niż bank i może swoim zakresem obejmować również wyspecjalizowaną działalność finansową prowadzoną przez inne instytucje. Odsetki od pożyczki udzielonej przez "Spółkę E", tj. właśnie przez taki podmiot można uznać za zwolnione z opodatkowania, na podstawie podpisanej Konwencji polsko-belgijskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. dalej "ustawa o p.d.o.p."), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W art. 3 ust. 2 ustawy o p.d.o.p., wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jego rezydentami podatkowym w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p. stanowi, iż podatek dochodowy m.in. z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, (...) ustala się w wysokości 20% przychodów.

Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 254, poz. 2533) podatek dochodowy od przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2 tej ustawy, ustala się w wysokości:

Stosownie do art. 21 ust. 2 przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W art. 21 wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania, których podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potracenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem "u źródła" ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie będzie miała Konwencja zawarta między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisana w Warszawie dnia 20 sierpnia 2001 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 211, poz. 2139; dalej "Konwencja polsko-belgijska").

Zgodnie z art. 11 ust. 1 i ust. 2 Konwencji polsko - belgijskiej, odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeśli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 % kwoty brutto tych odsetek.

W świetle art. 11 ust. 3 Konwencji polsko-belgijskiej, bez względu na postanowienia ustępu 2 odsetki nie podlegają opodatkowaniu w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, jeżeli są to:

Zgodnie z art. 11 ust. 4 Konwencji polsko-belgijskiej, użyte w tym artykule określenie "odsetki" oznacza dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hipoteką lub prawem do uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami związanymi z takimi pożyczkami, obligacjami lub skryptami dłużnymi. Opłaty karne z tytułu opóźnionej zapłaty ani odsetki uznawane jako dywidendy zgodnie z art. 10 ust. 3 nie są traktowane jako odsetki w rozumieniu tego artykułu.

Ponadto zgodnie z art. 11 ust. 5, postanowienia ust. 1, 2 i 3 tegoż artykułu nie mają zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do tych odsetek, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie, w którym powstają odsetki, działalność przemysłową lub handlową poprzez zakład tam położony, lub wykonuje wolny zawód za pomocą położonej tam stałej placówki i jeżeli wierzytelność, z tytułu której płacone są odsetki, jest faktycznie związana z takim zakładem lub stałą placówką. W takim przypadku stosuje się postanowienia artykułu 7 lub 14.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca wypłaca odsetki Spółce belgijskiej specjalizującej się w działalności finansowej (tj. udzielanie pożyczek).

Należy zauważyć, iż powołany art. 11 ust. 3 Konwencji polsko-belgijskiej jest wyjątkiem od ogólnej zasady wyrażonej w art. 11 ust. 1 i 2 tej Konwencji i zgodnie z zasadami prawidłowej wykładni przepisów prawnych musi być interpretowany w sposób ścisły.

Tym samym przepis ten należy rozumieć wąsko, a mianowicie wyłącznie odsetki wypłacane w związku z pożyczkami przyznanymi przez przedsiębiorstwo bankowe, zwolnione są z opodatkowania w państwie źródła. Niedopuszczalna jest zatem wykładnia rozszerzająca, zgodnie z którą odsetki wypłacane podmiotowi, który na dzień przyznania pożyczki nie jest przedsiębiorstwem bankowym wymienionym w art. 11 ust. 3 lit. b) Konwencji polsko-belgijskiej, nie podlegają opodatkowaniu w Polsce - tj. w państwie źródła.

Na podstawie art. 3 ust. 2 Konwencji polsko-belgijskiej, przy stosowaniu Konwencji w dowolnym momencie przez Umawiające się Państwo, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie w niej niezdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie ma ono w danym momencie w przepisach prawnych tego Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, przy czym znaczenie wynikające z ustawodawstwa podatkowego tego Państwa ma pierwszeństwo przed znaczeniem nadanym określeniu przez inne przepisy prawne tego Państwa.

W świetle reguły interpretacyjnej zawartej w art. 3 ust. 2 Konwencji polsko - belgijskiej o tym, jaki podmiot posiada status przedsiębiorstwa bankowego w rozumieniu art. 11 ust. 3 lit. b) ww. Konwencji, decyduje wyłącznie prawo wewnętrzne państwa, którego podmiot udzielający finansowania jest rezydentem, w przedmiotowym przypadku Belgii.

W przypadku zatem gdy Spółka belgijska zajmująca się działalnością finansową (tj. udzielaniem pożyczek) będzie spełniała definicję przedsiębiorstwa bankowego w rozumieniu przepisów belgijskich to zgodnie z przepisami konwencji polsko-belgijskiej odsetki od pożyczki udzielonej przez tę Spółkę nie będą podlegały opodatkowaniu w Umawiającym się Państwie w którym powstają, czyli w przedstawionym stanie faktycznym w Polsce.

Stanowisko Spółki należy zatem uznać za prawidłowe, pod warunkiem spełnienia przez "Spółkę E" definicji przedsiębiorstwa bankowego, w rozumieniu przepisów belgijskich.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania Nr 2 wydano odrębną interpretację indywidualną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.