IBPBI/2/423-888/10/PP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 29 czerwca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 20 września 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu podatkowego w związku z przekazaniem darowizny - jest prawidłowe.

W dniu 29 czerwca 2010 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu podatkowego w związku z przekazaniem darowizny.

Wniosek ten nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 2 września 2010 r. Znak: IBPBI/2/423-888/10/PP wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienie wniosku wpłynęło do tut. BKIP w dniu 20 września 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka dla zagospodarowania wspólnoty gruntowej utworzona została na podstawie uchwały osób uprawnionych do udziału we wspólnocie gruntowej w oparciu o ustawę z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych. Spółka posiada osobowość prawną. Podlega urzędowi gminy i działa na podstawie statutu. Przedmiotem działalności jest sprawowanie zarządu nad wspólnotą i jej racjonalne zagospodarowanie. Terenem działalności spółki są grunty wsi obejmujące 55,3374 ha pastwisk. W marcu 2010 r. Spółka sprzedała działkę gruntową 0,1351 ha i uzyskała przychód w wysokości 27.020,00 zł. Walne zebranie członków podjęło uchwałę aby część ww. przychodu przeznaczyć na zakup wyposażenia placu zabaw i przekazać je na rzecz zespołu szkół podstawowo-gimnazjalnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne przekazanie szkole wyposażenia placu zabaw spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w Spółce.

Zdaniem Spółki, przekazanie darowizny w postaci wyposażenia placu zabaw nie spowoduje powstania zobowiązania podatkowego.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., zwanej dalej "u.p.d.o.p."), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p.).

Katalog przychodów podlegających opodatkowaniu, określony został w przepisach 12 - 14 u.p.d.o.p. Stosownie do treści art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 u.p.d.o.p., przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza przekazać nieodpłatnie, na rzecz szkoły, w formie darowizny, wyposażenie placu zabaw.

W tym miejscu należy nadmienić, iż przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia "darowizny", aczkolwiek umowa darowizny stanowi umowę nazwaną uregulowaną przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z art. 888 § 1 tej ustawy, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego, kosztem swego majątku. Przysporzenie w drodze darowizny może przybrać postać pieniędzy, określonych rzeczy należących do darczyńcy lub innych przysługujących mu praw majątkowych. Darczyńcami oraz obdarowanymi mogą być zarówno osoby fizyczne, jak i osoby prawne. Jednakże, w świetle przytoczonych regulacji Kodeksu cywilnego, podstawowym elementem umowy darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani też nie zobowiązuje się do innego świadczenia w przyszłości, przy czym to świadczenie drugiej strony nie musi mieć charakteru majątkowego, może być np. korzyścią osobistą. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony. Jeżeli określony podmiot dokonuje świadczenia, mając nadzieję uzyskania w zamian od obdarowanego, w przyszłości jakiejś korzyści majątkowej lub osobistej, to nie można mówić o darowiźnie. Darowizna jest zatem świadczeniem jednostronnym i nieekwiwalentnym, tzn. przedmiot darowizny przekazany na rzecz obdarowanego nie może wiązać się ze świadczeniem wzajemnym z jego strony względem darczyńcy.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, iż czynność polegająca na dokonaniu darowizny w postaci wyposażenia placu zabaw na rzecz szkoły po stronie Spółki (jako Darczyńcy) nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, bowiem w jej efekcie nie dojdzie do powstania po stronie Darczyńcy żadnego przysporzenia majątkowego a tym samym nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Jednocześnie wskazać należy, iż kwestia sprzedaży przez Spółkę działki w marcu 2010 r., jak i konsekwencje podatkowe tej czynności jako nie objęte zakresem przedmiotowym złożonego wniosku nie było przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.