IBPBI/2/423-863/10/JD - Składki członkowskie z tytułu udziału w konsorcjum jako koszty uzyskania przychodu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 29 czerwca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na rzecz organizacji do której przynależność nie jest obowiązkowa - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 czerwca 2010 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na rzecz organizacji do której przynależność nie jest obowiązkowa.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja i sprzedaż baterii i akumulatorów zgodnie z PKD 27.20Z- produkcja baterii i akumulatorów.

Zgodnie z rozporządzeniem Nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosownych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów (Dz. U. z 2007 r. Nr L 136), Spółka ma obowiązek rejestracji pełnej produkowanych przez siebie substancji chemicznych w ECHA (Europejskiej Agencji Chemikaliów). Na podstawie art. 5 cytowanego wyżej rozporządzenia w przypadku braku rejestracji pełnej, Spółka musi zaprzestać swojej działalności w zakresie produkcji i wprowadzenia do obrotu substancji objętych niniejszymi przepisami (tlenek ołowiu wraz z substancjami towarzyszącymi).

System REACH wprowadził skomplikowany, kosztowny (w przypadku Spółki jest to wydatek około 115.000 €) i rozłożony w czasie proces poczynając od obowiązku wstępnej rejestracji substancji poprzez ich badanie i ocenę aż do udostępnienia użytkownikom odpowiednich informacji dotyczących sposobów maksymalnie bezpiecznego stosowania zarejestrowanych substancji. Spółka dokonała już wymaganej prawem rejestracji wstępnej jednak w celu przeprowadzenia rejestracji pełnej wymagane jest sporządzenie dokumentacji technicznej (art. 10). Dokumentacja ta winna zawierać oprócz danych identyfikujących producenta, również raport bezpieczeństwa chemicznego oraz scenariusz narażenia sporządzony odrębnie dla każdej substancji. Dla określenia danych fizykochemicznych, toksykologicznych i ekotoksykologicznych, konieczne jest przeprowadzenie szeregu skomplikowanych badań chemicznych przez akredytowane laboratoria. Ze względu na ograniczony zakres akredytacji polskich laboratoriów, jak również brak wewnątrz Spółki specjalistycznego zespołu pracowników, zdolnego opracować ewentualnie pozyskane wyniki badań, Spółka jest zmuszona skorzystać z usług świadczonych przez powołane specjalnie do tego celu Konsorcjum z siedzibą w Londynie.

W wyniku prowadzonej przez Spółkę korespondencji z przedstawicielami Konsorcjum ustalono, iż jedynym sposobem uzyskania dokumentacji wymaganej dla dokonania rejestracji (dossier) jest przystąpienie do Konsorcjum w charakterze jego członka.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty poniesione na rzecz Konsorcjum są kosztem uzyskania przychodów.

Zdaniem Spółki, zgodnie z ustawą z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Natomiast wg art. 16 ust. 1 pkt 37 wyżej powołanej ustawy, składki na rzecz organizacji, do których przynależność nie jest obowiązkowa, nie stanowią kosztu uzyskania przychodów. W opinii Spółki mimo, że przynależność do Konsorcjum nie jest obowiązkowa, to jednak wydatki poniesione na rzecz wyżej wymienionego stowarzyszenia są kosztem uzyskania przychodów ponieważ, Spółka nie ma innej możliwości spełnienia wymogów UE w zakresie rejestracji pełnej.

Reasumując, w oparciu o przedstawiony stan faktyczny i prawny przystąpienie do Konsorcjum oraz wszelkie wydatki poniesione na rzecz tej organizacji w zakresie potrzebnym do rejestracji pełnej, są kosztem uzyskania przychodu, ponieważ Spółka nie ma innej możliwości wypełnienia obowiązujących w UE przepisów narzuconych systemem REACH

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W art. 16 ust. 1 tej ustawy, enumeratywnie wymieniono wydatki, których nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów. Takie uregulowanie wyraźnie wskazuje, że żaden z wymienionych w tym ustępie wydatków nie może stanowić kosztu uzyskania przychodów i nie jest możliwe dokonywanie jakiejkolwiek interpretacji sprzecznej z jego postanowieniami.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 37 ww. ustawy, ustawodawca wskazał, iż składek na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika nie jest obowiązkowa, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W art. 16 ust. 1 pkt 37 lit. a) i c) ustawy wskazane są wyjątki od tej zasady, które w przedstawionym stanie faktycznym nie będą miały miejsca.

Z zestawienia treści przepisów art. 15 ust. 1 i 16 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika a contrario, że kosztem uzyskania przychodów będą składki na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika jest obowiązkowa.

W ocenie organu podatkowego, w sprawie będącej przedmiotem wniosku zastosowanie znajdzie art. 16 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika bowiem, że Konsorcjum jest organizacją, która zrzeszając firmy branży chemicznej ułatwia im dokonanie pełnej rejestracji w Europejskiej Agencji Chemikaliów. Spółka nie wykazała, aby przynależność do Konsorcjum była obowiązkowa i aby podstawą tego obowiązku były odrębne przepisy.

Jak zaznaczono wyżej ustawodawca w przepisie art. 16 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyłączył z kosztów podatkowych składki na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika nie jest obowiązkowa. Argumentacja Spółki wskazująca na celowość przynależności do Konsorcjum, korzyści stąd wynikające w postaci merytorycznego wsparcia w procesie obowiązkowej rejestracji w Europejskiej Agencji Chemikaliów produkowanych przez Spółkę substancji chemicznych nie zmienia podstawowej okoliczności, istotnej z punktu widzenia możliwości zastosowania przepisu art. 16 ust. 1 pkt 37 ww. ustawy w zakresie przynależności do tej organizacji. Użyte w przepisie określenie "przynależność podatnika nie jest obowiązkowa" należy rozpatrywać w kategoriach prawnych, czyli istnienia, bądź nie, obowiązku prawnego przynależności do danej organizacji, mającego podstawę w przepisach odrębnych ustaw, a nie w kategoriach celowości. W świetle tak skonstruowanej normy prawnej należy stwierdzić, że wydatki ponoszone na rzecz Konsorcjum nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Biorąc pod uwagę powyższe wywody należy stwierdzić, że stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.