IBPBI/2/423-832/10/PP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 24 czerwca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych wyceny na dzień bilansowy zobowiązania z tytułu niespłaconego kapitału dotyczącego umów leasingowych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) - jest prawidłowe.

W dniu 24 czerwca 2010 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych wyceny na dzień bilansowy zobowiązania z tytułu niespłaconego kapitału dotyczącego umów leasingowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji odkuwek matrycowych dla górnictwa, przenośników oraz różnego rodzaju konstrukcji stalowych.

W roku 2008 Spółka zawarła 3 umowy leasingu operacyjnego na zakup maszyn i urądzeń:

* dnia 21 lipca 2008 r. Spółka zawarła umowę leasingu operacyjnego z Finansującym na zakup maszyny pionowe centrum obróbcze, na okres od 21 lipca 2008 r. do 5 lipca 2013 r. z możliwością wykupu, z

* dnia 19 sierpnia 2008 r. Spółka zawarła 2 umowy leasingu operacyjnego z Finansującym na zakup dwóch tokarek CNC ze skośnym łożem na okres od 19 sierpnia 2008 r. do 5 sierpnia 2013 r. z możliwością wykupu.

W myśl art. 3 ust. 4 i ust. 5 ustawy o rachunkowości z 29 września 1994 r. (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.), przedmiotowy leasing operacyjny dla celów bilansowych został zakwalifikowany w Spółce jako leasing finansowy i przedmioty leasingu w tym przypadku - maszyny, zostały wprowadzone do ksiąg rachunkowych Spółki jako środki trwałe oraz powstało zobowiązanie wobec Finansującego z tytułu rat leasingowych. Wartość przedmiotu leasingu wyrażona jest w walucie EUR i Finansujący wystawia faktury dokumentujące raty wynagrodzenia z tytułu rat leasingowych w walucie EUR (kwota netto faktury w walucie EUR, kwota VAT w PLN, kwota brutto w EUR).

Spółka reguluje zobowiązania z tytułu rat leasingowych wpłacając całą należność brutto w walucie obcej z rachunku walutowego Spółki na rachunek Finansującego.

Zobowiązanie z tytułu rat leasingowych wyrażone w walucie EUR w celu zaktualizowania ich wyceny złotowej jest wyceniane po średnim kursie danej waluty, ogłoszonym dla NBP ustalonym na dzień bilansowy.

Dla celów podatkowych amortyzacja tych maszyn nie stanowi w Spółce kosztów uzyskania przychodu, kosztem podatkowym jest jedynie wartość netto raty leasingowej (wartość raty kapitałowej x kurs EUR zastosowany do wyceny zobowiązań na dzień bilansowy +/- różnice kursowe powstałe w wyniku zmiany kursu waluty od dnia bilansowego do ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury za opłaty leasingowe).

Od 1 stycznia 2007 r. Spółka rozlicza różnice kursowe w oparciu o przepisy ustawy o rachunkowości na podstawie art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z z późn. zm.). Stosowne zawiadomienie o sposobie ustalania różnic kursowych zostało wysłane do Urzędu Skarbowego w dniu 29 stycznia 2007 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy różnice kursowe powstałe przy wycenie na dzień bilansowy zobowiązania z tytułu niespłaconego kapitału dotyczącego umów leasingowych są kosztem uzyskania przychodu (w przypadku ujemnych różnic kursowych) bądź przychodem podatkowym (w przypadku dodatnich różnic kursowych) i należy je uwzględniać w podstawie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1).

Zdaniem Spółki, różnic kursowych z tytułu wyceny bilansowej, nie należy eliminować z kosztów i przychodów podatkowych i uwzględnić w podstawie opodatkowania, ponieważ w myśl art. 9b ust. 1 poz. 2 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy którzy wybrali metodę ustalania różnic kursowych na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 9b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., zwanej dalej "u.p.d.o.p."), podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie art. 15a (tzw. podatkowa metoda ustalania różnic kursowych), albo zgodnie z przepisami o rachunkowości, pod warunkiem, że w okresie o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania (tzw. rachunkowa metoda ustalania różnic kursowych).

W myśl art. 9b ust. 2 u.p.d.o.p., podatnicy, którzy wybrali metodę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Wycena ta dla celów podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego, z tym że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniany.

Zaliczeniu podlegają zatem, ujęte w księgach rachunkowych:

* różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych,

* różnice kursowe wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej oraz

* różnice kursowe z wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka dokonuje wyceny bilansowej zobowiązania z tytułu pozostającego do spłacenia kapitału dotyczącego umów leasingowych. Zobowiązanie wyrażone jest w EUR. Będziemy mieli zatem do czynienia z powstaniem różnic kursowych wynikających z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej.

Na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.), nie rzadziej niż na dzień bilansowy wycenia się wyrażone w walutach obcych składniki aktywów (z wyłączeniem udziałów w jednostkach podporządkowanych wycenianych metodą praw własności) i pasywów - po obowiązującym na ten dzień średnim kursie ogłoszonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski. Jeżeli aktywa i pasywa są wyrażone w walutach, dla których Narodowy Bank Polski nie ogłasza kursu, to kurs tych walut określa się w relacji do wskazanej przez jednostkę waluty odniesienia, której kurs jest ogłaszany przez Narodowy Bank Polski.

W sytuacji zatem wyboru tzw. rachunkowej metody, dla celów ustalania różnic kursowych z tytułu wyceny aktywów i pasywów w walucie obcej, należy przyjąć średni kurs NBP obowiązujący na dzień dokonania wyceny. Zasada ta nie jest modyfikowana żadnymi innymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z tym, różnice kursowe z tytułu wyceny aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej ustalone zgodnie z zasadami wynikającymi z przepisów o rachunkowości, są bezpośrednio odnoszone do przychodów i kosztów uzyskania przychodów, bez modyfikacji w oparciu o inne przepisy u.p.d.o.p. Uregulowania zawarte w art. 9b ust. 1 pkt 2 w zw. z ust. 2 u.p.d.o.p. stanowią autonomiczne zasady ustalania różnic kursowych w sprawie objętej wnioskiem o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Przepisy u.p.d.o.p. nie zawierają w omawianym przepisie dodatkowych warunków i zasad w zakresie ujmowania różnic kursowych do przychodów i kosztów podatkowych. Oznacza to, iż w przypadku wyboru rachunkowej metody ustalania różnic kursowych zastosowanie mają wyłącznie regulacje z ustawy o rachunkowości.

Reasumując, ustalone zgodnie z przepisami o rachunkowości różnice kursowe, powinny być uwzględniane jako przychody lub koszty uzyskania przychodów w rachunku podatkowym.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.