IBPBI/2/423-815/10/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 21 czerwca 2010 r.) uzupełnionym w dniu 6 września 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy nieumorzona wartość likwidowanego budynku produkcyjno - biurowego zwiększa wartość początkową nowego środka trwałego, czy stanowi koszt uzyskania przychodu w miesiącu, w którym środki zostały zlikwidowane - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 czerwca 2010 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy nieumorzona wartość likwidowanego budynku produkcyjno - biurowego zwiększa wartość początkową nowego środka trwałego, czy stanowi koszt uzyskania przychodu w miesiącu, w którym środki zostały zlikwidowane.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 23 sierpnia 2010 r. Znak: IBPBI/2/423-815/10/MS wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 6 września 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W związku z rozpoczętą inwestycją Spółka w maju 2010 dokonała fizycznej likwidacji (wyburzenia) budynku produkcyjno-biurowego, z zamiarem wybudowania w tym miejscu innego obiektu. Decyzję podjęto po szczegółowej analizie, w wyniku której stwierdzono, że budynek nie spełnia oczekiwanych parametrów niezbędnych do uruchomienia w nim nowej innowacyjnej linii technologicznej. W nowo wybudowanym budynku prowadzona będzie dotychczasowa działalność gospodarcza. Wyburzony budynek nie był w pełni zamortyzowany. Zgodnie z art. 16g ust. 4 ustawy o p.d.o.p., nieumorzoną wartość likwidowanego obiektu Spółka zaliczyła do wartości początkowej nowego środka trwałego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nieumorzona wartość likwidowanego budynku produkcyjno - biurowego zwiększy wartość początkową nowego środka trwałego czy stanowi koszt uzyskania przychodu w miesiącu, w którym środki zostały zlikwidowane.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieumorzona część wartości początkowej budynku w przypadku likwidacji i wybudowanie w jego miejsce nowego obiektu zwiększa wartość początkową nowego środka trwałego.

Podatnik posłużył się interpretacją, indywidualną wydaną przez Izbę Skarbową w Katowicach sygn. lBPB1/415-430/08/ZK z 25 sierpnia 2008 r. i przez Izbę Skarbową w Poznaniu sygn. ILPB3/423-679/08-2-ŁM z 9 stycznia 2009 r. oraz Izbę Skarbową w Warszawie sygn. IP-PB3-423-644/08-2/JG z 10 lipca 2008 r. W przypadku likwidacji środka trwałego, jego nieumorzona wartość podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli nie jest związana ze zmianą rodzaju działalności (art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o POOP). W przypadku Spółki wartość nieumorzona wystąpiła w związku z rozpoczęciem nowej inwestycji, więc jest kosztem bezpośrednio związanym z budową nowego obiektu. Za koszt wytworzenia środków trwałych zgodnie z art. 16g ust. 4 ustawy o p.d.o.p. uważa się wartość w cenie nabycia zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i usług obcych, kosztów wynagrodzeń za pracę wraz z pochodnymi i innych kosztów dających się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Na wartość początkową środka trwałego składają się wszystkie poniesione koszty w związku z jego budową - od momentu rozpoczęcia budowy, aż do przekazania środka trwałego do używania.

W tym zakresie zdaniem Spółki mieszczą się m.in. koszty likwidacji starych obiektów, w przypadku gdy wiążą się z budową nowego środka trwałego, ponieważ bez wyburzenia starego budynku Spółka nie mogłaby rozpocząć budowy nowego.

Tak więc wartość likwidowanego środka trwałego, pomniejszona o odpisy amortyzacyjne zwiększyła w Spółce wartość początkową nowej inwestycji i będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu poprzez dokonywane odpisy amortyzacyjne od nowo wytworzonego środka trwałego zgodnie z art. 16h-16i ustawy o p.d.o.p.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. określanej w dalszej części skrótem "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Powyższe oznacza, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, pod tym jednak warunkiem, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma, bądź też może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów lub służyć zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami zatem będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów.

W kosztach enumeratywnie wymienionych, których nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodem, zostały wymienione m.in. straty powstałe w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności (art. 16 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.p.). W świetle tego przepisu, w przypadku gdy likwidacja środków trwałych została dokonana z tej przyczyny, że dotychczas wykorzystywany w działalności gospodarczej środek trwały utracił przydatność z racji zmiany rodzaju działalności, to poniesiona strata nie stanowi kosztu podatkowego. Jeżeli jednak wszelkie działania w zakresie racjonalnej gospodarki środkami trwałymi w ramach prowadzonej już działalności gospodarczej skutkują likwidacją niektórych z tych środków i polegają na zastosowaniu lepszych rozwiązań technologicznych, są ekonomicznie i gospodarczo uzasadnione nie mogą być kwalifikowane jako zmiana rodzaju działalności gospodarczej.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż likwidacja budynku nie nastąpiła w celu zmiany rodzaju działalności lub w celu zlikwidowania działalności, lecz aby w miejsce zlikwidowanego obiektu wznieść inny, który będzie służył do celów prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Zatem, wyłączenie określone w wyżej cytowanym przepisie art. 16 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.p. nie znajduje w przedmiotowej sprawie zastosowania, bowiem fizyczna likwidacja środka trwałego nie została spowodowana utratą jego przydatności na skutek zmiany rodzaju działalności.

Stosownie do art. 16g ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p., za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14 w razie wytworzenia we własnym zakresie, uważa się koszt wytworzenia.

W myśl natomiast art. 16g ust. 4 u.p.d.o.p., za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Na gruncie obowiązujących przepisów u.p.d.o.p., nie ma uzasadnienia do podatkowego rozliczenia nieumorzonej wartości zlikwidowanego środka trwałego poprzez jej zaliczenie do wartości początkowej budowanego nowego obiektu, środek ten podlega bowiem odrębnej amortyzacji, której podstawą naliczania jest wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 16 ust. 4 u.p.d.o.p.

W świetle powyższych przepisów należy uznać, iż niezamortyzowana wartość wyburzonego budynku, powinna zostać zaliczona bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem że likwidowany środek trwały nie utracił przydatność gospodarczej na skutek zmiany rodzaju tej działalności, a więc że nie zachodzą przesłanki wskazane w cytowanym powyżej art. 16 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.p.

Stanowisko Spółki jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.