IBPBI/2/423-813/11/SD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP 5 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy w sytuacji gdy jednostka w L uznana będzie za zakład podatkowy, należy przypisać jej całość przychodów i zysków generowanych w oparciu o handel energią na rynku niemieckim (ewentualnie również czeskim) (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 5 lipca 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy w sytuacji gdy jednostka w L uznana będzie za zakład podatkowy, należy przypisać jej całość przychodów i zysków generowanych w oparciu o handel energią na rynku niemieckim (ewentualnie również czeskim).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka została utworzona w 1951 r., jako jedna z wiodących polskich central handlu zagranicznego, której zadaniem był import i eksport urządzeń dla górnictwa i hutnictwa. W miarę rozwoju Spółki zakres jej działalności stale się rozszerzał, a realizowany międzynarodowy obrót towarowy objął dodatkowe branże przemysłowe takie jak: odlewnictwo, koksownictwo, metalurgia. Po 1990 r. Spółka brała również udział w realizacji projektów budowy dużych obiektów przemysłowych zarówno w krajach Europy, jak i innych krajach świata. Od 2007 r. Spółka realizuje strategię rozwoju w sektorze energetyczno-surowcowym. Aktualnie wiodącym obszarem działalności Spółki jest obrót energią elektryczną oraz uzupełniające usługi energetyczne. W celu kompleksowej obsługi swoich klientów w latach 2007 - 2010 Spółka zbudowała Grupę Energetyczną, która oferuje sprzedaż energii elektrycznej instytucjonalnym klientom detalicznym, a także prowadzi handel hurtowy w Polsce i innych państwach Unii Europejskiej. Priorytetem Spółki jest dalszy rozwój jako dynamicznej grupy energetycznej w zakresie obrotu, a także wytwarzania energii oraz handlu surowcami energetycznymi. Spółka posiada stałą placówkę na terenie Niemiec (biuro w L), która ze względu na prowadzone na terytorium Niemiec projekty budowlane historycznie stanowiła zakład podatkowy w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską i Niemcami. Od pewnego czasu wraz z zakończeniem projektów budowlanych biuro w L nie jest wykorzystywane do prowadzenia działalności Spółki (w ostatnich kilku latach jednostce tej nie były przypisane żadne przychody i zyski) jednakże sama placówka formalnie nie została zlikwidowana.

Mając na względzie strategiczne plany rozwoju Spółki w sektorze energetycznym, począwszy od 2012 r. Spółka zamierza uczynić biuro w L odpowiedzialnym za całość handlu energią na rynku niemieckim (ewentualnie również czeskim jeśli pojawią się klienci z tego rynku). Wspomniana aktywność będzie wydzielona, opisana i obejmować będzie zarówno hurtowy obrót energią, jak i handel z klientami końcowymi z tego rynku. Obrót energią elektryczną na rynkach międzynarodowych odbywa się do tej pory głównie z wykorzystaniem giełd energii (giełda w Paryżu EpexSpot, giełda wiedeńska EXAA), przy czym w chwili obecnej i w przyszłości nie jest wykluczona możliwość współpracy z pozagiełdowymi partnerami handlowymi. W dużym stopniu obrót ten realizowany jest poprzez operacje elektroniczne wykorzystujące sprzęt IT (serwery, komputery, oprogramowania). Obecnie członkiem tych giełd jest Spółka i działalność w tym zakresie jest realizowana z Polski. Od początku 2012 r. biuro w L realizować będzie całość handlu energią na rynku niemieckim (ewentualnie również czeskim), przy czym w zależności od wymogów formalnych danej giełdy członkiem wspomnianych giełd dalej będzie Spółka lub stanie się nim biuro w L. Pozostała działalność z zakresu sektora energetycznego będzie realizowana jak obecnie przez centralę w Polsce. Od strony formalno-prawnej Spółka weryfikuje jeszcze, mając na względzie regulacje prawa niemieckiego, czy jednostka w L będzie miała status biura, czy też przekształcona zostanie w oddział. Planowana zmiana ma na celu zbliżenie się do klientów z rynku niemieckiego, możliwość efektywniejszego obsługiwania tych klientów oraz sprawniejsze prowadzenie ekspansji na międzynarodowych rynkach energetycznych.

Praca jednostki w L zorganizowana będzie w następujący sposób:

* jednostka w L będzie wynajmowała pomieszczenia biurowe w Niemczech, gdzie znajdować się będzie niezbędny sprzęt, komputery oraz serwery, bez których realizacja zleceń na obrót energią nie mogłaby być wykonywana,

* jednostka zatrudniać będzie kierownika biura, który co do zasady przebywać będzie głównie w Niemczech, placówka niemiecka zatrudniać będzie również traderów (dealerzy energii, obywatele polscy posiadający wymagane licencje na handel energią) - osoby te, mając na względzie charakter wykonywanych zadań, rotacyjnie będą przebywać na terenie Niemiec realizując swoje obowiązki pracownicze zarówno fizycznie wykonując pracę w Niemczech, jak i w Polsce.

* do obsługi prawno-podatkowęj jednostki zatrudnione będzie lokalne niemieckie biuro rachunkowe,

* spotkania biznesowe z klientami końcowymi odbywać się będą na terytorium Niemiec, w tym również, w zależności od konkretnej sytuacji, z wykorzystaniem pomieszczeń biurowych jednostki w L.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w sytuacji gdy jednostka w L uznana będzie za zakład podatkowy, należy przypisać jej całość przychodów i zysków generowanych w oparciu o handel energią na rynku niemieckim (ewentualnie również czeskim)... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Spółki, w sytuacji realizowania całości handlu energią na rynku niemieckim (ewentualnie również czeskim) przez jednostkę w L w konfiguracji opisanej w stanie faktycznym (winno być zdarzeniu przyszłym), zakładowi temu należy przypisać całość zysków generowanych na handlu hurtowym oraz handlu z klientami końcowymi z tych rynków. Poniżej przedstawiona jest argumentacja wspierająca zaprezentowane stanowisko.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej "ustawa o p.d.o.p."), podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy). Powyższe oznacza, że co do zasady, na mocy art. 3 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., spółki z siedzibą w Polsce są opodatkowane od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. Zasadę powyższą modyfikują jednakże postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Przepisy poszczególnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają rozwiązania szczególne w stosunku do przepisów ustaw podatkowych i na podstawie art. 91 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, mają pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

Zasady opodatkowania dochodów osiąganych z tytułu działalności gospodarczej reguluje art. 7 Umowy DTT. Stosownie do zapisów art. 7 ust. 1 tejże umowy, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko do takiej wysokości, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. Stosownie do art. 7 ust. 2 Umowy DTT, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład, to w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

Spółka stoi na stanowisku, że biuro w L będzie miało status zakładu podatkowego w rozumieniu Umowy DTT. Oznacza to, iż do tej placówki należy przypisać zyski generowane z działalności wykonywanej przez ten zakład. Mając na względzie, że całość handlu energią na rynku niemieckim realizowana będzie przez biuro w L, odpowiednio całość zysków generowanych z tej działalności powinna być również przypisana zakładowi niemieckiemu Spółki. W sytuacji, gdyby biuro w L było również odpowiedzialne i realizowało handel energią na rynku czeskim również zyski z tej działalności powinny być przypisane do zakładu niemieckiego. Konsekwentnie w sytuacji przypisania wspomnianych wyżej zysków zakładowi niemieckiemu, mając na względzie zapisy art. 24 ust. 2 Umowy DTT, oraz zapisy art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy CIT zyski/dochody te będą wolne od podatku w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej "ustawa o p.d.o.p."), podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Powyższe oznacza, że co do zasady, na mocy art. 3 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., spółki z siedzibą w Polsce są opodatkowane od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. Zasadę powyższą modyfikują postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Przepisy poszczególnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają rozwiązania szczególne w stosunku do przepisów ustaw podatkowych i na podstawie art. 91 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, mają pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

W interpretacji indywidualnej z dnia 5 października 2011 r. Znak: IBPBI/2/423-812/11/SD Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdził, iż jednostka w L po przejęciu odpowiedzialności za całość handlu energią na rynku niemieckim (ewentualnie również czeskim), stanowić będzie zakład podatkowy Spółki w Niemczech.

Zasady opodatkowania dochodów osiąganych z tytułu działalności gospodarczej reguluje art. 7 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90, dalej "Umowa").

Stosownie do art. 7 ust. 1 Umowy, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. Oznacza to, że zyski Spółki podlegają opodatkowaniu w Polsce, chyba, że prowadzi ona w Niemczech działalność poprzez położony tam zakład; w takim przypadku, jego zyski w części, w jakiej można je przypisać działalności tego zakładu, mogą być opodatkowane w Niemczech.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 Umowy, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład, to, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3 niniejszego artykułu, w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem. Powyższe odnosi się zarówno do obliczania kosztów, jak i przychodów działającego zakładu, przy czym wymieniona umowa polsko - niemiecka w art. 7 ust. 3 dopuszcza możliwość odliczenia wydatków ponoszonych dla tego zakładu przez przedsiębiorstwo, włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi, niezależnie od tego, czy powstały w państwie położenia zakładu, czy gdzie indziej. W rezultacie zatem zakład jest zobowiązany rozpoznać przychody i koszty wynikające z prowadzonej przez zakład działalności, w tym także wszystkie przychody i koszty ich uzyskania ponoszone przez przedsiębiorstwo macierzyste, lecz związane z działalnością zakładu za granicą.

W tym miejscu należy również zwrócić uwagę, iż zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy o p.d.o.p., wolne od podatku są dochody osiągane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników określonych w art. 3 ust. 1, jeżeli umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, tak stanowi. Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, oparte na modelu OECD, zwalniają z opodatkowania w kraju siedziby podatnika niektóre dochody na rzecz ich opodatkowania za granicą, w kraju źródła. Umowy jednocześnie wskazują zastosowanie odpowiedniej metody unikania podwójnego opodatkowania wobec uzyskanych dochodów.

Artykuł 24 pkt 1 Umowy stanowi, iż, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Republice Federalnej Niemiec, wówczas Rzeczpospolita Polska zwolni z uwzględnieniem postanowień litery b) taki dochód lub majątek od opodatkowania. Rzeczpospolita Polska może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania nie podlegał takiemu zwolnieniu.

Jak wynika z powyżej cytowanych zapisów umowy w sytuacji kiedy osoba mająca siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami ww. konwencji może być opodatkowany w Niemczech, to Rzeczpospolita Polska zwolni te dochody od opodatkowania. Zatem w niniejszej sprawie będzie miał zastosowanie cytowany wcześniej art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy o p.d.o.p.

W świetle powyższych przepisów uznać należy, iż ponieważ działalność jednostki na terenie Niemiec stanowi zakład w rozumieniu art. 5 ust. 1 Umowy, tym samym zastosowanie w przedstawionym zdarzeniu przyszłym znajdzie art. 7 ust. 1 Umowy, zgodnie z którym w przypadku powstania zakładu na terytorium Niemiec, zyski Spółki przypisane temu zakładowi będą podlegać opodatkowaniu na terytorium Niemiec.

Tym samym, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy o p.d.o.p., są w Polsce zwolnione z opodatkowania.

Reasumując, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.