IBPBI/2/423-802/09/CzP - Prowadzenie za granicą zamiejscowego ośrodka dydaktycznego uczelni wyższej a zwolnienie od podatku dochodowego od osób prawnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Szkoły Wyższej przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 14 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 6 i 8 lipca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu świadczenia usług edukacyjnych poprzez utworzony zamiejscowy ośrodek dydaktyczny położony za granicą RP (druga część pytania) - jest prawidłowe.

W dniu 14 kwietnia 2009 r. do tut. BKIP wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu świadczenia usług edukacyjnych poprzez utworzony zamiejscowy ośrodek dydaktyczny położony za granicą RP.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też, pismem z dnia 26 czerwca 2009 r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 06 i 8 lipca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Szkoła Wyższa podjęła starania o utworzenie Zamiejscowego Ośrodka Dydaktycznego dla Polaków chcących studiować w tej uczelni, a zamieszkujących na terenie Austrii. W tym celu wystąpiono do władz austriackich i polskich o wyrażenie zgody na utworzenie ośrodka mającego na celu kształcenie chętnych osób. Po otrzymaniu zgody zarówno władz austriackich jak i polskich podjęto starania o utworzenie ośrodka.

Zamiarem kierownictwa Szkoły jest prowadzenie Zamiejscowego Ośrodka Dydaktycznego, którego działalność ograniczona zostaje jedynie do wynajęcia Sali wykładowej, gdzie prowadzone będą zajęcia przez osoby zatrudnione przez Szkołę Wyższą (obywateli polskich). Zajęcia te prowadzone będą w wymiarze 66 % wymogów dla danego rodzaju studiów, pozostała część zajęć odbywać się będzie w Polsce.

Sprawy administracyjne związane z przyjęciem i tokiem studiów będą załatwiane w siedzibie Szkoły Wyższej w Polsce. Po ukończeniu studiów absolwenci otrzymają dyplom Szkoły Wyższej w Polsce.

Studia będą prowadzone w ramach Wydziału Zarządzania Szkoły Wyższej w Polsce, którego integralną częścią jest Zamiejscowy Ośrodek Dydaktyczny. Oznacza to, że zgodnie z ustawą o szkolnictwie wyższym w przeciwieństwie do filii ośrodek ten nie stanowi oddzielnego podmiotu gospodarczego. Wpłaty studentów dokonywane będą na konto Szkoły Wyższej w Polsce, tu również będą miały miejsce wszelkie rozliczenia.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż Zamiejscowy Ośrodek Dydaktyczny nie jest zakładem w rozumieniu art. 5 umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Wiedniu dnia 13 stycznia 2004 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 224, poz. 1921) oraz to, iż Szkoła Wyższa jest osobą prawną, autonomiczną we wszystkich obszarach swojej działalności, odrębną od organu założycielskiego. Organami jednoosobowymi Szkoły są:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prowadzenie Zamiejscowego Ośrodka Dydaktycznego w Austrii (), gdzie studenci częściowo uczestniczą w zajęciach dydaktycznych (66 %), kiedy pozostałe świadczenia na rzecz studentów, takie jak:

należy uznać, iż w świetle art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dochód ze świadczenia usługi edukacyjnej podlega zwolnieniu z podatku na zasadzie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca uważa, iż zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

W świetle tak sformułowanego zapisu Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż do dochodu uzyskiwanego z tytułu czesnego od osób podejmujących studia w Szkole Wyższej w Ośrodku Zamiejscowym mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obowiązujące na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. określanej dalej jako "ustawa o p.d.o.p.") przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z art. 7 ust. 2 ustawy o p.d.o.p. wynika, że dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Stosownie do postanowień art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy o p.d.o.p. wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele.

W myśl art. 17 ust. 1a pkt 2 ustawy o p.d.o.p. zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.

Zgodnie z art. 17 ust. 1b ww. ustawy o p.d.o.p. zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów.

Przepis art. 17 ust. 1c ustawy o p.d.o.p. stanowi, że zwolnienie przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o p.d.o.p. nie ma zastosowania w:

Wnioskodawca jest uczelnią wyższą, która nie jest wymieniona w powołanym wyżej wykazie podmiotów do których nie stosuje się przedmiotowego zwolnienia. Świadczy usługi edukacyjne. Mając na względzie powyższe, dochody uzyskane ze świadczenia ww. usługi poprzez Zamiejscowy Ośrodek Dydaktyczny mogą korzystać ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy, pod warunkiem przeznaczenia uzyskanego dochodu i bez względu na termin wydatkowania go na cele statutowe wymienione w tym przepisie.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w zakresie miejsca opodatkowania uzyskanego przez Wnioskodawcę dochodu wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.