IBPBI/2/423-798/12/PC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z dnia 3 lipca 2012 r., poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 3 lipca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 2 października 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu korekty kosztów uzyskania przychodów (pytanie oznaczone we wniosku numerem 1) - jest prawidłowe.

W dniu 3 lipca 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu korekty kosztów uzyskania przychodów. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 18 września 2012 r. Znak: IBPBI/2/423-798/12/PC, IBPP1/443-691/12/AZb, wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 2 października 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 30 kwietnia 2012 r. Wnioskodawca otrzymał faktury korygujące z datą wystawienia 23 kwietnia 2012 r. w ilości 22 sztuk, z tytułu zakupu przez niego energii elektrycznej za rok 2011.

Wystawienie faktur korygujących spowodowane było zastosowaną przez kontrahenta Wnioskodawcy nieprawidłową taryfą (średnia cena sprzedaży energii elektrycznej) dotyczącą energii biernej.

Faktury korygujące obejmują okres od dnia 21 maja 2011 do dnia 31 grudnia 2011 r. na łączną wartość - 66.762,96 zł netto, podatek VAT -15.355,46 zł.

W związku z powyższym Spółka w dniu 23 maja 2012 r. dokonała korekty deklaracji CIT - 8 za rok 2011.

Korekta dotyczyła poz. 31, 34, 35, 38, 44, 51, na wartość - 66.762,96 zł zeznania rocznego oraz poz. 54, 56 na wartość 12.685,00 (podatek należny do zapłaty).

Korekta polegała na tym, iż koszty ogółem za rok 2011 zostały pomniejszone o łączną wartość wynikającą z faktur korygujących tj. 66.762,96 zł.

W związku z dokonaną korektą zwiększyła się podstawa opodatkowania, w wyniku czego Wnioskodawca dokonał na rzecz Urzędu Skarbowego dopłaty podatku dochodowego w kwocie 12.685,00 zł wraz z należnymi odsetkami.

Odsetki od zaległości podatkowej zostały naliczone za okres od dnia 2 kwietnia 2012 r. do dnia zapłaty tj. 18 maja 2012 r. i wynosiły 169,00 zł.

W dniu 29 marca 2012 r. zostało zatwierdzone sprawozdanie finansowe Spółki za rok 2011.

W dniu 5 kwietnia 2012 r. Sąd Rejonowy w Częstochowie XVII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego dokonał wpisu wzmianki o złożeniu rocznego sprawozdania finansowego.

Otrzymane faktury korygujące ujęte zostały w księgach handlowych w miesiącu kwietniu 2012 r. na koncie księgowym - Pozostałe przychody operacyjne (Ma) 760-024 - Korekta przychodów z lat poprzednich, które nie stanowią przychodu podatkowego roku 2012.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca otrzymując w dniu 30 kwietnia 2012 r. 22 faktury korygujące z tytułu zakupu energii elektrycznej za rok 2011, wystawione przez swojego kontrahenta wskutek zastosowania przez niego pierwotnie niewłaściwej taryfy (średniej ceny sprzedaży energii elektrycznej) dotyczącej energii biernej, postąpił prawidłowo dokonując korekty zeznania rocznego C1T - 8 za rok 2011, poprzez korektę w zeznaniu rocznym poz. 31, 34, 35, 38, 44, 51.

(pytanie oznaczone we wniosku numerem 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, podmioty płacące podatek dochodowy od osób prawnych, których rok podatkowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym składają roczne zeznanie podatkowe do końca trzeciego miesiąca następującego po danym roku podatkowym. W przypadku złożenia deklaracji CIT-8 za 2011 rok termin ten upłynął 2 kwietnia 2012 r., z uwagi na to że ostatni dzień marca wypadał w sobotę.

Skoro już po złożeniu ww. zeznania okazało się, że zadeklarowana przez Spółkę (Wnioskodawcę) kwota podatku jest niezgodna z faktycznymi transakcjami opodatkowanymi i dokonywanymi w ciągu roku podatkowego, na skutek zastosowania przez kontrahenta Wnioskodawcy niewłaściwej taryfy (średniej ceny sprzedaży energii elektrycznej) dotyczącej energii biernej, wskutek czego nastąpiła u Wnioskodawcy zmiana kosztów uzyskania przychodów (ich zmniejszenie), a tym samym u Wnioskodawcy zwiększeniu uległy przychody oraz podstawa opodatkowania za rok 2011, korekta takiej pomyłki powinna być uwzględniona w roku podatkowym, w którym nastąpiło zawyżenie kosztów uzyskania przychodów, zaniżenie przychodów oraz podstawy opodatkowania.

Wskazać należy, iż organy podatkowe generalnie potwierdzają prawidłowość stosowania tych zasad uwzględniania korekt w podatku dochodowym od osób prawnych. Za przykład może posłużyć interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 kwietnia 2010 r., nr LPB3/423-76/10-2/GC, w której organ ten stwierdza: "Odnośnie kwestii związanej z fakturą korygującą należy rozróżnić dwie sytuacje:

Również w praktyce przyjęto się, że to, kiedy taka korekta zostanie uwzględniona, zależy od jej przyczyn. Otóż jeżeli przyczyna taka jest niezawiniona (czyli przykładowo po pewnym czasie udzielono dodatkowego rabatu - faktura pierwotna była wystawiona prawidłowo), korektę tę ujmuje się na bieżąco. Jeżeli natomiast faktura korygująca jest wystawiana na skutek błędu popełnionego przy wystawianiu faktury pierwotnej (w cenie towaru, ilości, błędnym zsumowaniu ftp.), należy skorygować przychody za okres, w którym została wykazana faktura pierwotna. W ocenie Wnioskodawcy wskutek błędnego wystawienia przez kontrahenta Wnioskodawcy pierwotnych faktur VAT dokumentujących sprzedaż energii przy zastosowaniu niewłaściwej taryfy (średniej ceny sprzedaży energii elektrycznej) dotyczącej energii biernej, postąpił on prawidłowo dokonując korekty poz. 31, 34, 35, 38, 44, 51 zeznania rocznego CIT-8 za rok 2011, dołączając do korygującej deklaracji pisemny wniosek wraz z uzasadnieniem przyczyn dokonanej korekty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., określanej w dalszej części skrótem "ustawa o p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów, pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem, a przychodem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Nie w każdym oczywiście wypadku związek ten jest wyraźny, co powoduje, iż każdą sytuację należy oceniać odrębnie. Ustawa o p.d.o.p. nie uzależnia uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu od skutku w postaci powstania lub powiększenia konkretnego przychodu lub jego zachowania oraz zabezpieczenia. Należy podkreślić, że koszt uzyskania przychodów jest kosztem działalności gospodarczej, który ze swej istoty zmierza do osiągnięcia przychodów. W związku z tym, może się zdarzyć, że podatnik ponosi określony koszt, który ma niewątpliwy związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, jednak nie spowoduje on powstania lub powiększenia przychodów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 30 kwietnia 2012 r. Wnioskodawca otrzymał faktury korygujące z datą wystawienia 23 kwietnia 2012 r. w ilości 22 sztuk, z tytułu zakupu przez niego energii elektrycznej za rok 2011. Wystawienie faktur korygujących spowodowane było zastosowaną przez kontrahenta Wnioskodawcy nieprawidłową taryfą (średnia cena sprzedaży energii elektrycznej) dotyczącą energii biernej. Faktury korygujące obejmują okres od dnia 21 maja 2011 do dnia 31 grudnia 2011 r. W związku z powyższym Spółka w dniu 23 maja 2012 r. dokonała korekty deklaracji CIT - 8 za rok 2011. Korekta polegała na tym, iż koszty ogółem za rok 2011 zostały pomniejszone o łączną wartość wynikającą z faktur korygujących.

Ustawa o p.d.o.p. przewiduje dwie kategorie kosztów:

* koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami,

* koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami.

Koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanym przychodem to wydatki, których poniesienie przyczynia się wprost do osiągnięcia konkretnych przychodów składających się na całość przychodów osiąganych przez podatnika w roku podatkowym. Należą do nich koszty określonego rodzaju działalności prowadzonej przez podatnika, także koszty związane z konkretnymi transakcjami składającymi się na tę działalność.

W przypadku kosztów o takim charakterze ustawodawca postanowił, iż:

* koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c (art. 15 ust. 4 ustawy o p.d.o.p.),

* koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

* koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie (art. 15 ust. 4c ustawy o p.d.o.p.).

Zasady wystawiania faktur korygujących regulują przepisy § 13 i § 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360). Z przepisu § 13 wynika, że faktura korygująca winna zostać wystawiona w przypadku, gdy po wystawieniu faktury pierwotnej udzielony został rabat, nastąpił zwrot sprzedawcy towarów oraz zwrot nabywcy kwot nienależnych, nastąpił zwrot nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu. Fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury (§ 14 ust. 1 rozporządzenia).

Podkreślić należy, iż faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Punktem odniesienia do faktury korygującej jest zatem zawsze faktura pierwotna.

Przepisy ustawy o p.d.o.p. nie określają szczególnych zasad dokonywania korekt kosztów uzyskania przychodów. Zatem, wystawiona faktura korygująca nie zmienia momentu poniesienia i potrącenia kosztu, a jedynie jego wysokość.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, że Spółka powinna dokonać korekty kosztów uzyskania przychodów, wynikających z otrzymanych faktur korygujących, w okresie rozliczeniowym, którego dotyczyły pierwotne faktury.

W związku z powyższym, stanowisko Spółki, iż otrzymane w dniu 30 kwietnia 2012 r. 22 faktury korygujące z tytułu zakupu energii elektrycznej za rok 2011, wystawione przez kontrahenta wskutek zastosowania przez niego pierwotnie niewłaściwej taryfy (średniej ceny sprzedaży energii elektrycznej) dotyczącej energii biernej, winnna dokonać korekty zeznania rocznego C1T - 8 za rok 2011, poprzez korektę w zeznaniu rocznym poz. 31, 34, 35, 38, 44, 51 - jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku numerem 2, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.