IBPBI/2/423-779/13/JD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2013 r. (wpływ do tut. Biura 28 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości bezpośredniego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prac badawczych - jest prawidłowe.

W dniu 28 czerwca 2013 r. do tut. Organu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości bezpośredniego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prac badawczych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej także "Spółka") podpisał umowę na dofinansowanie wykonania projektu celowego. W ramach tej umowy są przeprowadzane prace badawcze oraz prace rozwojowe. Spółka nie wie, czy wynik prac będzie pozytywny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prace badawcze można zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, czy należy je traktować jako wartości niematerialne i prawne.

Zdaniem Spółki, prace badawcze i prace rozwojowe to dwa odrębne zdarzenia gospodarcze. Prace badawcze to nowatorskie i zaplanowane poszukiwania rozwiązań podjęte z zamiarem zdobycia i przyswojenia nowej wiedzy naukowej i technicznej. Natomiast prace rozwojowe polegają na praktycznym zastosowaniu odkryć badawczych lub też osiągnięć innej wiedzy w planowaniu lub projektowaniu produkcji nowych lub znacznie udoskonalonych materiałów, urządzeń, produktów, procesów technologicznych, systemów lub usług, które mają miejsce przed rozpoczęciem produkcji seryjnej lub ich zastosowaniem. Do wartości niematerialnych i prawnych mogą zostać zaliczone wyłącznie możliwe do zidentyfikowania składniki majątkowe, które wytworzą w przyszłości prawdopodobne korzyści ekonomiczne. Przy pracach badawczych trudno jest jeszcze określić istnienie aktywu, który w przyszłości będzie generował korzyści ekonomiczne. Dlatego też, zdaniem Spółki, nakłady na prace badawcze należy zaliczyć w momencie ich poniesienia do kosztów uzyskania przychodów, niezależnie od tego, czy zostały zakończone wynikiem pozytywnym czy negatywnym. Wnioskodawca podkreślił, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych jasno określa, że amortyzacji podlegają koszty zakończonych prac rozwojowych, a nie prac badawczych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przestawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm., dalej jako: "ustawa o p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka podpisała umowę na dofinansowanie wykonania projektu celowego. W ramach tej umowy są przeprowadzane prace badawcze oraz prace rozwojowe. Spółka nie wie, czy wynik prac będzie pozytywny.

Przepisy ustawy o p.d.o.p. nie zawierają definicji kosztów prac rozwojowych. Definicje te zawierają inne gałęzie prawa oraz statystyka publiczna. Statystyka publiczna działalność badawczą i rozwojową definiuje jako systematycznie prowadzone prace twórcze podjęte dla zwiększenia zasobu wiedzy, w tym wiedzy o człowieku, kulturze i społeczeństwie, jak również dla znalezienia nowych zastosowań dla tej wiedzy. Obejmuje ona trzy rodzaje badań, a mianowicie badania podstawowe, stosowane oraz prace rozwojowe. Odróżnienie badań naukowych od prac rozwojowych stosowane np. w ustawie z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615 z późn. zm.), nie ma wpływu na zasady opodatkowania według ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Pod pojęciem prac rozwojowych rozumie się bowiem badania lub w inny sposób uzyskiwaną wiedzę, których wynik może być wykorzystany do produkcji nowych lub ulepszonych produktów lub technologii.

Tak więc, zarówno prace badawcze (badania przemysłowe stosowane), jak i prace rozwojowe stanowią rodzaj inwestycji, której zamierzonym efektem jest wytworzenie określonego dobra. Dlatego też sposób rozliczenia przychodów i kosztów osiąganych lub ponoszonych w trakcie realizacji prac badawczych powinien być taki sam, jak w ustawie o p.d.o.p. został przewidziany dla rozliczenia prac rozwojowych. Należy bowiem mieć na względzie, że bez odpowiednich prac badawczych podatnik nie byłby w stanie podjąć prac rozwojowych.

W myśl art. 15 ust. 4a ustawy o p.d.o.p. koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów:

Zatem, na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 4a ustawy o p.d.o.p., podatnicy mają wybór, co do sposobu zaliczania do kosztów uzyskania przychodów kosztów prac rozwojowych w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych.

W konsekwencji, stanowisko Spółki, że koszty prac badawczych mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.