IBPBI/2/423-762/12/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 26 czerwca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z emisją nowych akcji - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 maja 2012 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z emisją nowych akcji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka pozyskała nowych akcjonariuszy, którzy objęli nowe akcje zaoferowane w subskrypcji prywatnej na podstawie art. 431 § 2 pkt 1 ustawy kodeks spółek handlowych (k.s.h.), a następnie Spółka wprowadziła wyemitowane akcje do obrotu w organizowanym przez Giełdę Papierów Wartościowych w Warszawie (GPW) alternatywnym systemie obrotu, zgodnym z definicją zawartą w art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2005 r. Nr 183, poz. 1538 z późn. zm.), pod nazwą "NewConnect".

Spółka poniosła koszty usług doradczych m.in. związane przynajmniej pośrednio z wymienionymi powyżej czynnościami na wykonanie następujących działań:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wskazane w opisie stanu faktycznego koszty m.in. związane przynajmniej pośrednio z pozyskaniem nowych akcjonariuszy, którzy objęli nowe akcje zaoferowane w subskrypcji prywatnej na podstawie art. 431 § 2 pkt 1 k.s.h. oraz wprowadzeniem akcji Spółki do obrotu w organizowanym przez GPW alternatywnym systemie obrotu, zgodnym z definicją zawartą w art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2005 r. Nr 183, poz. 1538 z późn. zm.), pod nazwą "NewConnect" Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (określanej dalej skrótem: "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Na podstawie art. 7 ust. 1updop, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p.).

Zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ww. ustawy przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

Ponadto, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 4 tej ustawy, do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela.

21 stycznia 2011 r. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie podjął następującą uchwałę (sygn. II FPS 6/10): "Tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodów, stosownie do reguł wyrażonych w treści art. 12 ust. 4 pkt 4 i art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) w zw. z art. 15 ust. 1 tej ustawy."

W uzasadnieniu sentencji wskazano m.in., iż "Podsumowując stwierdzić należy, że tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodów, stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 4 oraz art. 7 ust. 1 i 2 w związku z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Do tego rodzaju wydatków niewątpliwie należy zaliczyć opłaty notarialne, sądowe, podatek od czynności cywilnoprawnych, a w przypadku podwyższenia kapitału w drodze emisji akcji będących przedmiotem oferty publicznej objętych prospektem emisyjnym dodatkowo ponoszone w związku z tym opłaty giełdowe, koszty druku dokumentów akcyjnych, koszty sporządzenia, drukowania oraz dystrybucji prospektu emisyjnego lub jego skróconej wersji oraz koszty oferowania papierów wartościowych.

Pozostałe wydatki stanowiąc koszty ogólne funkcjonowania spółki kapitałowej stanowią zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. koszty uzyskania przychodów."

Opierając się na cytowanej sentencji NSA w Warszawie, (Spółka podkreśla raz jeszcze sentencję: "Tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodów, stosownie do reguł wyrażonych w treści art. 12 ust. 4 pkt 4 i art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) w zw. z art. 15 ust. 1 tej ustawy") wystarczy ocenić, czy dany wydatek związany z emisją nowych akcji zalicza się do wydatków, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego.

Spółka dokonała sprawdzenia, które z wymienionych w pytaniu 16 (winno być 19) wydatków stanowią wydatki, bez których nie jest możliwe podwyższenie kapitału zakładowego poprzez emisję nowych akcji zaoferowanych w subskrypcji prywatnej na podstawie art. 431 § 2 pkt 1 k.s.h. Okazuje się, że w ocenie Spółki żaden z wymienionych 16 (winno być 19) wydatków nie jest wydatkiem, bez którego nie jest możliwe podwyższenie kapitału zakładowego poprzez emisję nowych akcji zaoferowanych w subskrypcji prywatnej na podstawie art. 431 § 2 pkt 1 k.s.h. Wymienione wydatki stanowią natomiast koszty ogólne funkcjonowania osoby prawnej służące zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodu, w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. i nie wykazujące związku z konkretnym przychodem.

Wymienione wydatki nie warunkują podwyższenia kapitału zakładowego. Każdego wymienionego wydatku można uniknąć nie podejmując wymienionych czynności, bez wpływu na skuteczność podwyższenia kapitału zakładowego poprzez emisję nowych akcji zaoferowanych w subskrypcji prywatnej na podstawie art. 431 § 2 pkt 1 k.s.h. Innymi słowy, bez ponoszenia wymienionych wydatków i wręcz bez podejmowania wymienionych czynności można skutecznie dokonać podwyższenia kapitału zakładowego poprzez emisję nowych akcji zaoferowanych w subskrypcji prywatnej na podstawie art. 431 § 2 pkt 1 k.s.h.

W dniu 18 października 2011 r., w analogicznej sprawie, Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną, stwierdzając m.in., że "W związku z powyższym podzielić należy pogląd, wyrażony w cytowanej uchwale, że wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodów, stosownie do reguł wyrażonych w art. 12 ust. 4 pkt 4 i art. 7 ust. 1 i 2 w związku z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. W cytowanej uchwale NSA wskazano, że do tego rodzaju niezbędnych kosztów zaliczyć należy ewentualne koszty ponoszone dodatkowo w związku z emisją akcji będących przedmiotem oferty publicznej objętych prospektem emisyjnym, takie jak opłaty giełdowe, koszty druku dokumentów akcyjnych, koszty sporządzenia, drukowania oraz dystrybucji prospektu emisyjnego lub jego skróconej wersji oraz koszty oferowania papierów wartościowych.

Natomiast wszelkie pozostałe wydatki jakie spółka może ponieść nabywając dodatkowe usługi w celu emisji akcji, nie warunkujące jednak podwyższenia kapitału zakładowego, stanowić będą koszty ogólne funkcjonowania osoby prawnej służące do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. i nie wykazujące związku z konkretnym przychodem."

Tezy WSA w Poznaniu znalazły potwierdzenie w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbową w Poznaniu w dniu 14 marca 2012 r. (sygn. ILPB3/423-672/08/12-S/KS) w analogicznej sprawie: "należy stwierdzić, że wydatki związane z emisją akcji i wejściem na publiczny rynek obrotu papierami wartościowymi, bez których ta operacja nie byłaby możliwa, nie są kosztami uzyskania przychodów, stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 4 oraz art. 7 ust. 1 i ust. 2 w zw. z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Do tego rodzaju wydatków w przedmiocie sprawy należy zaliczyć podatek od czynności cywilnoprawnych związany z podwyższeniem kapitału, opłaty notarialne, opłaty za przyjęcie akcji do depozytu, opłaty za wprowadzenie instrumentów finansowych do obrotu w systemie alternatywnym oraz opłatę za wpis do ewidencji papierów wartościowych.

W odniesieniu natomiast do wydatków na usługi doradcze i prawne, stwierdzić należy, iż wydatki te jako służące ogólnemu funkcjonowaniu Spółki, stanowią koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób prawnych."

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., określanej w dalszej części skrótem "ustawa o p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów, pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem, a przychodem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Nie w każdym oczywiście wypadku związek ten jest wyraźny, co powoduje, iż każdą sytuację należy oceniać odrębnie. Ustawa o p.d.o.p. nie uzależnia uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu od skutku w postaci powstania lub powiększenia konkretnego przychodu lub jego zachowania oraz zabezpieczenia. Należy podkreślić, że koszt uzyskania przychodów jest kosztem działalności gospodarczej, który ze swej istoty zmierza do osiągnięcia przychodów. W związku z tym, może się zdarzyć, że podatnik ponosi określony koszt, który ma niewątpliwy związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, jednak nie spowoduje on powstania lub powiększenia przychodów.

Ustawa o p.d.o.p. przewiduje dwie kategorie kosztów:

* koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami,

* koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami.

Koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanym przychodem to wydatki, których poniesienie przyczynia się wprost do osiągnięcia konkretnych przychodów składających się na całość przychodów osiąganych przez podatnika w roku podatkowym. Należą do nich koszty określonego rodzaju działalności prowadzonej przez podatnika, także koszty związane z konkretnymi transakcjami składającymi się na tę działalność.

Natomiast koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami to wydatki, których nie można bezpośrednio przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka pozyskała nowych akcjonariuszy, którzy objęli nowe akcje zaoferowane w subskrypcji prywatnej, a następnie Spółka wprowadziła akcje do obrotu w organizowanym przez Giełdę Papierów Wartościowych alternatywnym systemie obrotu. W związku z tym Spółka poniosła, wymienione w stanie faktycznym, koszty, których wystąpienie, w Jej ocenie, nie warunkowało bezpośrednio przeprowadzenia emisji akcji.

W przypadku kosztów poniesionych w związku z zaoferowaniem akcji Spółki w subskrypcji prywatnej oraz kosztów związanych z wprowadzeniem akcji do obrotu organizowanego przez GPW w celu podwyższenia kapitału zakładowego należy zauważyć, że są to koszty ściśle związane z decyzją Spółki dotyczącą emisji nowych akcji, a co za tym idzie z podwyższeniem kapitału zakładowego. Zatem wszystkie wymienione we wniosku wydatki są bezpośrednio związane z emisją nowych akcji Spółki i podwyższeniem kapitału zakładowego.

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o p.d.o.p., do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela. Powyższe oznacza, iż wartość wkładów zarówno pieniężnych jak i niepieniężnych wnoszona na pokrycie kapitału zakładowego w związku z utworzeniem spółki, jak również z podwyższeniem tego kapitału, nie jest zaliczana do przychodów podatkowych spółki.

Skoro więc przychód otrzymany na powiększenie kapitału zakładowego nie stanowi przychodu dla celów podatkowych, to koszty jego uzyskania, w przedmiotowej sprawie poniesione przez Spółkę wydatki związane z emisją nowych akcji i z wprowadzeniem akcji do obrotu organizowanego przez Giełdę Papierów Wartościowych w alternatywnym systemie obrotu, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. Zgodnie bowiem z tym przepisem nie stanowią kosztów podatkowych wydatki, co prawda nie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., ale związane z przysporzeniami nie uważanymi przez ustawodawcę za przychód (art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o p.d.o.p.).

Przychodem otrzymanym na podwyższenie kapitału zakładowego, w rozumieniu tego przepisu, mogą być zarówno pieniądze, jak i wkład niepieniężny. W rezultacie środki pieniężne jak i wkłady niepieniężne, stanowiące przysporzenie majątkowe, uznane zostały przez ustawodawcę za przychód nie zaliczany do przychodów podatkowych, jeżeli prowadzi do podwyższenia kapitału zakładowego. Przychód ten nie powstaje jako efekt bieżącej działalności gospodarczej podatnika.

Nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, iż ponoszone przez Niego koszty, o których mowa we wniosku stanowią koszty ogólne funkcjonowania osoby prawnej, bowiem jak już powyżej wskazano poniesione zostały wyłącznie w związku z podjęciem przez Spółkę decyzji o emisji nowych akcji, a tym samym wykazują bezpośredni związek z podwyższeniem kapitału.

Jeśli określone wydatki w sposób jednoznaczny wiążą się z osiągnięciem przysporzenia zidentyfikowanego przez ustawodawcę jako konkretny rodzaj przychodu, to bez względu na możliwość wywiedzenia pośredniego związku tych wydatków z ewentualnymi innymi przychodami, zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów oceniane być musi w kontekście tego przychodu, z którym wydatki te są bezpośrednio związane. Wydatki związane z uzyskaniem określonego przysporzenia pozostają z nim związane bez względu na to, czy stanowi ono przychód, czy też nie. Jeżeli przysporzenie to nie stanowi przychodu, to poniesione w związku z nim wydatki nie są kosztami uzyskania przychodu. Jak już wskazywano, nie czyni to ich natomiast kosztami uzyskania innego przychodu.

Dodatkowo wskazać należy, że zawarty w art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o p.d.o.p., zwrot normatywny "do przychodów nie zalicza się" odnosi się do przychodów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o p.d.o.p., który stanowi w istotnym dla sprawy zakresie, że dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Przepis art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o p.d.o.p. wyłącza określone w nim przychody z przychodów określonych w art. 7 ust. 2 ustawy o p.d.o.p. Ponieważ art. 7 ust. 2 ustawy o p.d.o.p. mówi także o zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. kosztach uzyskania przychodów jako kategorii współtworzącej dochód wskutek pomniejszenia przychodów o te koszty, staje się oczywiste, że koszty uzyskania przychodów nie mogą być wiązane z przychodami, które z przychodów w rozumieniu wynikającym z art. 7 ust. 2 ustawy o p.d.o.p. zostały wyłączone. Stwierdzone powyżej rozróżnienie przychodu podatkowego, a więc przychodu określonego w art. 7 ust. 2 ustawy o p.d.o.p., do którego odnoszą się koszty jego uzyskania, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., od przychodu (przysporzenia) określonego w art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o p.d.o.p., do którego zdefiniowane w art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. koszty uzyskania nie mają zastosowania, ma decydujące znaczenie dla rozstrzygnięcia o zaliczeniu spornych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego w opinii tut. Organu, skoro konsekwencją emisji akcji jest podwyższenie kapitału zakładowego Wnioskodawcy to należy uznać, iż wszelkie ponoszone przez Spółkę wydatki związane z tą emisją, tj.:

pozostają w bezpośrednim związku z przychodem otrzymanym na podwyższenie kapitału zakładowego. Skoro zatem ww. wydatki są związane z pozyskaniem dodatkowego kapitału niestanowiącego przychodu podatkowego, to wydatki te nie mogą stanowić kosztu podatkowego w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

Stanowisko Spółki zatem należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowo należy wskazać, iż tut. Organ w pełni podziela stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażone w uchwale składu 7 sędziów z dnia 24 stycznia 2011 r. (sygn. II FPS 6/10) podsumowującej orzecznictwo w przedmiocie zaliczenia wydatków związanych z podwyższeniem kapitału do kosztów uzyskania przychodu, że tylko wydatki bezpośrednio związane z podwyższeniem kapitału nie stanowią kosztów uzyskania przychodu. Jednakże, w ocenie tut. Organu wszystkie wymienione we wniosku wydatki wykazują bezpośredni związek z podwyższeniem kapitału zakładowego Spółki i żadne z nich nie zostałyby poniesione gdyby nie przeprowadzona operacja podwyższenia kapitału zakładowego.

Jednocześnie należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem tut. Organu podatkowego w badanej sprawie należało jednak uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Ponadto zauważyć należy, iż orzecznictwo sądowe w tożsamych sprawach nie jest jednolite. W takiej sytuacji, konieczność uwzględnienia przy wydawaniu interpretacji indywidualnych korzystnego dla wnioskodawcy orzecznictwa, oznaczałaby wypaczenie podstawowej funkcji interpretacji, tj. ujednolicenia sposobu stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe. Prowadziłaby bowiem do sytuacji, w której, w zależności od tego, jaką linię orzeczniczą sądów administracyjnych (poprzez wskazanie we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej konkretnych orzeczeń) wnioskodawca uznawałby za korzystną dla siebie, takie stanowisko musiałby zająć organ w wydawanej interpretacji.

Wskazać w tym miejscu należy wyroki NSA w Warszawie, potwierdzające stanowisko tut. Organu:

* z dnia 5 października 2011 r. sygn. akt II FSK 657/10,

* z dnia 13 października 2011 r. sygn. akt II FSK 670/10,

* z dnia 6 marca 2012 r. sygn. akt II FSK 1470/10.

Odnosząc się natomiast do powoływanej we wniosku interpretacji organu podatkowego należy wskazać, że została wydana w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.