IBPBI/2/423-744/10/MO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 27 maja 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu potrącalności poniesionych kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 27 maja 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu potrącalności poniesionych kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka złożyła w maju 2010 r. zamówienie na "Ogłoszenie w pakiecie multimedialnym internetowej książce teleadresowej" na rok 2011. W związku z tym zamówieniem Spółka wpłaci zaliczki w maju, czerwcu i październiku 2010 r. (wpłata w 4-ch ratach). Po wpłacie każdej zaliczki Spółka otrzyma fakturę VAT potwierdzającą tą wpłatę. Fakturę VAT potwierdzającą wpłatę zaliczki, Spółka wprowadzi do rejestru faktur w ewidencji księgowej w roku 2010. Faktura ta nie obciąży jednak kosztów działalności, a tym samym wyniku roku 2010. Pozostanie na rozliczeniach międzyokresowych i zostanie rozliczona (ujęta-zaksięgowana) w koszty i w wynik 2011 r. Usługa stanowi więc koszt uzyskania przychodów - jest kosztem podatkowym - w 2011 r.

Spółka podkreśla, że usługa będzie faktycznie świadczona dopiero w 2011 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedstawione wyżej rozwiązanie w zakresie ujęcia usługi w kosztach podatkowych w roku 2011 jest zgodne z przepisami ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych.

Zdaniem Spółki, przedstawione wyżej ujęcie kosztów podatkowych jest zgodne z art. 15 ust. 4e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Faktury, które zgodnie z umową Spółka otrzyma w roku 2010: - dokumentują wpłatę zaliczek, - dotyczą usługi, która faktycznie będzie świadczona w roku 2011 r.

Ujęcie kosztu w księgach (zaksięgowanie usługi w koszty działalności) nastąpi faktycznie w 2011 r. Dopiero w roku 2011 nastąpi obciążenie kosztów działalności, a tym samym wyniku.

Zdaniem Spółki, w roku 2010 nastąpi jedynie ujęcie faktury w ewidencji księgowej, a nie nastąpi zaksięgowanie kosztu. W związku z powyższym usługa zakupiona w 2010 r. jest kosztem uzyskania przychodów w roku 2011.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Stosownie do art. 15 ust. 4d ww. ustawy koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczające rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie zaś z art. 15 ust. 4e ww. ustawy za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Zatem ujęcie (zaksięgowanie) kosztu w księgach rachunkowych określa datę powstania kosztu podatkowego. Jeżeli zatem faktury dokumentujące wpłacone zaliczki na poczet usługi, która będzie wykonana w 2011 r., zostaną ujęte w ewidencji księgowej jako rozliczenia międzyokresowe kosztów, to dopiero ich ujęcie po stronie kosztowej co nastąpi w 2011 r., będzie dniem poniesienia kosztu uzyskania przychodu o jakim mowa w powołanym wcześniej art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Spółki należy zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.