IBPBI/2/423-743/10/BG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 27 maja 2010 r.), uzupełnionym w dniu 16 sierpnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* opodatkowania w Polsce dochodów z kontraktów na usługi budowlane (świadczone przez jednostkę macierzystą, bez zaangażowania Oddziału Spółki we Francji) realizowane w okresie krótszym niż 18 miesięcy-jest prawidłowe,

* opodatkowania we Francji dochodów z kontraktów na roboty budowlane, realizowane przez jednostkę macierzystą, o okresie realizacji przekraczającym 18 miesięcy - jest prawidłowe,

* opodatkowania we Francji i równocześnie zwolnienia z podatku dochodowego w Polsce dochodów z kontraktów na usługi budowlane realizowane przez Oddział Spółki we Francji, bez względu na długość okresów realizacji - jest prawidłowe.

(pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 1)

W dniu 27 maja 2010 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych świadczenia usług budowlano - montażowych przez Spółkę na terytorium Francji.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 4 sierpnia 2010 r. Znak IBPBI/2/423-743/10/BG, IBPBII/1/1/415-556/10/ASz wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 16 sierpnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka realizuje na terenie Francji roboty budowlano-montażowe. Roboty wykonywane są na rzecz wielu kontrahentów, w tym występują sytuacje realizacji dla jednego kontrahenta kilku odrębnych budów. Czas trwania poszczególnych umów nie przekracza 18 miesięcy, mogą mieć miejsce również kontrakty o okresie realizacji przekraczającym 18 miesięcy.

Przedsiębiorca założył Oddział we Francji. Oddział został wpisany do stosownego rejestru, nadany został nr NIP. Oddział świadczy usługi tożsame z usługami jednostki macierzystej. Usługi realizowane są za pośrednictwem Oddziału we Francji, ale także poprzez jednostkę macierzystą (przez jednostkę należy rozumieć zakład właściwy, macierzysty z siedzibą w Polsce). Spółka oddelegowuje pracowników z Polski do pracy na terenie Francji.

W odpowiedzi na wezwanie, w uzupełnieniu stanu faktycznego, Spółka pismem z dnia 12 sierpnia 2010 r. wskazała, iż:

* z dniem 1 stycznia 2010 r. Spółka otworzyła Oddział we Francji, Oddział ma charakter stały. Oddział - zakład został utworzony z zamysłem realizacji kontraktów obowiązkowo podlegających opodatkowaniu we Francji, jak również tych, w stosunku do których kontrahent francuski oczekuje, że będą realizowane przez zakład we Francji,

* Oddział prowadzi działalność w zakresie robót budowlano - montażowych, instalacyjnych, wentylacyjnych, nie wykonuje prac przygotowawczych ani pomocniczych,

* na dzień dzisiejszy Oddział zatrudnia 1 pracownika o charakterze administracyjnym, pracownicy fizyczni są oddelegowani ze spółki macierzystej do pracy na budowach Oddziału,

* na szczeblu Oddziału nie są podejmowane samodzielne decyzje. Negocjacje, podpisywanie umów na realizację robót budowlanych przez Oddział odbywa się przez Prezesa Zarządu Spółki,

* realizacja kilku odrębnych budów dla jednego lub kilku kontrahentów nie jest ze sobą powiązana i nie stanowi jednego projektu,

* wykonywane prace realizowane są w ramach wielu różnych, odrębnych, niezależnych od siebie umów na terenie Francji i jej departamentów zagranicznych,

* prace przygotowawcze nie zawierają się w okresie trwania prac budowlano-montażowych. Etap wyszukiwania kontraktów, przygotowania ofert, kosztorysów, negocjacji podpisywania umów realizowany jest przez Spółkę.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w sytuacji, gdy Spółka posiada utworzony we Francji Oddział/Zakład jest zobligowana realizować wszystkie kontrakty na roboty budowlane we Francji, również o czasie realizacji nie przekraczającym 18 miesięcy poprzez ten Zakład, a tym samym podlegać w tym zakresie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych we Francji, korzystając jednocześnie ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych w Polsce.

(pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 1)

Zdaniem Spółki, nie ma regulacji prawnych, które przymuszałyby do realizacji robót budowlanych na terenie Francji o okresie realizacji krótszym niż 18 miesięcy, poprzez utworzony tam zakład. Spółka uważa, że jest kwestią jej wyboru podyktowanego różnymi względami, czy kontrakt będzie realizowany poprzez jednostkę macierzystą - zakład krajowy, czy też zakład zarejestrowany we Francji. W konsekwencji tego dochody z kontraktów na usługi budowlane realizowane w okresie krótszym niż 18 miesięcy, świadczone przez jednostkę macierzystą, bez zaangażowania zakładu we Francji - będą podlegały wyłącznie opodatkowaniu w Polsce. Opodatkowaniu we Francji, równocześnie zwolnieniu z podatku dochodowego w Polsce, będą natomiast podlegały kontrakty na roboty budowlane realizowane przez zakład we Francji bez względu na długość okresu realizacji - czyli zarówno o okresie realizacji nie przekraczającym, jak też i przekraczającym 18 miesięcy. Opodatkowaniu we Francji będą także podlegały dochody z kontraktów na roboty budowlane o okresie realizacji przekraczającym 18 miesięcy bez względu na to czy uznamy je za realizowane przez jednostkę macierzystą, czy też zakład we Francji, do czego obligują Spółkę zapisy właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej "ustawa o p.d.o.p."), podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Zgodnie z definicją zakładu zagranicznego zawartą w art. 4a pkt 11 ustawy o p.d.o.p., pojęcie to oznacza:

chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczypospolita Polska, stanowi inaczej.

Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5, dalej "umowa polsko-francuska").

W myśl art. 7 ust. 1 umowy polsko-francuskiej zyski z przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa podlegają opodatkowaniu w drugim Umawiającym się Państwie jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Oznacza to, że zyski Spółki podlegają opodatkowaniu w Polsce, chyba, że prowadzi ona we Francji działalność gospodarczą poprzez położony tam zakład w takim przypadku, jego zyski w części, w jakiej można je przypisać działalności tego zakładu, mogą być opodatkowane we Francji.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 umowy polsko-francuskiej, określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, w której całkowicie albo częściowo wykonuje się działalność przedsiębiorstwa.

W myśl art. 5 ust. 2 umowy polsko-francuskiej określenie "zakład" obejmuje w szczególności:

Przy stosowaniu postanowień umowy istotne znaczenie mają również postanowienia protokołu do umowy, który stanowi jej integralną część. Zgodnie z protokołem do umowy polsko-francuskiej dla stosowania art. 5 ust. 2 litera g) uzgodniono, że w okresie obowiązywania Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej z Rządem Republiki Francuskiej z dnia 5 października 1972 r. o rozwoju współpracy gospodarczej, przemysłowej, naukowej i technicznej budowa lub montaż nie będą uważane za zakład, w okresie nie przekraczającym 18 miesięcy.

Dokonując interpretacji postanowień umowy polsko-francuskiej należy zwrócić uwagę na tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak również brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.

W komentarzu do art. 5 ust. 3 Modelowej Konwencji OECD stwierdzono, iż: "określenie plac budowy, budowa lub prace instalacyjne i montażowe obejmuje nie tylko budowę budynków dróg, mostów lub kanałów, renowację (obejmująca ważne prace budowlane, a nie tylko prace związane z utrzymaniem i dekoracją) takich budynków, dróg, mostów lub kanałów, układanie rurociągów i prowadzenie prac ziemnych. Również określenie prace montażowe nie ogranicza się do prac instalacyjnych związanych z placem budowy: obejmuje ono również instalowanie nowych urządzeń (...)". W zakres pojęcia "prace budowlane lub instalacyjne" wchodzi również planowanie oraz nadzór budowlany.

Plac budowy istnieje od dnia, w którym przedsiębiorca rozpoczyna swoją działalność, co obejmuje wszelkie prace przygotowawcze wykonane w państwie, w którym ma być wzniesiona budowla. W zasadzie plac budowy istnieje do czasu zakończenia budowy lub całkowitego jej zaniechania. Nie można uważać, że plac budowy przestaje istnieć, jeżeli prace są przerwane czasowo. Sezonowe lub inne czasowe przerwy powinny wchodzić w okres liczony jako trwanie placu budowy. Sezonowe przerwy mogą być spowodowane złą pogodą. Czasowe przerwy mogą być spowodowane np. brakiem materiałów lub brakiem siły roboczej.

Prace budowlane lub montażowe stanowią zakład tylko wtedy, jeżeli obiekty te istnieją dłużej niż osiemnaście miesięcy. Obiekt, który nie spełnia tego warunku, nie stanowi sam przez się zakładu, nawet jeżeli w jego ramach istnieje np. biuro lub warsztat w rozumieniu ust. 2 związany z działalnością budowlaną. Jeżeli jednak takie biuro lub warsztat jest użytkowany dla realizacji kilku projektów budowlanych lub instalacyjnych, a działalność w nich wykonywana wychodzi poza rodzaje działalności wymienionych w art. 5 ust. 3 umowy polsko-francuskiej, to należy ponownie ją uważać za zakład jeżeli spełnione są warunki przewidziane w artykule, nawet jeżeli żaden z projektów nie odpowiada placowi budowy lub montażu trwającemu powyżej 18 miesięcy.

Z powyższego komentarza do Modelowej Konwencji OECD wynika, iż kryterium osiemnastu miesięcy "ma zastosowanie do każdego oddzielnego placu budowy lub projektu. Przy ustalaniu, jak długo istnieje dany plac budowy lub projekt nie należy brać pod uwagę okresu spędzonego poprzednio przez przedsiębiorcę na innych placach budów lub projektach, które nie mają z obecnym żadnego związku". Jednakże "plac budowy należy traktować jako odrębną jednostkę, nawet jeżeli podstawą jest kilka kontraktów, pod warunkiem jednak, że stanowi on całość w sensie handlowym i geograficznym".

Wymaga jednak zaznaczenia fakt, iż jeżeli istnieje stała placówka, która jest użytkowana dla realizacji kilku projektów budowlanych, montażowych lub instalacyjnych, to należy uważać ją za jeden zakład, jeżeli zostały spełnione warunki, o których mowa w art. 5 ust. 1 umowy polsko-francuskiej, nawet jeżeli żaden z projektów nie odpowiada placowi budowy, montażowi lub instalacji trwającemu powyżej 18 miesięcy. W danym przypadku, sytuacja warsztatu lub biura będzie się różnić od sytuacji placu budowy lub montażu, z których żaden nie stanowi zakładu. W takiej sytuacji zakładowi przynależne są zyski, które da się przypisać pełnionym funkcjom i ponoszonym ryzyku w związku z różnymi placami budowy, lecz tylko w takiej mierze, w jakiej funkcje i ryzyko może być faktycznie przypisane takiemu biuru.

Z ogólnej regulacji zawartej w art. 5 umowy wynika, iż dla uznania, że przedsiębiorstwo prowadzi swoją działalność w formie zakładu winny wystąpić łącznie trzy następujące przesłanki:

* istnienie miejsca gdzie działalność jest prowadzona (placówka),

* stały charakter takiej placówki,

* wykonywanie za pośrednictwem placówki działalności gospodarczej, która nie ma przygotowawczego lub pomocniczego charakteru.

Zgodnie z Komentarzem do Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku określenie "placówka" obejmuje każde pomieszczenie, środki lub urządzenia wykorzystywane do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa, niezależnie od tego, czy są wykorzystywane wyłącznie w tym celu. Sam fakt, że przedsiębiorstwo ma do własnej dyspozycji pewną przestrzeń służącą jego działalności gospodarczej, wystarczy do zaistnienia stałej placówki gospodarczej. Nie ma znaczenia, czy przedsiębiorstwo jest właścicielem czy najemcą lokalu, środków lub urządzeń, czy dysponuje nimi w inny sposób. Nie wymaga się aby przedsiębiorstwo posiadało formalne prawo do dysponowania taką placówką.

Aby placówka mogła stać się zakładem, przedsiębiorstwo musi prowadzić własną działalność całkowicie lub częściowo za jej pośrednictwem. Działalność placówki nie musi mieć charakteru produkcyjnego.

Zgodnie z definicją placówka musi być "stała"; musi zatem istnieć więź między placówką a określonym punktem geograficznym. Ponieważ placówka musi być stała, zakład może istnieć tylko wówczas, gdy placówka ma określony stopień trwałości, tzn. nie ma charakteru tymczasowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka realizuje na terenie Francji roboty budowlano-montażowe. Roboty wykonywane są na rzecz wielu kontrahentów, w tym występują sytuacje realizacji dla jednego kontrahenta kilku odrębnych budów, które nie są ze sobą powiązane i nie stanowią jednego projektu. Prace realizowane są w ramach wielu różnych, odrębnych, niezależnych od siebie umów na terenie Francji. Prace przygotowawcze nie zawierają się w okresie trwania prac budowlano-montażowych. Etap wyszukiwania kontraktów, przygotowania ofert, kosztorysów, negocjacji podpisywania umów realizowany jest przez Spółkę (jednostkę macierzystą).

Czas trwania poszczególnych umów nie przekracza 18 miesięcy, mogą mieć miejsce również kontrakty o okresie realizacji przekraczającym 18 miesięcy. Przedsiębiorca w styczniu 2010 r. założył Oddział we Francji. Oddział został wpisany do stosownego rejestru, nadany został nr NIP. Oddział świadczy usługi tożsame z usługami jednostki macierzystej, prowadzi działalność w zakresie robót budowlano - montażowych, instalacyjnych, wentylacyjnych, nie wykonuje prac przygotowawczych ani pomocniczych. Usługi realizowane są za pośrednictwem Oddziału we Francji, ale także poprzez jednostkę macierzystą (z siedzibą w Polsce). Ponadto, jak wskazała Spółka Oddział ma charakter stały.

Z powyższego wynika, iż Spółka dysponuje na terytorium Francji stała placówką (Oddziałem), za pośrednictwem której realizowana jest część kontraktów na prace budowlano - montażowe. Zatem, w związku z zapisem cytowanego wyżej art. 7 ust. 1 umowy polsko-francuskiej, opodatkowaniu we Francji będą podlegały zyski osiągane przez Spółkę z tytułu kontraktów realizowanych (bez względu na długość realizacji) za pośrednictwem Oddziału we Francji.

W kwestii opodatkowania kontraktów realizowanych na terytorium Francji przez jednostkę macierzystą należy natomiast odnieść się do zapisu art. 5 ust. 2 lit. g umowy polsko-francuskiej, w myśl którego określenie "zakład" obejmuje w szczególności budowę której okres przekracza 12 miesięcy (z uwzględnieniem protokołu do umowy dla stosowania tegoż art. 5 ust. 2 lit. g) - 18 miesięcy).

Przekroczenie okresu przewidzianego w art. 5 ust. 2 lit. g z uwzględnieniem postanowień protokołu do umowy polsko-francuskiej - tzn. 18 miesięcy, powoduje powstanie zakładu na terenie Francji. Kryterium to ma zastosowanie do każdego oddzielnego placu budowy lub projektu. W związku z powyższym w przedstawionym stanie faktycznym zastosowanie również znajdzie powoływany powyżej art. 7 ust. 1 umowy polsko-francuskiej, zgodnie z którym, w przypadku braku zakładu na terytorium Francji, zyski Spółki będą podlegać opodatkowaniu na terytorium Polski. W sytuacji posiadania zakładu na terytorium Francji, zyski Spółki osiągane przez zagraniczny zakład, będą podlegać opodatkowaniu na terytorium Francji.

Zatem dochody uzyskane przez Spółkę z kontraktów na usługi budowlane realizowane przez jednostkę macierzystą na terenie Francji w okresie krótszym niż 18 miesięcy (przy czym do okresu realizacji kontraktów należy również wliczyć wszelkie prace przygotowawcze wykonywane w państwie, w którym ma być prowadzona budowa) będą podlegały opodatkowaniu wyłącznie w Polsce. Natomiast dochody z kontraktów realizowanych przez jednostkę macierzystą, o okresie realizacji przekraczającym 18 miesięcy, będą podlegały opodatkowaniu we Francji.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 20 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., zgodnie z którym, jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, osiągają również dochody (przychody) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, a nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 3, w rozliczeniu za rok podatkowy dochody (przychody) te łączy się z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym wypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.p. wolne od podatku są dochody osiągane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników określonych w art. 3 ust. 1, jeżeli umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, tak stanowi.

Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, oparte na modelu OECD, zwalniają z opodatkowania w kraju siedziby podatnika niektóre dochody na rzecz ich opodatkowania za granicą, w kraju źródła. Umowy jednocześnie wskazują zastosowanie odpowiedniej metody unikania podwójnego opodatkowania wobec uzyskanych dochodów.

Zgodnie z art. 23 pkt 1 umowy polsko-francuskiej podwójnego opodatkowania unika się w przypadku Polski, w następujący sposób:

Jak wynika z powyżej cytowanych zapisów umowy w sytuacji kiedy osoba mająca siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji może być opodatkowany we Francji, to Rzeczpospolita Polska zwolni te dochody od opodatkowania. Zatem w niniejszej sprawie będzie miał zastosowanie również cytowany wcześniej art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy o p.d.o.p.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i prawny należy stwierdzić, iż opodatkowaniu we Francji będą podlegały prace budowlano - montażowe realizowane przez Oddział (zakład) Spółki we Francji (bez względu na czas trwania prac budowlanych) oraz prace budowlane prowadzone przez jednostkę macierzystą, których okres realizacji przekracza 18 miesięcy. Jednocześnie należy zauważyć, iż dochody z tych tytułów będą zwolnione z opodatkowania w Polsce na mocy art. 17 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.p., w związku z zapisami umowy polsko - francuskiej. Opodatkowaniu wyłącznie w Polsce będą natomiast podlegały dochody z tytułu prac budowlanych realizowanych przez jednostkę macierzystą (Spółkę) w okresie krótszym niż 18 miesięcy, przy czym do okresu tego należy wliczyć wszelkie prace przygotowawcze wykonane we Francji.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Spółki w zakresie:

* opodatkowania w Polsce dochodów z kontraktów na usługi budowlane (świadczone przez jednostkę macierzystą, bez zaangażowania Oddziału Spółki we Francji) realizowane w okresie krótszym niż 18 miesięcy-jest prawidłowe, pod warunkiem, iż Spółka do okresu realizacji kontraktów wliczy również wszelkie prace przygotowawcze wykonane w państwie, w którym mają być wykonane prace budowlano-montażowe,

* opodatkowania we Francji i równocześnie zwolnienia z podatku dochodowego w Polsce dochodów z kontraktów na usługi budowlane realizowanych przez Oddział Spółki we Francji, bez względu na długość okresów realizacji - jest prawidłowe.

* opodatkowania we Francji dochodów z kontraktów na roboty budowlane, realizowane przez jednostkę macierzystą, o okresie realizacji przekraczającym 18 miesięcy - jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania Nr 2 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.