IBPBI/2/423-721/10/JD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 sierpnia 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-721/10/JD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17 maja 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 24 maja 2010 r.), uzupełnionym w dniach 12 i 17 sierpnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów związanych z likwidacją środków trwałych (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2010 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów związanych z likwidacją środków trwałych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 3 sierpnia 2010 r. Znak: IBPP3/443-361/10/IK, IBPBI/2/423-721/10/JD, wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniach 12 i 17 sierpnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka w roku 2008 r. na podstawie umowy sprzedaży z dnia 30 czerwca 2008 r. dokonała zbycia ułamkowej (3/4) części nieruchomości obejmującej działki nr 3452/152, 3600/152, 3498/152, 3497/152. W skład nieruchomości wchodziły budynki i budowie oraz urządzenia znajdujące się w budynkach. Niektóre budowie zostały wniesione do współwłasności tylko w części, w jakiej znajdują się na przedmiotowych działkach (np. kanały i przewody kanalizacyjne).

Na podstawie ww. aktu dział księgowości Spółki dokonał zmiany wartości początkowej środków trwałych.

W przypadku wniesienia do współwłasności całego środka trwałego korekta wartości początkowej wyniosła 75%

W przypadku, gdy tylko część środka trwałego została wniesiona do współwłasności korekta obejmowała 75% wartości części wniesionej.

Wg tych samych zasad zostały pomniejszone odpisy amortyzacyjne.

Nabywca udziału we współwłasności wystąpił o zniesienie współwłasności na nieruchomości obejmującej działkę nr 3600/152 (28 720 m2). W tym celu dokonano podziału działki 3600/152 na trzy działki 3640/152 (973 m2), 3641/152 (4835 m2), 3642/152 (22912 m2).

Po zniesieniu współwłasności działki nr 3640/152, 3641/152 wraz z budynkami i budowlami oraz urządzeniami znajdującymi się w budynkach staną się własnością Spółki. Wraz z wydzieleniem działek nastąpił podział budynków (hal produkcyjnych) wg granic działek. W celu określenia wartości środków trwałych i gruntów będących przedmiotem zniesienia współwłasności przyjęto wartości określone w akcie notarialnym.

Wartość gruntów przyjęto proporcjonalnie do powierzchni gruntu, jaką strony będą posiadały po zniesieniu współwłasności.

Wartość budynków przyjęto proporcjonalnie do powierzchni użytkowej, jaką strony będą posiadały po zniesieniu współwłasności.

Wartość pozostałych środków trwałych (budowie i urządzenia) przyjęto wg wartości i przynależności po zniesieniu współwłasności.

Po zniesieniu współwłasności Spółka będzie właścicielem wydzielonych działek nr 3640/152 (973 m2) i 3641/152 (4835 m2) o łącznej powierzchni 5808 m2 oraz znajdujących się na nich budynków i budowli oraz urządzeń znajdujących się w budynkach:

* działka nr 3641/152 - pow. 4835 m2:

- hala włóknin A (nr inw.101-1005) o powierzchni użytkowej 2089 m2,

- budynek wentylatorowni (nr inw. 101-1014) o powierzchni użytkowej 668 m2,

- przybudówka włóknin A (nr inw. 101-1021) o powierzchni użytkowej 331,97 m2,

- dźwig hydrauliczny towarowo-osobowy (nr inw. 640-6140),

- zbiornik V 10 m3 (nr inw. 604-6166),

- komora klimatyzacyjna CTA 100 (nr inw. 653-6113),

- komora klimatyzacyjna CTA 100 (nr inw. 653-6114),

* działka nr 3640/152 - pow. 973 m2:

- budynek C (nr inw. 104-1036) o powierzchni użytkowej 732,57 m2.

Z uwagi na konieczność korekty w ewidencji środków trwałych po zniesieniu współwłasności przyjęto następujące zasady:

1.

środki trwałe, które w całości były wniesione do współwłasności i nie będą własnością Spółki po zniesieniu współwłasności zostaną zdjęte z ewidencji księgowej w 100%,

2.

środki trwałe, które tylko w części były wniesione do współwłasności i nie będą własnością Spółki po zniesieniu współwłasności w części wniesionej zostanie dokonana korekta ich wartości początkowej i umorzenia proporcjonalnie do wartości współwłasności,

3.

w przypadku zamortyzowanych w 100% środków trwałych, które były wniesione do współwłasności tylko w części zostanie dokonana korekta wartości początkowej i umorzenia proporcjonalnie do zniesienia współwłasności,

4.

środki trwałe, które staną się własnością Spółki po zniesieniu współwłasności - wartość początkowa zostanie powiększona o wartość rynkową (z aktu zniesienia współwłasności) przejmowanej części współwłasności.

Przy zniesieniu Współwłasności strony nie przewidują dopłat. Pomiędzy współwłaścicielami została zawarta umowa o współużytkowaniu z dnia 1 lipca 2008 r.

W uzupełnieniu wniosku, które wpłynęło do tut. Biura w dniu 17 sierpnia 2010 r. wskazano, że zniesienie współwłasności dotyczyło nie tylko współużytkowania wieczystego działek gruntu ale również współwłasności budynków i budowli stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności.

W ramach zniesienia współwłasności budynków i budowli dokonano przemieszczenia środków trwałych pomiędzy Spółką a spółką H.

Przykład likwidacji środka trwałego:

* hala włóknin, nr inwentarzowy 101-1006, powierzchnia hali 6 102 m2, przed zniesieniem współwłasności Spółka użytkowała 1 525,50 m2, po zniesieniu współwłasności użytkuje 1 280 m2 w związku z powyższym w księgach rachunkowych dokonano częściowej likwidacji poprzez zmniejszenie wartości początkowej środka trwałego oraz umorzenia proporcjonalnie do zmiany powierzchni użytkowanej przez Spółkę. W wyniku powyższych księgowań powstała wartość netto, która obciążyła wynik finansowy. Częściowa lub całkowita likwidacja dotyczyła kilkudziesięciu środków trwałych.

Przykład zwiększenia wartości środka trwałego:

* hala włóknin, nr inwentarzowy 101-1005, powierzchnia hali 4 959,71 m2, Spółka przed zniesieniem współwłasności użytkowała 1 239,93 m2, po zniesieniu współwłasności użytkuje 2 089 m2, w związku z powyższym w księgach rachunkowych dokonano zwiększenia wartości początkowej w korespondencji z wynikiem finansowym (wzrost).

Wartości sprzedanych części ułamkowych nieruchomości ustalone w akcie notarialnym z dnia 30 czerwca 2008 r. odpowiadają wartościom przyjętym do ustalenia wartości nieruchomości otrzymanych w wyniku zniesienia współwłasności.

W wyniku zniesienia współwłasności zmniejszono wartość aktywów w wyniku likwidacji środków trwałych na skutek zmniejszenia powierzchni użytkowej lub całkowitego ich przekazania na rzecz spółki H oraz zwiększono wartość aktywów w wyniku zwiększenia powierzchni użytkowej środków trwałych lub całkowitego ich przejęcia od spółki H.

Ostateczny efekt tej transakcji (per saldo) to wzrost sumy aktywów (wartości środków trwałych).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy koszty (wartość netto - bilansowa) związane z likwidacją środków trwałych są kosztem uzyskania przychodów (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Zdaniem Spółki, z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że w odniesieniu do środków trwałych kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych, dokonywane zgodnie z regułami wynikającymi z art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, nie uznaje się za koszty uzyskania przychodu strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności.

Znaczenie pojęcia "likwidacja środka trwałego" zostało wyjaśnione w orzecznictwie sądowym. Przykładem takiego orzeczenia jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 4 listopada 2009 r. sygn. akt I SA/Op 307/09, w którym Sąd stwierdził:

"Pojęcie likwidacji nie jest ograniczone do fizycznego unicestwienia środka trwałego, lecz obejmuje także sytuacje faktyczne, w których dochodzi do wycofania środka z ewidencji np. w wyniku sprzedaży lub darowizny, zużycia technicznego lub technologicznego, "moralnego", czy zadysponowania środkiem trwałym w inny sposób".

Odnosząc się do stanu faktycznego należy stwierdzić, że gdy w wyniku zniesienia współwłasności część środków trwałych zostanie wycofana z ewidencji dojdzie do ich likwidacji.

Wykładnia przepisu art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy CIT prowadzi do wniosku, że straty w środkach trwałych powstałe w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych tylko wtedy będą wyłączone z kosztów uzyskania przychodów, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności. W przedstawionym stanie faktycznym środki trwałe nie utraciły przydatności gospodarczej na skutek zmiany rodzaju działalności, gdyż nastąpiło to w wyniku zniesienia współwłasności.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, pod tym jednak warunkiem, że mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów. Ponadto, zaliczenie danego wydatku do kosztów podatkowych uzależnione jest od tego, czy nie mieści się on w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, który zawiera art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

W kontekście tych ustaleń, mając na względzie powołany wcześniej art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., należy zwrócić uwagę na przepis art. 16 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.p. zgodnie z którym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności.

Jak wynika ze stanu faktycznego środki trwałe, które w wyniku zniesienia współwłasności przekazane zostały spółce H, zostały przez Spółkę postawione w stan likwidacji. Fakt postawienia środka trwałego w stan likwidacji powinien zostać udokumentowany wewnętrznym dokumentem. Dowód ten stanowi podstawę do wyksięgowania środka trwałego z ewidencji bilansowej. Należy jednakże zaznaczyć, iż likwidacja księgowa nie jest tożsama z likwidacją fizyczną.

Dyspozycją powołanego wcześniej przepisu art. 16 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.p., objęte są środki trwałe, które zostały fizycznie zlikwidowane. W art. 16 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.p. jest bowiem mowa o stracie, przez którą rozumie się "mimowolny, niechciany ubytek czegoś, co się posiadało, poniesiona szkoda, to co się przestało posiadać" (Uniwersalny słownik języka polskiego, tom 3, PWN, Warszawa 2003 r.).

W sytuacji zniesienia współwłasności, nie dochodzi do powstania straty, która podlegałaby zaliczeniu do kosztów podatkowych, nie dochodzi bowiem do likwidacji środka trwałego, rozumianej jako jego zużycie (zniszczenie, fizyczna likwidacja). W konsekwencji nie można w tym przypadku mówić o likwidacji środka trwałego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując należy stwierdzić, iż likwidacja środków trwałych polegająca na ich wyksięgowaniu z ewidencji, w związku ze zniesieniem współwłasności, nie może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów Spółki.

Biorąc pod uwagę powyższe wywody należy stwierdzić, że stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie należy zauważyć, że powołany przez Spółkę wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego nie stanowi powszechnej wykładni przepisów prawa podatkowego ponieważ wydany został w indywidualnej sprawie i wiąże tylko strony postępowania. Wobec tego cytowany wyrok nie może mieć wpływu na treść zawartą w niniejszej interpretacji indywidualnej.

Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku numerami 3 i 4 wydano odrębne interpretacje.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl