IBPBI/2/423-710/14/CzP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 9 czerwca 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 16 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od odsetek za opóźnienie w płatnościach za dokonane zakupy towarów i usług wypłacanych przez Spółkę Nowemu Wierzycielowi z siedzibą w Szwajcarii - jest prawidłowe.

W dniu 16 czerwca 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od odsetek za opóźnienie w płatnościach za dokonane zakupy towarów i usług wypłacanych przez Spółkę Nowemu Wierzycielowi z siedzibą w Szwajcarii.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej jako: "Spółka") jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, polskim rezydentem podatkowym. Spółka zamierza kupować towary i usługi od innych podmiotów, będącymi polskimi rezydentami podatkowymi (dalej: "Dostawcy"). Spółka przewiduje, że może zdarzyć się sytuacja, że nie ureguluje swoich należności względem Dostawców w terminie. W związku z tym Dostawcy zaczną naliczać odsetki karne za opóźnienie w płatnościach, w oparciu o art. 481 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121). Dostawcy nie będą jednak długo akceptować opóźnienia w płatnościach, dlatego Spółka zaproponuje im by podmiot z siedzibą poza Polską (ze Szwajcarii) zapłacił Dostawcom w imieniu Spółki zaległe faktury, wstępując w ich prawa jako dotychczasowych wierzycieli w rozumieniu art. 518 § 1 pkt 3 Kodeksu cywilnego. W związku z tym, uregulowanie przez Spółkę zobowiązań nastąpi na rzecz nowego wierzyciela (dalej: "Nowy Wierzyciel"). Nowy Wierzyciel, w wyniku nabycia wierzytelności, będzie posiadał te same uprawnienia co Dostawcy i będzie obarczał Spółkę odsetkami za opóźnienia. W związku z tym, że polskie odsetki ustawowe są bardzo wysokie, Spółka liczy na to, że uzgodni z Nowym Wierzycielem obniżenie odsetek za opóźnienie, jak również uzgodni nowy termin płatności, płacąc z tego tytułu stosowne odsetki. Spółka będzie posiadać aktualne certyfikaty rezydencji Nowego Wierzyciela potwierdzające rezydencję w Szwajcarii.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy odsetki za opóźnienie w płatnościach za dokonane zakupy towarów i usług, wypłacane przez Spółkę do Nowego Wierzyciela z siedzibą w Szwajcarii, podlegają opodatkowaniu w Polsce zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Zdaniem Spółki, wypłacane przez nią odsetki nie powinny być przedmiotem opodatkowania w Polsce i w konsekwencji nie jest zobowiązana do pobierania tzw. podatku u źródła od dokonywanych wypłat odsetek.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851, dalej: "u.p.d.o.p."), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., podatek ten pobiera się m.in. z tytułu odsetek uzyskanych przez podatników nieposiadających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu. Przepis ten, na mocy art. 21 ust. 2 tej ustawy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 91 ust. 2 Konstytucji RP, umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie (a do takiej kategorii należą umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu) ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową. W konsekwencji postanowienia właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania mają pierwszeństwo stosowania przed przepisami prawa krajowego, czyli w tym przypadku u.p.d.o.p.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 i ust. 2 konwencji zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzoną w Bernie dnia 2 września 1991 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 22, poz. 92, dalej: "Umowa ze Szwajcarią), odsetki, które powstają w Polsce, i są wypłacane spółce mającej siedzibę w Szwajcarii mogą być opodatkowane w Szwajcarii. Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w państwie, w którym powstają (w Polsce), i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa (u.p.d.o.p.), ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma siedzibę w Szwajcarii, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tego ograniczenia.

Artykuł 11 ust. 3 Umowy ze Szwajcarią stanowi, że określenie "odsetki" oznacza dochody z wszelkiego rodzaju roszczeń wynikających z długów, zarówno zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych prawem zastawu hipotecznego lub prawem udziału w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek publicznych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami mającymi związek z takimi skryptami dłużnymi, obligacjami lub pożyczkami. Opłat karnych z tytułu opóźnionej zapłaty nie uważa się za odsetki w rozumieniu niniejszego artykułu.

Zgodnie z Komentarzem do art. 11 Modelowej Konwencji OECD (pkt 22), opłaty karne, których zapłata wynika z umowy, zwyczaju lub orzecznictwa sądowego, polegają na płatnościach obliczonych proporcjonalnie do długości przekroczenia terminu lub w postaci ustalonych kwot, a w niektórych przypadkach mogą one stanowić połączenie obu tych form płatności. Nawet jeżeli są one obliczone stosownie do długości przekroczenia terminu, stanowią raczej szczególną formę zadośćuczynienia okazaną wierzycielowi przez dłużnika z powodu opóźnionej zapłaty niż dochód z kapitału. Zaleca się ponadto, z uwagi na bezpieczeństwo prawne i ze względów praktycznych, poddanie jednakowemu traktowaniu podatkowemu wszelkich kar tego rodzaju, bez względu na sposób, w jaki są płacone.

Również w Komentarzu do Modelowej Konwencji OECD (pod red. B. Brzeziński, Warszawa 2010, s. 787) zaznaczono, że z zakresu definicji odsetek w rozumieniu Modelowej Konwencji OECD wyłączone zostały kary umowne i odsetki za zwłokę z tytułu nieterminowej realizacji zobowiązań Płatności tego typu nie mogą być uważane za odsetki z tego względu, że nie są zapłatą za korzystanie (czasowe) z cudzego kapitału, ale formą rekompensaty za poniesione szkody (odszkodowanie).

W związku z powyższym, należy zauważyć, że odsetki płacone przez Spółkę na rzecz Nowego Wierzyciela są odsetkami od nieterminowej spłaty należności, gdyż:

* obowiązek ich uiszczenia powstanie w momencie, w którym Spółka nie uiści swoich zobowiązań w stosunku do Nowego Wierzyciela w terminie. Wypłacane przez Spółkę odsetki, są bezpośrednim następstwem i bezpośrednią konsekwencją dokonanych przez Spółkę zakupów towarów i usług od polskich Dostawców.

* naliczane i wypłacane odsetki mają charakter odsetek karnych, za opóźnienie w płatnościach.

* Stanowisko to zostało potwierdzone w interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów, wydanych przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 27 października 2008 r. znak: IBPB3/423-677/08/BG,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 11 października 2010 r. znak: IBPBI/2/423-938/10/BG,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 27 września 2012 r. znak: IPPB5/423-1086/11-2/PS.

W konsekwencji, ponieważ płacone przez Spółkę odsetki mają charakter odsetek za opóźnienie/karnych, w oparciu o ostatnie zdanie art. 11 ust. 3 Umowy ze Szwajcarią, nie podlegają opodatkowaniu w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że odnośnie wierzycieli mających siedziby w pozostałych państwach, o których mowa we wniosku, wydano odrębne interpretacje indywidualne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.