IBPBI/2/423-671/12/PC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z dnia 3 lipca 2012 r., poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 5 czerwca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup kawy, herbaty, słodyczy, soków, wody mineralnej, kanapek etc. w związku z organizacją spotkań biznesowych z kontrahentami odbywających się w siedzibie firmy - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 czerwca 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup kawy, herbaty, słodyczy, soków, wody mineralnej, kanapek etc. w związku z organizacją spotkań biznesowych z kontrahentami odbywających się w siedzibie firmy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podstawową działalnością Spółki jest produkcja i sprzedaż stolarki z tworzyw sztucznych.

W ramach prowadzonej działalności Spółka utrzymuje kontakty handlowe z wieloma podmiotami, zarówno będącymi odbiorcami jak i dostawcami Spółki. Ponadto Spółka inicjuje kontakty z potencjalnie nowymi kontrahentami. Przedmiotowe spotkania mają charakter biznesowy. W trakcie ich trwania omawiane są kwestie dotyczące współpracy, takie jak oferta, ceny, terminy dostaw. Podczas spotkań organizowanych na terenie Spółki serwowany jest drobny poczęstunek - kawa, herbata, słodycze, soki, woda mineralna, kanapki etc. Poczęstunek ten nie nosi znamion okazałości wystawności, ale odpowiada standardom biznesowym i podstawowym kanonom kultury.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki na poczęstunek (np. kawa, herbata, słodycze, soki, woda mineralna, kanapki) dla kontrahentów Spółki, serwowany podczas spotkań biznesowych organizowanych na terenie Spółki stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na poczęstunek w czasie spotkań biznesowych na terenie Spółki stanowią koszty uzyskania przychodów o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Kosztami uzyskania przychodu są koszty pozostające zarówno w bezpośrednim jak i w pośrednim związku z przychodami, co oznacza, że ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów. Biorąc pod uwagę cel spotkań, w trakcie których serwowany jest drobny poczęstunek, należy stwierdzić, że wydatki z tym związane mają pośredni związek z przychodami Spółki. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż postępowanie Spółki w zgodzie z obecnymi standardami biznesowymi i podstawowymi zasadami kultury pozytywnie wpływa na przebieg rozmów biznesowych i tym samym ich efekt końcowy, jakim jest osiąganie przez Spółkę przychodów lub zabezpieczenie ich źródeł. Ponadto, przedmiotowe wydatki nie zostały przez ustawodawcę wymienione w katalogu art. 16 ust. 1 ustawy, zawierającym listę wydatków niezaliczanych do kosztów podatkowych. W szczególności nie znajdzie tu zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy, wyłączający z kosztów uzyskania przychodów koszty reprezentacji. Pojęcie reprezentacji nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych ani w innych ustawach podatkowych, co uzasadnia posłużenie się definicją słownikową. Reprezentacja oznacza "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycja społeczną". (Słownik Języka Polskiego pod redakcją M.Szymczaka, Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa 1998). Pojęcie "okazały" zdefiniowane zostało z kolei jako "wspaniały, wystawny, świetny, bogaty", zaś "wystawny" jako "świadczący o zamożności, okazale urządzony, zorganizowany, bogaty, wspaniały, suty". Przenosząc te definicje na grunt ustawy podatkowej przez reprezentację rozumieć należy zespół zachowań i działań przejawiających się pewną okazałością czy wytwornością mających na celu kształtowanie ponadstandardowego wizerunku firmy. Zdaniem Spółki, nie sposób uznać wydatki na drobny poczęstunek oferowany kontrahentowi w trakcie spotkań biznesowych za koszty reprezentacji, wyłączone z kosztów uzyskania przychodu. Serwowany poczęstunek nie ma na celu wywarcia silnego wrażenia na kontrahencie ani nie charakteryzuje się wystawnością, okazałością, bogactwem, przepychem, etc. Jest działaniem wynikającym z obowiązujących standardów biznesowych i kanonów kultury.

Podsumowując, wydatki ponoszone na drobny poczęstunek (np. kawa, herbata, słodycze, soki, woda mineralna, kanapki) dla kontrahentów Spółki, serwowany podczas spotkań biznesowych organizowanych na terenie Spółki stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektorów Izb Skarbowych, m.in.:

* Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 8 września 2011 r., IBPBI/2/423-659/11/PC

* Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 12 lipca 2010 r., IBPBI/2/423-910/10/AK,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 3 grudnia 2009 r., Znak: IPPB1/415-752/09-2/ EC,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 2 grudnia 2009 r., Znak: ILPB3/423-755/09-2/MC.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm. dalej "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wyłączając z kosztów podatkowych koszty reprezentacji, ustawa podatkowa nie definiuje terminu "reprezentacja", ani też nie odsyła do innych przepisów prawa. Brak ustawowej definicji pojęcia "reprezentacja", nie uprawnia jednak do dowolnego określania zakresu znaczeniowego tego terminu. Występujący w obrocie prawnym termin "reprezentacja", wyrażający się w sposobie jego stosowania i rozumienia przez ustawodawcę, a także przez naukę i praktykę prawa, prowadzi jednak do wniosku, że termin ten w zakresie języka prawnego i prawniczego należy rozumieć jako "przedstawicielstwo, reprezentowanie czyichś interesów, występowanie w czyimś imieniu", a nie "wystawność, okazałość, wytworność".

Termin "reprezentacja" użyty w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. należy rozumieć jako "przedstawicielstwo podatnika, działanie w jego imieniu, w jego interesie, na jego rzecz", a nie jako "wystawność, wytworność, czy okazałość".

Norma art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. nie zawiera żadnych wyjątków, tak odnoszących się do miejsca, w którym obowiązki przedstawicielstwa są realizowane, jak i do wystawności lub braku wystawności w zakresie nabywania usług gastronomicznych, zakupu żywności lub napojów. Rozróżnienie wydatków związanych z reprezentacją na przeciętne, typowe i wystawne, okazałe, nie ma żadnego uzasadnienia normatywnego.

Należy zatem stwierdzić, że wydatki na wszelkiego tego typu usługi i artykuły, wiążące się z reprezentowaniem podatnika lub prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa, nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów - niezależnie od tego, czy usługi te i zakupione artykuły były wykorzystywane w kontaktach z kontrahentami w siedzibie przedsiębiorstwa (zakładu), czy też poza nią (por. wyrok NSA z 25 stycznia 2012 r., sygn. akt II FSK 1445/10).

Podniesiony w uzasadnieniu wniosku Spółki argument, iż obecnie zaoferowanie kontrahentowi podczas spotkania kawy, herbaty, ciasteczek itp. jest działaniem wynikającym z obowiązujących standardów biznesowych i kanonów kultury, w ogóle nie stanowi kryterium kwalifikowania wydatków jako reprezentacji, gdyż o takim charakterze decyduje związek z pełnieniem funkcji przedstawicielskich, rozumianych jako występowanie w imieniu podatnika, a nie okazałość lub wystawność sprawowania takiego przedstawicielstwa.

Reasumując, wydatki na zakup żywności, napojów oraz słodyczy podawanych i świadczonych w trakcie spotkań z kontrahentami, w siedzibie Wnioskodawcy, są kosztami reprezentacji, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. i jako takie nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że nieprawidłowe jest stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup: kawy, herbaty, słodyczy, soków, wody mineralnej, kanapek etc., w związku z organizacją spotkań biznesowych z kontrahentami odbywających się w siedzibie firmy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartych w nich stanowisk organów podatkowych nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.