IBPBI/2/423-657/13/BG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 18 kwietnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z użytkowaniem przedmiotu użyczenia (pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 18 kwietnia 2013 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z użytkowaniem przedmiotu użyczenia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka realizuje regularne przewozy autobusowe w miejskiej komunikacji publicznej na rzecz organizatora komunikacji tj. Międzygminnego Związku Komunikacji Pasażerskiej na podstawie umowy zawartej w lipcu 2004 r., po przetargu przeprowadzonym na podstawie ustawy o zamówieniach publicznych. Za wykonane usługi Spółka otrzymuje wynagrodzenie za ustaloną stawkę za 1 wozokilometr. W tym roku organizator komunikacji zawarł ze Spółką umowę użyczenia przekazując Spółce jako przedmiot użyczenia urządzenia mobilne typu "smartfon" (2 szt) wraz z zainstalowanym systemem operacyjnym i oprogramowaniem dostosowanym do współpracy z Systemem Dynamicznej Informacji Pasażerskiej Międzygminnego Związku Komunikacji Pasażerskiej. Pod rygorem zastosowania kar umownych, Spółka zobowiązana jest do użytkowania tych urządzeń poprzez wożenie ich w autobusie, logowania ich w systemie S., a oprócz tego zobowiązano Spółkę do zgłaszania niesprawności z obowiązkiem odwozu do siedziby organizatora. Użyczenie i użytkowanie powyższych urządzeń "smartfonów" nie ma wpływu na świadczone przez Spółkę usługi przewozowe (wielkość, ilość, jakość), a jedynie poprawia w istotny sposób informację dla pasażerów o przewidywanym czasie przyjazdu autobusów na przystanki wyposażone przez organizatora w urządzenia do przekazywania pasażerom informacji na tablicach informacyjnych dworcowych i na przystankach węzłowych.

Jednocześnie Spółka jest zobowiązana do regulowania wobec innego podmiotu opłaty abonenckiej za prawo użytkowania (licencji) oprogramowania oraz świadczenie usługi tj. zbieranie i przesyłanie danych. Ponadto Spółka ubezpiecza urządzenia.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów koszty związane z użytkowaniem przedmiotu użyczenia tj. ponoszone opłaty abonenckie, czy koszty ubezpieczenia sprzętu, ewentualnie napraw... (pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 2)

Zdaniem Spółki, biorący do używania ponosi zwykle koszty utrzymania rzeczy użyczonej, a więc jako wydatek pośredni poniesione koszty stanowiłyby koszty uzyskania przychodu jako związane z uzyskaniem przychodu lub utrzymaniem źródła przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej "u.p.d.o.p.").

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. W myśl tego przepisu, wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami (poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie, zwiększenie, zachowanie lub zabezpieczenie tego przychodu).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

Z powyższego przepisu wynika, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka realizuje regularne przewozy autobusowe w miejskiej komunikacji publicznej na rzecz organizatora komunikacji tj. Międzygminnego Związku Komunalnego Pasażerskiej na podstawie umowy zawartej w 2004 r. W bieżącym roku organizator komunikacji zawarł ze Spółką umowę użyczenia urządzeń mobilnych typu smartfon wraz z zainstalowanym systemem operacyjnym i oprogramowaniem. Pod rygorem zastosowania kar umownych, Spółka zobowiązana jest do użytkowania tych urządzeń poprzez wożenie ich w autobusie, logowania ich w systemie S., oraz zobowiązano Spółkę do zgłaszania niesprawności z obowiązkiem odwozu do siedziby organizatora. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż użytkowanie powyższych urządzeń poprawia w istotny sposób informację dla pasażerów o przewidywanym czasie przyjazdu autobusów na przystanki wyposażone przez organizatora w urządzenia do przekazywania pasażerom informacji na tablicach informacyjnych dworcowych i na przystankach węzłowych. Spółka jest zobowiązana do regulowania wobec innego podmiotu opłaty abonenckiej za prawo użytkowania (licencji) oprogramowania oraz świadczone usługi, tj. zbieranie i przesyłanie danych. Ponadto Spółka ubezpiecza urządzenia.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie tut. Organu Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z przychodami uzyskiwanymi z tytułu usługi przewozu dot. użytkowania urządzeń mobilnych, gdyż pod rygorem zastosowania kar umownych, Spółka jest zobowiązana do użytkowania tych urządzeń poprzez wożenie ich w autobusie, logowania ich w systemie S., oraz do zgłaszania ich niesprawności wraz z obowiązkiem odwozu do siedziby organizatora. Ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Oznacza to, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni lub pośredni związek z osiągniętym przychodem, albo zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Cel ten musi być wyraźnie widoczny, zaś poniesione wydatki winny go bezpośrednio lub pośrednio realizować lub co najmniej winny go zakładać jako realny. W oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny i przywołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że poniesione przez Spółkę wydatki związane z użytkowaniem ww. urządzeń mobilnych spełniają przesłankę wskazaną w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., a tym samym mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

W świetle powyższego stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.