IBPBI/2/423-589/12/PC - Ustalenie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup kawy, herbaty, słodyczy, soków, wody mineralnej, cateringu w związku z organizacją spotkań biznesowych z kontrahentami odbywających się w siedzibie firmy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z dnia 3 lipca 2012 r., poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Banku, przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 15 maja 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup kawy, herbaty, słodyczy, soków, wody mineralnej, cateringu w związku z organizacją spotkań biznesowych z kontrahentami odbywających się w siedzibie firmy - jest nieprawidłowe

W dniu 15 maja 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup kawy, herbaty, słodyczy, soków, wody mineralnej, cateringu w związku z organizacją spotkań biznesowych z kontrahentami odbywających się w siedzibie firmy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Bank ponosi wydatki na nabycie drobnych artykułów spożywczych (kawa, herbata, słodycze, soki, woda mineralna, catering), w związku z organizacją spotkań biznesowych z kontrahentami odbywających się w siedzibie firmy. Artykuły nie mają cech okazałości i wystawności. Wydatki na ich zakup zalicza do kosztów uzyskania przychodów, traktując je jako zużycie materiałów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowo postępuje Bank zaliczając do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na zakup drobnych artykułów spożywczych poniesione w związku z organizacją spotkań biznesowych z kontrahentami w siedzibie Banku.

Wnioskodawca, zaliczając do kosztów uzyskania przychodów poniesione wydatki na zakup drobnych artykułów spożywczych w związku z organizacją spotkań biznesowych z kontrahentami Banku w siedzibie Banku uważa, że tego rodzaju wydatki podlegałyby wyłączeniu z kategorii kosztów podatkowych, gdyby posiadały charakter reprezentacyjny czyli miały charakter wystawny, okazały. Trudno bowiem uznać, iż podanie kontrahentowi kawy, herbaty, ciasteczek, itp. wpływa na kreowanie pozytywnego wizerunku firmy. Brak takiego poczęstunku, obecnie uznawanego za normę, mógłby uchodzić za brak dobrego wychowania i spowodować powstanie niekorzystnego dla Banku wizerunku. Poniesione wydatki pozostają w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm. dalej "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wyłączając z kosztów podatkowych koszty reprezentacji, ustawa podatkowa nie definiuje terminu "reprezentacja", ani też nie odsyła do innych przepisów prawa. Brak ustawowej definicji pojęcia "reprezentacja", nie uprawnia jednak do dowolnego określania zakresu znaczeniowego tego terminu. Występujący w obrocie prawnym termin "reprezentacja", wyrażający się w sposobie jego stosowania i rozumienia przez ustawodawcę, a także przez naukę i praktykę prawa, prowadzi jednak do wniosku, że termin ten w zakresie języka prawnego i prawniczego należy rozumieć jako "przedstawicielstwo, reprezentowanie czyichś interesów, występowanie w czyimś imieniu", a nie "wystawność, okazałość, wytworność".

Termin "reprezentacja" użyty w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. należy rozumieć jako "przedstawicielstwo podatnika, działanie w jego imieniu, w jego interesie, na jego rzecz", a nie jako "wystawność, wytworność, czy okazałość".

Norma art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. nie zawiera żadnych wyjątków, tak odnoszących się do miejsca, w którym obowiązki przedstawicielstwa są realizowane, jak i do wystawności lub braku wystawności w zakresie nabywania usług gastronomicznych, zakupu żywności lub napojów. Rozróżnienie wydatków związanych z reprezentacją na przeciętne, typowe i wystawne, okazałe, nie ma żadnego uzasadnienia normatywnego.

Należy zatem stwierdzić, że wydatki na wszelkiego tego typu usługi i artykuły, wiążące się z reprezentowaniem podatnika lub prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa, nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów - niezależnie od tego, czy usługi te i zakupione artykuły były wykorzystywane w kontaktach z kontrahentami w siedzibie przedsiębiorstwa (zakładu), czy też poza nią (por. wyrok NSA z 25 stycznia 2012 r., sygn. akt II FSK 1445/10).

Podniesiony w uzasadnieniu wniosku Spółki argument, iż obecnie zaoferowanie kontrahentowi podczas spotkania kawy, herbaty, ciasteczek itp. należy traktować jako normę, w ogóle nie stanowi kryterium kwalifikowania wydatków jako reprezentacji, gdyż o takim charakterze decyduje związek z pełnieniem funkcji przedstawicielskich, rozumianych jako występowanie w imieniu podatnika, a nie okazałość lub wystawność sprawowania takiego przedstawicielstwa.

Reasumując, wydatki na zakup żywności, napojów oraz słodyczy podawanych i świadczonych w trakcie spotkań z kontrahentami, w siedzibie Wnioskodawcy, są kosztami reprezentacji, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. i jako takie nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że nieprawidłowe jest stanowisko Banku, przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup: kawy, herbaty, słodyczy, soków, wody mineralnej, cateringu, w związku z organizacją spotkań biznesowych z kontrahentami odbywających się w siedzibie firmy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.