IBPBI/2/423-574/12/PC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z dnia 3 lipca 2012 r., poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 21 maja 2012 r.), uzupełnionym w dniu 6 września 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty planistycznej - jest prawidłowe.

W dniu 21 maja 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty planistycznej. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 13 sierpnia 2012 r. Znak: IBPBI/2/423-574/12/PC, wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 6 września 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest właścicielem nieruchomości, w przypadku sprzedaży niniejszej nieruchomości po uchwaleniu i wejściu w życie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Spółka będzie zobowiązana do zapłaty opłaty planistycznej, zgodnie z art. 36 ust. 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Sprzedawana działka może bowiem zostać przeznaczona w miejscowym planie pod zabudowę mieszkaniową, a tym samy wartość nieruchomości wzrośnie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku zapłaty przez podatnika opłaty planistycznej, którą zobowiązany będzie uiścić w związku ze sprzedażą nieruchomości, wydatek na uiszczoną opłatę będzie stanowił koszt podatkowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego może wpłynąć na wartość rynkową nieruchomości, które ten plan obejmuje. W przypadku sprzedaży działki, która zgodnie z postanowieniami miejscowego planu została przeznaczona pod zabudowę budowlaną, gmina może naliczyć jednorazową opłatę pobieraną od właściciela nieruchomości, której wartość wzrosła w związku z uchwaleniem planu (...). Należy jednakże zaznaczyć, iż opłata planistyczna, ponoszona w związku ze sprzedażą nieruchomości (gdy jej wartość wzrosła na skutek uchwalenia lub zmiany planu miejscowego), nie została wyłączona z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dlatego ujęcie tej opłaty w kosztach podatkowych uzależnione będzie od jej związku z przychodami Spółki, tj. czy została ona poniesiona w celu osiągnięcia przychodów albo zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Jak stanowi art. 36 ust. 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm. - winno być "tekst jedn.: Dz. U. z dnia 24 kwietnia 2012 r., poz. 647"), jeżeli w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą wartość nieruchomości wzrosła, a właściciel lub użytkownik wieczysty zbywa tę nieruchomość, wójt, burmistrz albo prezydent miasta pobiera jednorazową opłatę ustaloną w tym planie, określoną w stosunku procentowym do wzrostu wartości nieruchomości. Z powyższego wynika, że poniesienie opłaty planistycznej jest nieodłącznym elementem zbycia nieruchomości. Skoro zatem opłata planistyczna jest bezpośrednio związana ze zbyciem nieruchomości, a podatnik będzie obowiązany do jej poniesienia, spełnione zostaną wymogi do uznania tego wydatku za koszt odpłatnego zbycia nieruchomości.

Niniejsze stanowisko zostało również potwierdzone w orzeczeniach sądów administracyjnych. I tak w wyroku WSA w Poznaniu (sygn. akt I SA/Po 467/11), sąd wskazał, iż opłata planistyczna stanowi koszt odpłatnego zbycia nieruchomości w momencie jej poniesienia. Również organy podatkowe w wydanych interpretacjach potwierdzają powyższe stanowisko jako przykładowe Wnioskodawca wskazuje na interpretację nr ILPB1/415-922/11-2/AMN z dnia 25 października 2011 r. W związku z powyższym należy uznać, że wydatek w postaci opłaty planistycznej poniesiony przez podatnika w związku z posiadaniem nieruchomości, będzie mógł zostać zaliczony w koszty uzyskania przychodu. Wydatek ten związany jest z konkretnym przychodem. Ze względu na bezpośrednie pozostawanie w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskiwanymi przychodami ze sprzedaży przedmiotowych nieruchomości poniesiona przez podatnika opłata planistyczna z tytułu wzrostu wartości podzielonych nieruchomości, jest związana z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Zatem należy wskazać, iż podatnik przy określaniu dochodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości może zaliczyć poniesioną opłatę planistyczna do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Przy czym zwrot "w celu" oznacza to, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym, że poniesienie go ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów, albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Bezpośrednimi kosztami uzyskania przychodów są wydatki, które mogą przyczynić się do powstania konkretnego przychodu osiągniętego w danym momencie. W związku z tym stanowią one koszty, które można powiązać z konkretnym przychodem, pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z przychodami podatkowymi (mają bezpośredni wpływ na wartość osiągniętych przychodów). Do kosztów tych zaliczyć można np. koszty sprzedaży towarów lub usług.

Z kolei jako koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami (koszty "pośrednie") przyjmowane są przede wszystkim koszty funkcjonowania podatnika, których ponoszenie jest związane z prowadzeniem działalności, a których nie da się powiązać z konkretnym przychodem przedsiębiorcy.

Aby zaliczyć wydatek do kosztów uzyskania przychodów muszą być spełnione następujące warunki:

* został on poniesiony w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie znajduje się w katalogu kosztów zawartym w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Opłata z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w związku z uchwaleniem planu miejscowego, zwana dalej "opłatą planistyczną", określona jest w przepisach ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z dnia 24 kwietnia 2012 r., poz. 647). Stosownie do art. 36 ust. 4 tej ustawy, jeżeli w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą wartość nieruchomości wzrosła, a właściciel lub użytkownik wieczysty zbywa tę nieruchomość, wójt, burmistrz albo prezydent miasta pobiera jednorazową opłatę ustaloną w tym planie, określoną w stosunku procentowym do wzrostu wartości nieruchomości. Opłata ta jest dochodem własnym gminy. Wysokość opłaty nie może być wyższa niż 30% wzrostu wartości nieruchomości

Z powyższego wynika, iż należność z tytułu opłaty planistycznej, może powstać wyłącznie po dacie uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia. Na dzień uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, opłata planistyczna nie jest jeszcze należna, ani wymagalna. Zatem odpłatne zbycie nieruchomości nie daje automatycznie podstaw do poboru opłaty planistycznej. U jej podstaw leży wzrost wartości nieruchomości położonej na obszarze objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, w związku z jego uchwaleniem lub zmianą ustaleń zawartych w tym planie. Zatem uiszczenie opłaty planistycznej nie jest warunkiem do zawarcia transakcji odpłatnego zbycia nieruchomości.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka jest właścicielem nieruchomości, w przypadku sprzedaży niniejszej nieruchomości po uchwaleniu i wejściu w życie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Spółka będzie zobowiązana do zapłaty opłaty planistycznej, zgodnie z art. 36 ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Sprzedawana działka może bowiem zostać przeznaczona w miejscowym planie pod zabudowę mieszkaniową, a tym samy wartość nieruchomości wzrośnie.

Opłata planistyczna jest jednakże niewątpliwie związana ze sprzedażą przedmiotowej nieruchomości, a zatem został spełniony warunek poniesienia kosztu w celu uzyskania przychodu.

W kontekście powyższego wydatek z tytułu zapłaty renty (opłaty) planistycznej, poniesiony przez Spółkę, spełnia niewątpliwie wszystkie wymienione warunki ustawowe do zakwalifikowania go jako kosztu podatkowego. W związku z powyższym Spółka, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych będzie mogła zaliczyć poniesioną opłatę do kosztów uzyskania przychodu.

Stanowisko Spółki należy zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.