IBPBI/2/423-57/10/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 12 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zorganizowanie wycieczki zagranicznej dla kontrahentów w związku ze sprzedażą premiową - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 stycznia 2010 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zorganizowanie wycieczki zagranicznej dla kontrahentów w związku ze sprzedażą premiową.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka otrzymuje od swoich kontrahentów faktury VAT dotyczące organizacji wspólnych wyjazdów szkoleniowych oraz wycieczek będących nagrodą w organizowanej sprzedaży premiowej. Kontrahent wystawia fakturę VAT powołując się na podpisaną między stronami umowę współpracy w zakresie promocji sprzedaży. Kontrahent obciąża Spółkę fakturą po uiszczeniu przez siebie całości bądź części zapłaty z tytułu organizowanego wyjazdu na rzecz np. biura podróży. Wyjazdy organizowane są z kilkumiesięcznym opóźnieniem w stosunku do wystawionej Spółce przez kontrahenta faktury. Na przykład faktura wpływa do Spółki w grudniu 2009 r., a wyjazd organizowany jest w maju 2010 r. Spółka wraz z fakturą VAT otrzymuje kopię umowy podpisanej z biurem podróży organizującym wyjazd, kopię faktury źródłowej (całość lub część kwoty), bądź potwierdzenie dokonania przelewu na konto biura podróży. W przypadku sprzedaży premiowej również załączany jest regulamin promocji oraz lista uczestników.

Przykład:

Spółka w dniu 5 stycznia 2010 r. otrzymała od swojego kontrahenta fakturę VAT zatytułowaną "usługa marketingowa - organizacja promocji zgodnie z umową" (stawka VAT 22%) wystawioną 31 grudnia 2009 r. Umowa dotyczy organizacji promocji sprzedaży produktów Spółki (sprzedaż premiowa) w okresie marzec - grudzień 2009 r. Promocja dotyczy sprzedaży produktów Spółki, skierowana jest do firm - sklepów detalicznych kupujących produkty u dystrybutora. Uczestnicy promocji otrzymali plany zakupów do zrealizowania w trakcie trwania promocji. Za zrealizowanie planu kupujący otrzyma nagrodę w postaci wycieczki zagranicznej (vouchery podróżne), wycieczka odbędzie się w maju 2010 r. Kontrahent wystawił Spółce fakturę przed rzeczywistym wykonaniem usługi, to jest przed zorganizowaniem wycieczki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Do jakiego miesiąca Spółka powinna zaliczyć podatkowo koszt faktury jako koszt uzyskania przychodu.

Zdaniem Spółki, ma ona prawo do zaliczenia wydatku w kwocie netto do kosztów uzyskania przychodu dopiero w momencie kiedy usługa zostanie faktycznie wykonana (w podanym przykładzie maj 2010 r.).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. określanej w dalszej części skrótem "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów, należy zatem ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwością osiągnięcia przychodu lub zachowania źródła tego przychodu. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu - w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości.

Termin "sprzedaż premiowa" nie został zdefiniowany w przepisach prawa podatkowego, jej definicji nie zawierają też przepisy innych dziedzin prawa niemniej jednak praktyka jej stosowania przez przedsiębiorców pozwoliła na sformułowanie pewnych cech charakterystycznych tej instytucji.

Sprzedaż premiową należy zatem wiązać z transakcją, w ramach której obok sprzedaży towaru lub usługi dochodzi do wydania nabywcy premii (nagrody). Jej konstrukcja oparta jest bowiem na założeniu, że każdemu klientowi spełniającemu określone warunki wynikające z ustalonego regulaminu, np. kupującemu określony towar lub towar o określonej wartości albo korzystającemu z określonych usług, wydawana jest nagroda. Przybiera ona zawsze postać rzeczową; nagrodą nie są pieniądze ani towary, które sprzedano nabywcy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka organizuje sprzedaż premiową - nagrodą jest wycieczka zagraniczna. Stosując taką formę zachęty Wnioskodawca motywuje swoich kontrahentów do zwiększonych zakupów. Organizacja sprzedaży premiowej oznacza dla sprzedającego ponoszenie określonych wydatków, przede wszystkim związanych z zakupem stosownych nagród. Mamy tu do czynienia z wydatkami służącymi zachęceniu klientów do dokonywania zakupów, a tym samym mającymi wpływ na zwiększenie przychodów. Są to zatem wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Jednocześnie, przedmiotowe wydatki nie znajdują się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 cytowanej ustawy. Oznacza to, że mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem, że ich poniesienie zostało prawidłowo udokumentowane.

Sposób, w jaki należy rozliczyć koszty uzyskania przychodów uzależniony jest natomiast od przypisania im charakteru kosztu bezpośrednio związanego z przychodami lub uznania, iż stanowią koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami.

Sprzedaż premiowa to przedsięwzięcie zmierzające do uatrakcyjnienia zakupu towarów, które wpływa pośrednio na wzrost przychodów Wnioskodawcy, a zatem wydatki z nią związane stanowią koszty pośrednie.

Zasady potrącania wydatków pośrednio związanych z uzyskaniem przychodu określone zostały w art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p. Zgodnie z tym przepisem zasadą jest, że koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, potrącane są w dacie ich poniesienia. Jeżeli natomiast koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą (art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p. zdanie drugie).

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p.).

Reasumując, wydatki związane z zapłatą faktury za wycieczki zagraniczne, organizowane w ramach sprzedaży premiowej, powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, tj. w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano).

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.