IBPBI/2/423-554/12/JD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2012 r. (wpływ do Organu 15 maja 2012 r.), uzupełnionym w dniu 17 lipca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* możliwości zaliczenia do środków trwałych odzyskanych nieruchomości (pytanie wymienione we wniosku jako 1) - jest prawidłowe,

* sposobu ustalenia wartości początkowej środków trwałych (część pytania wymienionego we wniosku jako 2) - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 maja 2012 r. do Organu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* możliwości zaliczenia do środków trwałych odzyskanych nieruchomości,

* ustalenia wartości początkowej środków trwałych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 11 lipca 2012 r. Znak IBPBI/2/423-554/12/JD, IBPBI/2/423-656/12/JD, IBPBI/2/423-657/12/JD, wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 17 lipca 2012 r.

W uzupełnieniu wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca obok statutowej działalności kultowej, prowadzi na własny rachunek i we własnym imieniu działalność gospodarczą m.in. w zakresie wynajmu nieruchomości, które stanowią jego własność. Przedmiotową działalność Wnioskodawca prowadzi bez wyodrębnienia wewnętrznej jednostki organizacyjnej.

Aby odzyskać znacjonalizowane w powojennej Polsce nieruchomości Wnioskodawca wystąpił do Komisji Regulacyjnej działającej na podstawie ustawy z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko - Augsburskiego w RP z wnioskiem o zwrot własności.

Na mocy decyzji Komisji Regulacyjnej zwrócono własność nieruchomości parafialnej, w której prowadzona jest m.in. działalność lecznicza, zdrowotna, edukacyjna bądź inna, której ważny interes społeczny bądź państwowy nie pozawalał na zwrot nieruchomości właścicielowi.

Na odzyskanych nieruchomościach (tożsamych bądź zamiennych) Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług najmu. Początkowo w odzyskanych budynkach prowadzona była jedynie działalność kultowa. Wówczas zgodnie z przepisami ustawy o stosunku państwa do Kościoła Ewangelicko - Augsburskiego w RP, Wnioskodawca prowadził rachunkowość w oparciu o wewnętrzne przepisy kościelne. Z racji tego, że nieruchomości te pochodzą z początków XX wieku wymagają ciągłych remontów oraz inwestycji. Finansowane są one z zysków działalności gospodarczej bądź z części finansów pochodzących z działalności kultowej.

Obecnie wskutek spadku ilości wiernych zmniejszyło się zapotrzebowanie na dotychczasowe obiekty kultu religijnego jak np. budynki parafialne. W związku z tym, Wnioskodawca przeznaczył te budynki na cele działalności gospodarczej i rozpoczął w tych budynkach świadczenie usług najmu. Dla prawidłowego wywiązywania się z obowiązków prowadzenia rachunkowości, Parafia stosuje przepisy ustawy o rachunkowości.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy odzyskane nieruchomości bez względu na to czy tożsame czy będące rekompensatą w zamian za niemożliwość zwrotu własności będą stanowiły środek trwały Wnioskodawcy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych... (pytanie wymienione we wniosku jako 1)

W jaki sposób podatnik powinien ustalić wartość początkową tych środków trwałych na dzień odzyskania własności... (część pytania wymienionego we wniosku jako 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, odzyskane nieruchomości stanowią środek trwały jednostki, gdyż spełniają przesłanki określone art. 16a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej "ustawa o u.p.d.o.p."), tj. są własnością podatnika, zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania. Należy je zatem wpisać do ewidencji środków trwałych i wyznaczyć plany amortyzacji.

Wartości początkowe tych nieruchomości należy ustalać zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 3 ustawy o p.d.o.p. i powinny one odpowiadać wartości rynkowej.

W podobnym tonie wypowiedział się Dyrektor izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej o sygnaturze IPPB1/415-71/09-2/ES. Zauważył on, że "wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia, a jeżeli nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych lub ich części nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu środków trwałych, wartość początkową tych środków przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia ich zużycia".

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej "u.p.d.o.p."), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Z powołanych przepisów wynika zatem, że aby określony składnik majątkowy mógł być zaliczony do środków trwałych musi spełniać łącznie następujące warunki:

* musi być własnością lub współwłasnością podatnika,

* musi być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,

* okres jego użytkowania musi być dłuższy niż rok,

* musi być wykorzystywany na potrzeby prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Jak wynika z wniosku odzyskane przez Wnioskodawcę nieruchomości spełniają wszystkie powołane wcześniej kryteria. Stanowisko w tym zakresie jest zatem prawidłowe.

Przechodząc do oceny stanowiska w zakresie sposobu ustalania wartości początkowych należy stwierdzić, że w myśl art. 16f ust. 3 u.p.d.o.p., odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500 zł W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3.500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16 m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Jak stanowi art. 16g ust. 1 u.p.d.o.p., za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się:

1. w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia;

1a. w razie częściowo odpłatnego nabycia, cenę ich nabycia powiększoną o wartość przychodu określonego w art. 12 ust. 5a;

Powołany wcześniej art. 16f ust. 3 u.p.d.o.p. wyraźnie stanowi, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej, zaś sposób jej ustalania normuje art. 16g ust. 1 u.p.d.o.p., który enumeratywnie wymienia formy nabycia składnika majątkowego i, w zależności od tej formy, wskazuje sposoby ustalania wartości początkowej środka trwałego.

Żaden ze wskazanych w ww. przepisie sposobów nabycia środka trwałego nie przystaje do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Jak bowiem wskazano w poz. 68 wniosku ORD-IN, na mocy decyzji Komisji Regulacyjnej zwrócono własność nieruchomości parafialnej, w której prowadzona jest m.in. działalność lecznicza, zdrowotna, edukacyjna bądź inna, której ważny interes społeczny bądź państwowy nie pozawalał na zwrot nieruchomości właścicielowi.

Na odzyskanych nieruchomościach (tożsamych bądź zamiennych) Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług najmu.

Na podstawie art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr, Nr 73, poz. 323 z późn. zm.), na wniosek kościelnej osoby prawnej wszczyna się postępowanie, zwane dalej "postępowaniem regulacyjnym", w przedmiocie przywrócenia własności przejętych na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 39 ust. 1 pkt 1 i 2:

Jak wynika z ww. przepisu postępowanie wszczęte na jego podstawie prowadzone jest w przedmiocie przywrócenia własności przejętych na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości lub ich części. Przywrócenie własności jest czym innym niż nabycie własności, chociaż skutek tej czynności jest tożsamy - posiadanie jako właściciel. Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że odzyskanie przez Wnioskodawcę nieruchomości (tożsamych lub zamiennych) nie jest równoważne z ich nabyciem w jakiejkolwiek z wymienionych w art. 16g ust. 1 u.p.d.o.p. form. Odzyskanie nieruchomości o jakich mowa we wniosku jest przywróceniem Wnioskodawcy własności nieruchomości, nabytych odpłatnie, częściowo odpłatnie lub wytworzonych w dacie ich nabycia (wartość historyczna). Ustalając wartość początkową przedmiotowych środków trwałych należy zatem sięgnąć do historycznego kosztu nabycia przedmiotowych nieruchomości, bądź kosztu ich wytworzenia (jeżeli Wnioskodawca środki trwałe o jakich mowa we wniosku wytworzył). W sprawie zastosowanie zatem znajdzie art. 16g ust. 1 pkt 1, 1a lub pkt 2 u.p.d.o.p., a nie art. 16g ust. 1 pkt 3 jak chciał Wnioskodawca.

Wartością początkową środków trwałych odzyskanych przez Wnioskodawcę będzie zatem:

* cena ich nabycia za którą uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku (art. 16g ust. 1 i 1a w zw. z art. 16g ust. 3 u.p.d.o.p. - w sytuacji odpłatnego lub częściowo odpłatnego nabycia w przeszłości odzyskanych obecnie nieruchomości) lub,

* koszt wytworzenia za który uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania (art. 16g ust. 1 i 1a w zw. z art. 16g ust. 4 u.p.d.o.p. - w sytuacji wytworzenia w przeszłości odzyskanych obecnie nieruchomości).

Taki sposób ustalania wartości początkowej będzie dotyczył także nieruchomości otrzymanych zamiennie. Należy bowiem mieć na względzie, że otrzymanie nieruchomości zamiennej wiąże się z faktem ich porównywalności z nieruchomością utraconą. Jeżeli zatem nieruchomość otrzymana zamiennie i nieruchomość przejęta przez Skarb Państwa, której odzyskanie nie jest możliwe, są porównywalne dopuszczalne jest, w ocenie tut. Organu - wobec braku innych dowodów, przyjęcie za wartość początkową odzyskanej nieruchomości, ceny nabycia lub kosztu wytworzenia nieruchomości utraconej.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym wartości początkowe odzyskanych nieruchomości należy ustalić zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.p., jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w zakresie części pytania wymienionego we wniosku jako 2 i pytania 3, a także pytań wymienionych jako 4 i 5 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.