IBPBI/2/423-53/11/SD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP 13 stycznia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 30 marca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy usługi montażu konstrukcji w części dotyczącej montażu konstrukcji dostarczonej do Klienta przez Spółkę można zakwalifikować jako usługę strefową podlegającą zwolnieniu z podatku dochodowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 stycznia 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy usługi montażu konstrukcji w części dotyczącej montażu konstrukcji dostarczonej do Klienta przez Spółkę można zakwalifikować jako usługę strefową podlegającą zwolnieniu z podatku dochodowego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 16 marca 2011 r. Znak IBPBI/2/423-53/11/SD wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 30 marca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej od dnia 2 grudnia 1999 r., na podstawie zezwolenia Ministra Gospodarki. Zajmuje się produkcją i montażem konstrukcji stalowych budownictwa inżynieryjnego zgrupowanej w PKD 25.11Z (wg PKD 2007).

Większość produkcji przeznaczona jest na rynki zagraniczne. Do roku 2005 Spółka zajmowała się wyłącznie produkcją konstrukcji. Od roku 2006 Spółka rozpoczęła również montaż konstrukcji stalowych własnej i obcej produkcji. Usługi montażu traktowane są przez Spółkę jako usługi wykonane poza terenem SSE. Zarówno produkcja jak i montaż wykonywane są na podstawie zawartych kontraktów na dostawę określonej konstrukcji oraz montaż konstrukcji (kontrakty podpisane zwykle w tym samym dniu).

Wykonane przez Spółkę konstrukcje transportowane są w detalach na miejsce przeznaczenia i montowane w takich zakładach jak: cementownie, spalarnie śmieci, zakłady utylizacji, elektrownie. Są to w przeważającej mierze urządzenia elektrofiltrów. Świadczona przez Spółkę usługa montażu dotyczy zarówno dostarczonych przez nią elementów, jak również elementów wykonanych przez innych podwykonawców odbiorców Spółki.

Usługi montażu od 2006 r. do chwili obecnej Spółka traktuje jako działalność poza terenem Strefy i płaci podatek dochodowy od uzyskanego z tego tytułu dochodu. Swoją decyzje Spółka oparła na interpretacjach podatkowych świadczących o tym, że nie tylko dochody nie wymienione z zezwoleniu, ale również dochody wymienione w zezwoleniu, ale uzyskane poza terenem SSE podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi montażu konstrukcji można zakwalifikować jako usługę strefową podlegającą zwolnieniu z podatku dochodowego, w części dotyczącej montażu konstrukcji dostarczonej do Klienta przez Spółkę.

Zdaniem Spółki, w zezwoleniu z dnia 2 grudnia 1999 r. na prowadzenie działalności w SSE Zarządzający wymienił produkcję konstrukcji metalowych (PKWiU 28.11.2) oraz instalowanie konstrukcji metalowych wykonanych przez firmę instalującą na miejscu przeznaczenia (PKWiU 28.11.9).

Montując konstrukcje Spółka nadaje odpowiednie właściwości wyrobom wytworzonym na terenie Strefy. Spółka uważa, iż montaż na miejscu przeznaczenia wykonanych przez nią konstrukcji stanowi usługę wykonaną na terenie SSE, a dochody uzyskane z tytułu montażu podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym na zasadach określonych w zezwoleniu Ministra Gospodarki z dnia 2 grudnia 1999 r.

Wątpliwości Spółki budzi jedynie fakt, iż dostawa konstrukcji i ich montaż na miejscu przeznaczenia odbywają się na podstawie osobno podpisanych kontraktów: dostawczego i montażowego. Spółka osobno wystawia również faktury za dostawy i montaż konstrukcji na podstawie cen jednostkowych uzgodnionych w zawartych kontraktach dostawczych (cena za 1 kg dostarczonej konstrukcji) i montażowych (cena na montaż 1 kg lub 1 t konstrukcji).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.). Podstawą do korzystania z pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym) jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z tej pomocy (art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, dalej: "u.p.d.o.p."), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Równocześnie art. 17 ust. 4 u.p.d.o.p. stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Przystępując do analizy ww. przepisów zauważyć należy, iż w orzecznictwie zarówno Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w piśmiennictwie ukształtowany jest pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, a jedynie w sytuacjach wątpliwych, gdy językowa wykładnia nie doprowadza do ustalenia jednoznacznej treści normy prawnej, należy skorzystać z innych metod wykładni w taki sposób, by wyinterpretowana norma spójna była z innymi normami skorelowanymi, jak również by jednocześnie w pełni odzwierciedlała intencje racjonalnego ustawodawcy. Stanowisko to ma swoje oparcie przede wszystkim w założeniu, że źródłem wiedzy, zarówno dla podatnika, jak i organów stosujących prawo, jest i zawsze będzie tylko językowe znaczenie norm prawnych, albowiem przekaz językowy rozumiany jako możliwy sens słów jest powszechną metodą komunikowania się ustawodawcy z podatnikiem i organami stosującymi prawo.

Z powyższego wynika, iż dla skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p., konieczne jest łączne spełnienie dwóch warunków, a mianowicie działalność gospodarcza musi być prowadzona:

* na podstawie uzyskanego zezwolenia,

* na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Oznacza to, że dochód osiągnięty z działalności gospodarczej prowadzonej poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej, chociażby jej zakres wynikał z uzyskanego zezwolenia, będzie opodatkowany na zasadach ogólnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej od dnia 2 grudnia 1999 r., na podstawie zezwolenia Ministra Gospodarki. Spółka zajmuje się produkcją i montażem konstrukcji stalowych budownictwa inżynieryjnego zgrupowaną w PKD 25.11Z (wg PKD 2007). Zarówno produkcja, jak i montaż wykonywane są na podstawie zawartych kontraktów na dostawę określonej konstrukcji oraz montaż konstrukcji (kontrakty podpisane zwykle w tym samym dniu). W ramach klasyfikacji PKWiU wymienionych w uzyskanym przez Spółkę zezwoleniu na prowadzenie działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, mieszczą się m.in. usługi instalowania konstrukcji metalowych wykonanych przez firmę instalującą, na miejscu przeznaczenia (28.11.9). Jednak, jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, dostawa konstrukcji i ich montaż na miejscu przeznaczenia odbywają się na podstawie osobno podpisanych kontraktów: dostawczego i montażowego. Spółka osobno wystawia również faktury za dostawy i montaż konstrukcji.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż co prawda w przedmiotowym przypadku usługi montażu są wymienione w zezwoleniu na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, jednakże montaż konstrukcji odbywa się na podstawie osobno podpisanego kontraktu, osobno wystawiane są również faktury. To powoduje, że usługi montażu konstrukcji dostarczanych do klienta przez Spółkę należy traktować jako odrębną usługę (niezależną od dostawy konstrukcji stalowych wyprodukowanych na terenie SSE) która wykonywana jest poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej. Tym samym nie zostanie spełniony warunek zawarty w cyt. wyżej art. 17 ust. 4 u.p.d.o.p., bowiem dochód z usługi montażu nie stanowi dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W świetle powyższych przepisów należy uznać, iż usługi montażu konstrukcji dostarczanych do Klienta przez Spółkę, nie można zakwalifikować jako usługę strefową podlegającą zwolnieniu z podatku dochodowego na postawie art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p.

Reasumując, stanowisko Spółki można uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.