IBPBI/2/423-501/12/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 3 lipca 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 8 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z zakupem artykułów spożywczych: przekazywanych na poczęstunek dla:

* kontrahentów Spółki - jest nieprawidłowe.

* uczestników szkoleń - jest prawidłowe.

W dniu 8 maja 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z zakupem artykułów spożywczych: przekazywanych na poczęstunek dla kontrahentów Spółki oraz uczestników szkoleń.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedmiotem działalności Spółki jest organizacja targów, wystaw, konferencji, specjalistycznych kursów, seminariów, przewozy koleją linową. Spółka świadczy również usługi noclegowe, informatyczne oraz wynajmu pomieszczeń na biura i magazyny, dzierżawy parkingów. W ramach prowadzonej działalności Spółka dokonuje zakupu art. spożywczych typu: kawa, herbata, cukier, mleko do kawy, woda mineralna, napoje kolorowe, słodycze. Zakupione towary są przekazywane do sekretariatu w celu zapewnienia poczęstunku kontrahentom w czasie wizyt na terenie Spółki (współpracujących bądź zamierzających współpracować ze Spółka). W trakcie tych spotkań prowadzone są rozmowy biznesowe w których oprócz Zarządu Spółki biorą również udział oddelegowani pracownicy. Zdarza się że kawa czy herbata jest wydawana uczestnikom organizowanych przez Spółkę kursów specjalistycznych; wówczas napoje przygotowywane są przez pracowników Działu Szkolenia i wydawane w czasie tzw. "przerwy kawowej". Od zakupów przeznaczonych do sekretariatu Spółka odlicza podatek VAT. Od zakupów przeznaczonych do uczestników szkoleń podatku VAT Spółka nie odlicza. Spółka jest wstanie określić jaka cześć zakupów art. spożywczych przypada na sekretariat a jaka na Dział Szkolenia (odrębne faktury zakupowe).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego wydatki związane z zakupem art. spożywczych przekazane na poczęstunek dla kontrahentów Spółki oraz uczestników szkoleń będą stanowiły koszt uzyskania przychodów.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Wyłączenie ustanowione w art. 16 ust. 1 pkt 28 dotyczy kosztów reprezentacji; jednak pojęcie "reprezentacji" nie zostało zdefiniowane w ustawie podatkowej. W praktyce jak i w orzecznictwie przyjął się pogląd, że do określenia pojęcia "reprezentacji" wykorzystuje się definicję słownikową. Wg niej "reprezentacja" to "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną" (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2007). Na podstawie takiej definicji można uznać za reprezentacyjne wszelkie te czynności, które właśnie poprzez swoją okazałość, wystawność i służące im działania mają tworzyć wizerunek podatnika. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 8 września 2011 r., Znak IBPBI/2/423-659/11/PC stwierdził, że: " (...) reprezentacja to każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika ułatwiającego zawarcie umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności". W podobnym tonie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 10 lutego 2010 r., Znak IPPB5/423-771/09-4/JC: " (...) reprezentacja to występowanie w imieniu firmy, wiążące się z okazałością w celu wywołania dobrego wrażenia. Obejmuje ona swym pojęciem działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych pomiędzy podmiotami gospodarczymi. W określeniu »reprezentacja« mieści się więc takie działanie podatnika, które ma na celu stworzenie (utrwalenie) właściwego wizerunku firmy".

Zdaniem Spółki, zakup art. spożywczych typu kawa, herbata, cukier, mleko do kawy, woda mineralna, napoje kolorowe, słodycze nie nosi znamion reprezentacji. Poczęstowanie w siedzibie firmy klienta kawą herbatą itd. należy do powszechnie przyjętego kanonu kultury. W obecnych czasach jest to standard i czyn ten nie może być traktowany jako wystawny, raczej traktowany jako zachowanie dobrych standardów biznesowych. Taki poczęstunek nie wpływa na budowę prestiżowego wizerunku firmy a raczej na sprawne prowadzenie spotkań, utrzymania percepcji i dobrej kondycji wszystkich uczestników takiego spotkania. Tym samym Spółka uważa, iż brak jest podstaw aby uznać, iż ponoszone przez Spółkę wydatki związane z drobnym poczęstunkiem kontrahentów spełniały przesłanki wymienione w art. 16 ust. 1 pkt 28, wyłączające je z kosztów uzyskania przychodów. Wydatki te stanowią kosztu uzyskania przychodów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., określanej w dalszej części skrótem "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Treść przywołanego art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. wskazuje, iż definicja kosztów uzyskania przychodów - dla celów podatku dochodowego - składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną.

Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, zakładającej spełnienie łączne dwóch warunków, tj.:

Tak więc dany podmiot gospodarczy ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków po wyłączeniu tych, których możliwość odliczenia jest wprost ograniczona w ustawie - zarówno kosztów bezpośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, jak i kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami - pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Ustawodawca w omawianym przepisie nie zdefiniował pojęcia "koszty bezpośrednio związane z przychodami" oraz "koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami". Jednak treść tych pojęć można ustalić posługując się ich językowym znaczeniem.

Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpłynęło bezpośrednio na uzyskanie określonego przychodu. Kosztami zaś innymi niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są wszelkie koszty niebędące kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami, w tym koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika związane z jego funkcjonowaniem.

Jednak nie każdy wydatek ponoszony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowić może koszt uzyskania przychodów i jako taki rzutować na podstawę opodatkowania. Skoro bowiem ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z określonym celem, to cel ten musi być widoczny. Ponoszone koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność.

Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

Ponadto obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku przyczynowo-skutkowego z osiąganymi przychodami lub zabezpieczeniem ich źródła, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Drugi z elementów zawartych w omawianym przepisie stanowi przesłankę negatywną, zgodnie z którą, ponoszony wydatek nie może być ujęty w zawartym w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że zakres przedmiotowy wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, wyznacza słownikowe znaczenie pojęcia reprezentacja. Oznacza to, że wymienione przykładowo w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., koszty związane z usługami gastronomicznymi, zakupem żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie stanowią kosztów podatkowych w sytuacji, w której realizują cel jakim jest reprezentacja.

Wyłączając z kosztów podatkowych koszty reprezentacji, ustawa podatkowa nie definiuje terminu "reprezentacja", ani też nie odsyła do innych przepisów prawa. Brak ustawowej definicji pojęcia "reprezentacja", nie uprawnia jednak do dowolnego określania zakresu znaczeniowego tego terminu. Występujący w obrocie prawnym termin "reprezentacja", wyrażający się w sposobie jego stosowania i rozumienia przez ustawodawcę, a także przez naukę i praktykę prawa, prowadzi jednak do wniosku, że termin ten w zakresie języka prawnego i prawniczego należy rozumieć jako "przedstawicielstwo, reprezentowanie czyichś interesów, występowanie w czyimś imieniu", a nie "wystawność, okazałość, wytworność". Dlatego też termin "reprezentacja" użyty w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., należy rozumieć jako "przedstawicielstwo podatnika, działanie w jego imieniu, w jego interesie, na jego rzecz", a nie jako "wystawność, wytworność, czy okazałość".

Norma art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., nie zawiera żadnych wyjątków, tak odnoszących się do miejsca, w którym obowiązki przedstawicielstwa są realizowane, jak i do wystawności lub braku wystawności w zakresie nabywania usług gastronomicznych, zakupu żywności lub napojów. Należy zatem stwierdzić, że wydatki na wszelkiego tego typu usługi i artykuły, wiążące się z reprezentowaniem podatnika lub prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa, nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów - niezależnie od tego, czy usługi te lub zakupione artykuły były wykorzystywane w kontaktach z kontrahentami w siedzibie przedsiębiorstwa (zakładu), czy też poza nią.

Podniesiona w uzasadnieniu wniosku Spółki kwestia dotycząca powszechnie przyjętego kanonu kultury do którego należy poczęstowanie w siedzibie firmy klienta kawą herbatą itd. w ogóle nie stanowi kryterium kwalifikowania wydatków jako reprezentacji, gdyż o takim charakterze decyduje związek z pełnieniem funkcji przedstawicielskich, rozumianych jako występowanie w imieniu podatnika, a nie okazałość lub wystawność sprawowania takiego przedstawicielstwa. Rozróżnienie wydatków związanych z reprezentacją na przeciętne, typowe i wystawne, okazałe nie ma żadnego uzasadnienia normatywnego.

Reasumując, wydatki na zakup żywności, napojów oraz usług gastronomicznych podawanych i świadczonych w trakcie spotkań z kontrahentami, niezależnie od miejsca podawania zakupionych artykułów żywnościowych i napojów oraz niezależnie od miejsca świadczenia zakupionych usług gastronomicznych, są kosztami reprezentacji, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. i jako takie nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności Spółka dokonuje zakupu art. spożywczych typu: kawa, herbata, cukier, mleko do kawy, woda mineralna, napoje kolorowe, słodycze. Zakupione towary są przekazywane do sekretariatu w celu zapewnienia poczęstunku kontrahentom w czasie wizyt na terenie Spółki, (współpracujących bądź zamierzających współpracować ze Spółka). W trakcie tych spotkań prowadzone są rozmowy biznesowe w których oprócz Zarządu Spółki biorą również udział oddelegowani pracownicy. Zdarza się że kawa czy herbata jest wydawana uczestnikom organizowanych przez Spółkę kursów specjalistycznych, będących przedmiotem Jej działalności gospodarczej, wówczas napoje przygotowywane są przez pracowników Działu Szkolenia i wydawane w czasie tzw. "przerwy kawowej".

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego stwierdzić należy, że wydatki związane z zakupem artykułów spożywczych typu: kawa, herbata, cukier, mleko do kawy, woda mineralna, napoje kolorowe, słodycze przekazanych na poczęstunek dla kontrahentów Spółki są kosztami reprezentacji, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. i jako takie nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Natomiast wydatki związane z zakupem artykułów spożywczych typu: kawa, herbata, cukier, mleko do kawy, woda mineralna, napoje kolorowe, słodycze wydawane uczestnikom szkoleń stanowią koszty uzyskania przychodów.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Spółki w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z zakupem artykułów spożywczych: przekazywanych na poczęstunek dla:

* kontrahentów Spółki jest nieprawidłowe.

* uczestników szkoleń jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.