IBPBI/2/423-491/09/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 28 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości powstania przychodu na skutek otrzymania od rumuńskiego kontrahenta premii pieniężnej celem przekazania jej lokalnym dystrybutorom - jest prawidłowe (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1).

W dniu 28 kwietnia 2009 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości powstania przychodu na skutek otrzymania od rumuńskiego kontrahenta premii pieniężnej celem przekazania jej lokalnym dystrybutorom.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest wyłącznym dystrybutorem na terytorium Polski wyrobów spożywczych marki. Wyroby te są zakupywane przez podatnika w imieniu własnym i na własny rachunek, a następnie sprzedawane lokalnym sprzedawcom bezpośrednim. Sprzedaż odbywa się na rzecz tych sprzedawców, natomiast oni dokonują sprzedaży bezpośrednio na rzecz klienta końcowego. Podatnik zamierza sformalizować współpracę zawierając nową umowę z kontrahentem rumuńskim, od którego nabywa produkty. Zgodnie z projektowanymi zapisami umowy: podatnik - jako ustanowiony dystrybutor na terytorium Polski kupuje towary marki od rumuńskiego kontrahenta we własnym imieniu i na własny rachunek za cenę wynikającą z obowiązującego cennika oraz dystrybuuje je za pośrednictwem zbudowanej przez siebie sieci sprzedaży bezpośredniej.

W ramach umowy podatnik ma obowiązek stosować się do procedur ustalonych przez kontrahenta rumuńskiego, celem budowania, ochrony umacniania pozycji rynkowej towarów marki.

W szczególności podatnik ma się zobowiązać do wzięcia na siebie następujących obowiązków:

Podatnik jest niezależnym dystrybutorem wyłącznym na terytorium Polski. Powyższe działania mają jedynie charakter zaleceń o charakterze quasi franchasingu. Wszystkie te działania podejmowane są na własny koszt, na własne ryzyko i odpowiedzialność.

Zgodnie z zapisami umowy organizowanie przez podatnika własnej sieci sprzedaży we własnym imieniu i na własny rachunek nie ogranicza rumuńskiego kontrahenta w zakresie możliwości nawiązania dodatkowych stosunków umownych z Lokalnymi Dystrybutorami towarów marki, celem motywowania ich do intensyfikacji sprzedaży. Kontrahent zamierza udzielać Lokalnym Dystrybutorom indywidualnych premii za zwiększanie udziału marki w lokalnym rynku wyrobów.

Poza powyższymi obowiązkami, podatnik wykonywać będzie na rzecz rumuńskiego kontrahenta następujące usługi:

Ponadto w ramach współpracy podatnik będzie pośrednikiem pomiędzy Lokalnymi Dystrybutorami, a rumuńskim kontrahentem w zakresie przekazywania im premii pieniężnych. Zgodnie z ustaleniami - po dokonaniu analizy efektywności sprzedaży wszystkich dystrybutorów - podatnik przekaże zestawienie należnych premii (zbiorcze i indywidualne). Następnie globalna kwota (po jej zaakceptowaniu) zostanie przelana na rachunek depozytowy specjalnie w tym celu otwarty przez podatnika. Podatnik - według zaakceptowanego zestawienia - przeleje kwoty należne Lokalnym Dystrybutorom na ich indywidualne konta. Wg posiadanej przez podatnika opinii GUS tego typu "usługi polegające na przyjęciu z zagranicy pewnej kwoty pieniężnej, która następnie, po jej rozdzieleniu, jest przekazywana poszczególnym dystrybutorom mieszczą się w grupowaniu PKWIU 65.12.10 - 00.90 usługi pośrednictwa pieniężnego pozostałe, gdzie indziej nie wymienione. "Wynagrodzeniem podatnika z tego tytułu jest prowizja. Podatnik jest jedynie dzierżycielem otrzymanych kwot - na czas pomiędzy otrzymaniem globalnej kwoty, a jej wypłatą na rzecz beneficjentów. Podatnik nie może tych kwot zatrzymać na własną rzecz, gdyż stanowiłoby to przestępstwo przywłaszczenia. To nie są środki podatnika, ale jego rumuńskiego kontrahenta, które ten ostatni jedynie powierza podatnikowi, w celu wykonania z ich użyciem usługi finansowej w postaci dokonania indywidualnych przelewów w odpowiednich kwotach na rzecz odpowiednich osób.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy kwota pieniężna otrzymana od rumuńskiego kontrahenta, celem przekazania jej - według przygotowanego uprzednio zestawienia (w imieniu rumuńskiego kontrahenta) jest przychodem podatnika... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Spółki przekazywana jej globalna kwota premii, jakie ma wypłacić w imieniu rumuńskiego kontrahenta lokalnym dystrybutorom (premie są należne lokalnym dystrybutorom na podstawie odrębnych umów wiążących rumuńskiego kontrahenta z lokalnymi dystrybutorami) nie może stanowić przychodu podatnika. Podatnik jest tu tylko pośrednikiem, który w ogóle nie korzysta z tych kwot. Jego wynagrodzeniem może być wyłącznie prowizja należna podatnikowi z tego tytułu. Podatnik jest jedynie dzierżycielem otrzymanych kwot - na czas pomiędzy otrzymaniem globalnej kwoty, a jej wypłatą na rzecz beneficjentów. Podatnik nie może tych kwot zatrzymać na własną rzecz, gdyż stanowiłoby to przestępstwo przywłaszczenia. To nie są środki podatnika, ale jego rumuńskiego kontrahenta, które ten ostatni jedynie powierza podatnikowi, w celu wykonania z ich użyciem usługi finansowej w postaci dokonania indywidualnych przelewów w odpowiednich kwotach na rzecz odpowiednich osób. Potwierdza to również posiadana interpretacja statystyczna, która klasyfikuje tego typu usługę finansową, polegającą na przyjęciu z zagranicy pewnej kwoty pieniężnej, która następnie, po jej rozdzieleniu, jest przekazywana poszczególnym dystrybutorom w grupowaniu "PKWIU 65.12.10-00.90 usługi pośrednictwa pieniężnego pozostałe, gdzie indziej nie wymienione."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - zwanej dalej "u.p.d.o.p.") przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. W myśl art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p. dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Jak wynika z treści art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p., przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Stosownie do postanowień zawartych w art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p., za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Literalna wykładnia powołanych powyżej przepisów prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. W konsekwencji, do przychodów podatkowych, podatnik winien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe.

Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, a więc takie którymi może Spółka rozporządzać jak właściciel.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka będzie pośredniczyć w zakresie przekazywania premii pieniężnych. Wypłacającym te premie będzie rumuński kontrahent Spółki. Odbiorcami lokalni dystrybutorzy. Spółka będzie świadczyć usługę pośrednictwa pieniężnego. Za tę usługę otrzyma wynagrodzenie prowizyjne.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż środki otrzymywane od kontrahenta zagranicznego mają charakter warunkowy i tymczasowy. W przedstawionej sytuacji nie dochodzi do jakiegokolwiek trwałego przysporzenia majątkowego po stronie Spółki, co z kolei oznacza, iż nie osiąga ona z tego tytułu przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, za wyjątkiem należnego Spółce za tę usługę wynagrodzenia.

A zatem stanowisko przedstawione we wniosku odnośnie pytania 1 jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania odnośnie podatku od towarów i usług wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.