IBPBI/2/423-48/11/CzP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 1 kwietnia 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-48/11/CzP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty, przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 11 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu zaliczek uzyskanych od właściciela lokalu użytkowego, który jest przeznaczony na cele mieszkaniowe - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu zaliczek uzyskanych od właściciela lokalu użytkowego, który jest przeznaczony na cele mieszkaniowe.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W budynku mieszkalnym Wspólnoty jest lokal, który uzyskał zaświadczenie o samodzielności lokalu użytkowego, którego właścicielem jest Agencja. Lokal ten wykorzystywany jest na cele mieszkaniowe od samego początku. Zaliczki od tego lokalu naliczane są na podstawie obowiązujących uchwał, w takiej samej wysokości jak od pozostałych właścicieli. Środki pozyskane od właściciela lokalu przeznaczone są na cele związane z utrzymaniem części wspólnej budynku i pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych (winda, zsyp, winda, korytarze)

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zaliczki wpłacane przez właściciela lokalu użytkowego, który wykorzystywany jest jako lokal mieszkalny, powinny być zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wspólnoty, przychody uzyskane z zaliczek od właściciela lokalu, który przeznaczony jest na cele mieszkaniowe i tylko zaświadczenie o samodzielności lokalu mówi, o jego przeznaczeniu, nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Wspólnota nie wynajmuje tego lokalu, gdyż nie jest jego właścicielem, w związku z tym nie uzyskuje z tego tytułu pożytków. Właściciela tego lokalu obowiązuje regulamin oraz podejmowane przez Wspólnotę uchwały, które regulują wysokość zaliczek i ich przeznaczenie. Przychody uzyskane od właściciela lokalu, przeznaczone są tylko i wyłącznie na utrzymanie wspólnej nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - zwanej dalej "u.p.d.o.p."), wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

W świetle powyższego opodatkowaniu podlegać będą:

1.

dochody uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które nie zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych,

2.

dochody uzyskane z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Powołana u.p.d.o.p. nie zawiera definicji: "zasobów mieszkaniowych" oraz "gospodarki zasobami mieszkaniowymi", dlatego też należy sięgnąć do wykładni językowej powyższych pojęć.

Przez "zasoby mieszkaniowe", o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p. należy rozumieć nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, a także ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie.

W odniesieniu do drugiego z ww. pojęć wskazać należy, iż z definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo PWN) wynika, że pojęcie "gospodarki" nie ogranicza się tylko do zarządzania i dysponowania, ale obejmuje także całość mechanizmów i warunków działania podmiotów gospodarczych związanych z wytwarzaniem i podziałem dóbr i usług. Uwzględniając zakres tak rozumianego pojęcia "gospodarka" oraz pojęcia "zasoby mieszkaniowe", na które składają się m.in. lokale mieszkalne wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami (tj. np. garażami i miejscami postojowymi), uzasadnione jest twierdzenie, że przez gospodarkę zasobami mieszkaniowymi należy rozumieć całość działań mających na celu prawidłowe gospodarowanie substancją mieszkaniową znajdującą się w budynku mieszkalnym.

Na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi składają się wpływy z opłat pobieranych od lokatorów (czynszów) oraz pokrywane z nich koszty. Opłaty te (czynsze) kalkulowane są w takiej wysokości, aby pokrywały zarówno utrzymanie (koszty) lokali mieszkalnych, jak i pozostałych pomieszczeń przynależnych do nich oraz koszty ich zarządzania (administracji). Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu u.p.d.o.p. (art. 12 ust. 1 oraz art. 15 ust. 1 z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.). Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p., wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Do zasobów mieszkaniowych nie należą natomiast lokale użytkowe. Nie służą one bowiem w żaden sposób zaspakajaniu potrzeb mieszkaniowych. Wspólnota akcentuje jednak fakt, że wskazany we wniosku lokal, pomimo formalnego zakwalifikowania jako lokal o charakterze użytkowym, w istocie wykorzystywany jest na cele mieszkaniowe (służy zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych).

Biorąc pod uwagę powyższe, jeżeli ww. lokal o formalnym statusie użytkowym służy wyłącznie celom mieszkaniowym, zaliczki uzyskane od jego właściciela stanowią przychód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Dochód uzyskany z tego tytułu, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych, będzie wolny od podatku dochodowego od osób prawnych, w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p. Zdaniem tut. Organu, o kwalifikacji do zasobów mieszkaniowych (bądź nie) winno bowiem decydować faktyczne wykorzystanie lokalu (tj. czy służy on realizacji celów mieszkaniowych), a nie jego charakter prawny.

Mając powyższe na uwadze, pod warunkiem, iż jak wskazano powyżej, ww. lokal służy wyłącznie celom mieszkaniowym, stanowisko Wspólnoty jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl