IBPBI/2/423-48/09/MO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 19 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy przewalutowanie pożyczek z EURO i USD na złote będzie skutkować powstaniem po stronie spółki przychodu z tytułu różnic kursowych lub innych przychodów w rozumieniu art. 12 ust. 1, ust. 2a i ust. 3, art. 15a ust. 1 ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wpływającego na powstanie opodatkowań, w momencie zamiany lub w momencie spłaty pożyczek - jest prawidłowe.

W dniu 19 stycznia 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy przewalutowanie pożyczek z EURO i USD na złote będzie skutkować powstaniem po stronie spółki przychodu z tytułu różnic kursowych lub innych przychodów w rozumieniu art. 12 ust. 1, ust. 2a i ust. 3, art. 15a ust. 1 ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wpływającego na powstanie opodatkowań, w momencie zamiany lub w momencie spłaty pożyczek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka w latach 2004 i 2007 zawierała umowy pożyczek ze swoimi udziałowcami z Niemiec i Francji. Pożyczki były udzielone w Euro i dolarach amerykańskich (USD). Pod koniec 2008 r. wszystkie udziały zagranicznych wspólników spółki zostały wykupione przez nowego polskiego udziałowca, który jednocześnie nabył wierzytelności z tytułu wyżej wymienionych pożyczek w trybie art. 518 § 1 pkt 3 Kodeksu cywilnego tj. poprzez ich zapłatę w walutach wyżej wymienionych, co skutkowało jedynie zmianą wierzyciela w ciągle obowiązujących umowach pożyczek. W księgach spółki pożyczki zostały przeliczone i zaksięgowane w złotych polskich. Po nabyciu powyższych wierzytelności zostało zawarte z nowym wspólnikiem porozumienie na mocy którego dokonano przewalutowania pożyczek z kwot w walutach obcych na PLN po kursie wynegocjowanym przez nowego wspólnika z bankiem. Opisana operacja spowodowała, że spłata przedmiotowych pożyczek będzie następowała w złotych polskich.

Przewalutowanie jest dla spółki uzasadnione ekonomicznie, gdyż pozwala wyeliminować ryzyko kursowe a jednocześnie w związku z wynegocjowanym kursem euro operacja taka jest korzystna dla spółki. W wyniku spadku kursu euro pomiędzy datą zaciągnięcia poszczególnych pożyczek, a kursem wynegocjowanym, kwota pożyczki wyrażona w złotych polskich będzie bowiem niższa niż wartość pożyczki w przeliczeniu na złote w momencie jej zaciągnięcia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zamiana pożyczek z EURO i USD na złote (przewalutowanie) będzie skutkować powstaniem po stronie spółki przychodu z tytułu różnic kursowych lub innych przychodów w rozumieniu art. 12 ust. 1, ust. 2a i ust. 3, art. 15a ust. 1 ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wpływającego na powstanie opodatkowań, w momencie zamiany lub w momencie spłaty pożyczek, czy też jest neutralna podatkowo.

Zdaniem wnioskodawcy, z treści powołanych przepisów wynika, że dodatnie różnice kursowe podlegające ewentualnemu opodatkowaniu, mogą powstać w dacie spłaty kredytu, który został zaciągnięty i spłacony w walucie obcej. Jednocześnie dla powstania różnic kursowych konieczny jest faktyczny transfer środków pieniężnych. Z wyżej wymienionych względów spółka uważa, iż w opisanym stanie faktycznym nie powstaną różnice kursowe ze względu na to, że powstanie różnic kursowych jest uzależnione od faktycznej zapłaty określonej kwoty pieniężnej w walucie obcej a przewalutowanie pożyczki polega jedynie na zmianie waluty w jakiej dane zobowiązanie zostało wyrażone i nie stanowi spełnienia przez pożyczkobiorcę jakiegokolwiek świadczenia pieniężnego, i tym samym powstanie dodatnich różnic kursowych wpływać jedynie będzie na zmianę w księgach rachunkowych kwoty pożyczki podlegającej spłacie w złotych polskich i pozostanie neutralne podatkowo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) - dalej: ustawa, przychodami - z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14 - są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Od dnia 1 stycznia 2007 r., zgodnie z przepisem art. 9b ust. 1 ustawy, podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

Na podstawie art. 15a ustawy, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Stosownie do art. 15a ust. 2 ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

Z kolei art. 15a ust. 3 ustawy stanowi, iż ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

Tak więc dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni (art. 15a ust. 2 pkt 5 ustawy), a ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni (art. 15a ust. 3 pkt 5 ustawy).

Z treści tych przepisów wynika, że dla powstania różnic kursowych w podatku dochodowym od osób prawnych w związku ze spłatą pożyczki, muszą zostać spełnione łącznie trzy przesłanki:

* wartość pożyczki powinna być wyrażona w walucie obcej,

* spłata pożyczki powinna być zrealizowana w walucie obcej,

* powstaną różnice pomiędzy przeliczoną na PLN wartością zobowiązania w dniu jego powstania oraz w dniu jego uregulowania.

W przedstawionym stanie faktycznym, pożyczki zostały zaciągnięte przez Wnioskodawcę w walucie obcej EURO i USD. Ich spłata - w wyniku przewalutowania - nastąpi natomiast w PLN. W momencie regulowania przewalutowanych uprzednio pożyczek nastąpi zapłata określonej kwoty pieniężnej w walucie polskiej w celu wykonania zobowiązania również wyrażonego w tej walucie. Po przewalutowaniu pożyczki te przestają być zobowiązaniem walutowym, a spłata pożyczek nie będzie realizowana w walucie obcej. W wyniku tej operacji powstałe różnice kursowe nie mogą być uznane za dodatnie bądź ujemne wpływające na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Jednak dokonane przeawlutowanie może wywoływać skutki po stronie przychodów i kosztów uzyskania przychodów Spółki. Od 1 stycznia 2009 r. ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316):

* dodano w art. 12 ust. 1, pkt 10 zgodnie z którym przychodami są przychody osiągnięte w związku ze zwrotem lub otrzymaniem pożyczki (kredytu), jeżeli pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, w przypadku gdy:

* art. 16 ust. 1, pkt 10a otrzymał brzmienie, nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:

- pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),

- pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.