IBPBI/2/423-475/14/MO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 7 kwietnia 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 25 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym 21 i 24 lipca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na szkolenia przeprowadzone dla kontrahentów (tekst jedn.: koszty zakupu biletów lotniczych, koszty przejazdów) (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe.

W dniu 25 kwietnia 2014 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na szkolenia przeprowadzone dla kontrahentów (tekst jedn.: koszty zakupu biletów lotniczych, koszty przejazdów). Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 10 lipca 2014 r. Znak: IBPBI/2/423-475/14/MO, wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 21 i 24 lipca 2014 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność polegającą na sprzedaży hurtowej artykułów hydraulicznych, instalacyjnych, łazienkowych, glazury, ceramiki, itp. zakupując produkty m.in. firm włoskich, których jest przedstawicielem na terenie Polski. Spółka organizuje kontrahentom (odbiorcom, projektantom, wykonawcom, podmiotom współpracującym) szkolenia, które odbywają się u producentów (w ich siedzibach-fabrykach za granicą). Uczestnicy otrzymują zaświadczenia (certyfikaty) o odbytym szkoleniu. W związku z takimi szkoleniami (wyjazdami) Spółka zwykle ponosi tylko koszty zakupu biletów lotniczych oraz przejazdu uczestników. Koszty zakwaterowania, wyżywienia na miejscu ponosi zwykle producent, ale możliwa jest sytuacja, że w przyszłości koszty pokrywane będą także przez Spółkę (w całości lub części). Podczas wyjazdów ściśle realizowany jest program szkoleniowy ustalony przez Spółkę oraz firmy produkcyjne, których wyroby Spółka sprzedaje.

W ramach szkolenia przedstawiana jest wiedza o oferowanych towarach, nowoczesnych technikach ich dystrybucji, jak również następuje podsumowanie dotychczasowej współpracy oraz przedstawienie planów jej rozwoju, mających na celu pozyskanie nowych klientów oraz zwiększenie sprzedaży towarów. Organizowane są również pokazy wytrzymałościowe oraz szkolenia czysto techniczne aby zapoznać z procesem technologicznym, w jakim powstają sprzedawane przez Spółkę towary. Celem szkolenia jest podniesienie poziomu wiedzy zawodowej uczestników szkolenia, bowiem tematy dotyczą informacji o produktach Spółki, które to informacje niezbędne są do prawidłowego informowania kupujących o właściwościach towaru, montażu urządzeń oraz pracach instalacyjnych przy użyciu tych towarów.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione na szkolenia, opisane w części G wniosku (tekst jedn.: koszty zakupu biletów lotniczych, koszty przejazdów), stanowią dla Spółki koszt uzyskania przychodu w oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych... (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

Zdaniem Wnioskodawcy, szkolenia są związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, bowiem dzięki nim uzasadnione jest oczekiwanie, że zmniejszy się ilość reklamacji, zwiększy się popyt na produkty Spółki, a także dzięki lepszej znajomości właściwości produktów Spółki wśród sprzedawców, projektantów i instalatorów, zwiększy się zapotrzebowanie na jej produkty. Wydatki poniesione na opisane wcześniej wyjazdy są zatem poniesione w celu uzyskania, zmaksymalizowania i zabezpieczenia przychodów. Poprzez przeszkolenie kontrahentów i współpracowników Spółka uzyskuje lepsze wyniki w sprzedaży produktów co przekłada się na jej przychody.

Wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów - w szczególności zaś wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu (zachowania, zabezpieczenia źródła przychodu), względnie w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia strat, bądź znacznego zmniejszenia uzyskiwanych dotąd dochodów. Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Mając powyższe na uwadze, wydatki związane z organizacją szkolenia zagranicznego dla kontrahentów spełniają przesłanki uznania ich za koszt uzyskania przychodów, gdyż wpływają na zwiększenie i zabezpieczenie przychodów.

Wydatki na organizację szkolenia dla kontrahentów, w celu przekazania stosownej wiedzy na temat produktów sprzedawanych, ich cech jakościowych, użytkowych czy technicznych, spełniają przesłanki uznania ich za koszt uzyskania przychodów, w oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Szkolenia są bezsprzecznie związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, ponieważ

* w trakcie prezentacji przekazywana jest specjalistyczna wiedza na temat produktów będących w asortymencie Spółki, dotycząca ich właściwości, możliwości zastosowań, sposobu montażu lub użycia,

* zmniejsza się ilość reklamacji,

* zwiększa się popyt na produkty tego producenta sprzedawane przez Spółkę,

* utrwalana jest świadomość marki.

Szkolenia obejmują zagadnienia, bez znajomości których sprzedaż produktów Spółki przez pośrednika i jego pracowników byłaby niemożliwa, albo co najmniej mniej efektywna. W związku z tym, szkolenia przyczyniają się bezpośrednio do zapewnienia sprzedaży towarów Spółki (utrzymanie źródła przychodów) albo jej zwiększenia (pozytywny wpływ na wartość przychodów). Właściwe przeszkolenie osób, wprawdzie niezatrudnionych bezpośrednio, ale uczestniczących w systemie dystrybucyjnym Spółki, ma istotny wpływ na wysokość uzyskiwanych przez Spółkę przychodów. Zachowany zostaje więc podstawowy warunek uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu, jakim jest istnienie między nim a osiągniętym przychodem związku przyczynowo-skutkowego, czyli wpływu określonego wydatku na powstanie lub zwiększenie przychodu.

Niewątpliwie jest to działanie, którym Spółka przyczynia się do wzrostu wiedzy i umiejętności współpracujących odbiorców, dystrybutorów oraz pracowników odpowiedzialnych za sprzedaż, co w konsekwencji wpływa na zwiększenie osiągniętych przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Tak więc dany podmiot gospodarczy ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków, po wyłączeniu tych, których możliwość odliczenia jest wprost ograniczona w ustawie - zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami - pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione nakłady i wydatki związane bezpośrednio lub pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest poprawienie wyniku finansowego oraz osiągnięcie przychodu, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność polegającą na sprzedaży hurtowej artykułów hydraulicznych, instalacyjnych, łazienkowych, glazury, ceramiki, itp. zakupując produkty m.in. firm włoskich, których jest przedstawicielem na terenie Polski. Spółka organizuje kontrahentom (odbiorcom, projektantom, wykonawcom, podmiotom współpracującym) szkolenia, które odbywają się u producentów (w ich siedzibach-fabrykach za granicą). W ramach szkolenia przedstawiana jest wiedza o oferowanych towarach, nowoczesnych technikach ich dystrybucji, jak również następuje podsumowanie dotychczasowej współpracy oraz przedstawienie planów jej rozwoju, mających na celu pozyskanie nowych klientów oraz zwiększenie sprzedaży towarów. Organizowane są również pokazy wytrzymałościowe oraz szkolenia czysto techniczne, aby zapoznać z procesem technologicznym, w jakim powstają sprzedawane przez Spółkę towary. Celem szkolenia jest podniesienie poziomu wiedzy zawodowej uczestników szkolenia, bowiem tematy dotyczą informacji o produktach Spółki, które to informacje niezbędne są do prawidłowego informowania kupujących o właściwościach towaru, montażu urządzeń oraz pracach instalacyjnych przy użyciu tych towarów. W związku z takimi szkoleniami (wyjazdami) Spółka ponosi wydatki związane z zakupem biletów lotniczych i przejazdami dla uczestników szkolenia.

W świetle powyższych wyjaśnień stwierdzić należy, że ww. wydatki (koszty zakupu biletów lotniczych, koszty przejazdów), poniesione przez Wnioskodawcę na szkolenia dla kontrahentów, które prowadzone są w celu przekazania fachowej wiedzy na temat sprzedawanych produktów, ich cech jakościowych, użytkowych i technicznych, przyczyniają się do uzyskania, zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów.

Tym samym Wnioskodawca może zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów, jako spełniające przesłanki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, tut. Organ pragnie nadmienić, że pełna weryfikacja prawidłowości zaliczenia poszczególnych wydatków Wnioskodawcy do kosztów uzyskania przychodów może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.). Dokonując bowiem interpretacji indywidualnej organ podatkowy działający z upoważnienia Ministra Finansów przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Dodatkowo należy wskazać, że w zakresie pytania oznaczonego wniosku nr 2 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.