IBPBI/2/423-431/13/JS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 8 lutego 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakwaterowanie i wyżywienie serwowane w czasie organizowanego przez Spółkę szkolenia dla pracowników (część pytania oznaczone we wniosku Nr 1) - jest prawidłowe.

W dniu 8 lutego 2013 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakwaterowanie i wyżywienie serwowane w czasie organizowanego przez Spółkę szkolenia dla pracowników. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 18 kwietnia 2013 r. znak IBPBI/2/423-176/13/JS, IBPP1/443-105/15/MS wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 6 maja 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: "Spółka") prowadzi działalność w zakresie dostawy systemów i armatury grzewczej oraz prowadzi działalność usługową w zakresie serwisu i montażu urządzeń grzewczych. Spółka organizuje szkolenia, których uczestnikami są kontrahenci - autoryzowani instalatorzy. Osoby te zajmują się montażem i instalacją produktów sprzedawanych m.in. przez Spółkę. Wobec tego znajomość produktów, ich zastosowań oraz możliwości ich użycia są niezbędne do prawidłowego montażu tych wyrobów. W ramach organizacji szkoleń Spółka ponosi koszty związane m.in. z poczęstunkiem, w skład którego wchodzi usługa cateringowa lub serwowanie kanapek, ciast, kawy, herbaty, soków jak również z zakwaterowaniem. Dodatkowo Spółka organizuje wewnętrzne szkolenia dla pracowników firmy, w ramach których zostaje przekazana specjalistyczna wiedza na temat wprowadzania nowych technologii, produktów, obsługi maszyn i urządzeń. Podczas szkoleń serwowany jest drobny poczęstunek: ciastka, paluszki, kanapki, kawa, herbata, soki.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 26 kwietnia 2013 r., Spółka dodatkowo wyjaśniła, że:

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, koszty zakwaterowania i wyżywienia serwowanego w czasie organizowanego szkolenia dla pracowników... (część pytania oznaczonego we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, kosztami uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, są kwoty poniesione w celu osiągnięcia przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Usługa gastronomiczna została przez ustawodawcę wyłączona z kosztów uzyskania przychodów, jako wydatki reprezentacyjne. Jednak w przypadku szkoleń, usługa gastronomiczna stanowi część szerszego zlecenia. Dostarczenie uczestnikom szkolenia, np. kawy, herbaty, zimnych napojów, ciast, zapewnienie lunchu czy obiadu oraz zapewnienie zakwaterowania jest działaniem zwyczajowo przyjętym i nieodłączną częścią usługi szkoleniowej, dlatego też poczęstunek, zakwaterowanie w trakcie szkolenia należy, zdaniem Spółki, uznać za koszt uzyskania przychodów, gdyż jest związany z wykonywaną działalnością przez firmę. Bez organizowania prezentacji, spotkań, szkoleń nie udałoby się pozyskać nowych kontrahentów, a kontrahentom obecnym sprzedać nowe produkty Spółki. Organizowane szkolenia, spotkania z kontrahentami służą zwiększeniu popytu na produkty Spółki. Specjalistyczna wiedza przekazana podczas szkolenia, na temat zarówno produktów będących już w ofercie, jak i nowości przyczynia się bezpośrednio do zapewnienia sprzedaży towarów (utrzymania źródła przychodów), albo jej zwiększenia (pozytywny wpływ na wartość przychodów).

Jednocześnie ponoszone przez Spółkę wydatki pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami. Wydatki bezpośrednio związane z organizacją konferencji, szkoleń, w całości powinny stanowić koszty uzyskania przychodów. Analiza wskazanego przepisu pozwala na stwierdzenie, iż wydatki ponoszone przez Spółkę mają na celu przekazanie określonej, specjalistycznej wiedzy związanej z oferowanymi produktami, stanowią zatem dla Spółki koszty uzyskania przychodu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., zwanej dalej: "ustawa o p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Treść przywołanego art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. wskazuje, iż definicja kosztów uzyskania przychodów - dla celów podatku dochodowego - składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną.

Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, zakładającej spełnienie łączne dwóch warunków, tj.:

Tak więc dany podmiot gospodarczy ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków po wyłączeniu tych, których możliwość odliczenia jest wprost ograniczona w ustawie - zarówno kosztów bezpośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, jak i kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami - pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Ustawodawca w omawianym przepisie nie zdefiniował pojęcia "koszty bezpośrednio związane z przychodami" oraz "koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami". Jednak treść tych pojęć można ustalić posługując się ich językowym znaczeniem. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpłynęło bezpośrednio na uzyskanie określonego przychodu. Kosztami zaś innymi niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są wszelkie koszty niebędące kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami, w tym koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika związane z jego funkcjonowaniem.

Jednak nie każdy wydatek ponoszony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowić może koszt uzyskania przychodów i jako taki rzutować na podstawę opodatkowania. Skoro bowiem ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z określonym celem, to cel ten musi być widoczny. Ponoszone koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność.

Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

* przeznaczenie wydatku (celowość, zasadność wydatku dla funkcjonowania podmiotu). Ze względu na szeroki zakres celowości, powinno poddawać się szczegółowej analizie czynniki wpływające na celowość w postaci racjonalności i efektywności;

* potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu, względnie zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Ponadto obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku przyczynowo-skutkowego z osiąganymi przychodami lub zabezpieczeniem ich źródła, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Drugi z elementów zawartych w omawianym przepisie stanowi przesłankę negatywną, zgodnie z którą, ponoszony wydatek nie może być ujęty w zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wyłączając z kosztów podatkowych koszty reprezentacji, ustawa podatkowa nie definiuje terminu "reprezentacja", ani też nie odsyła do innych przepisów prawa. Brak ustawowej definicji tego pojęcia, nie uprawnia jednak do dowolnego określania zakresu znaczeniowego tego terminu. Występujący w obrocie prawnym termin "reprezentacja", wyrażający się w sposobie jego stosowania i rozumienia przez ustawodawcę, a także przez naukę i praktykę prawa, prowadzi jednak do wniosku, że termin ten w zakresie języka prawnego i prawniczego należy rozumieć jako "przedstawicielstwo, reprezentowanie czyichś interesów, występowanie w czyimś imieniu". Z uwagi na powyższe termin "reprezentacja", użyty w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o p.d.o.p., należy rozumieć jako "przedstawicielstwo podatnika, działanie w jego imieniu, w jego interesie, na jego rzecz".

Wydatki ponoszone przez Spółkę na nabycie drobnego poczęstunku w postaci ciastek, paluszków, kanapek, kawy, herbaty, soków, serwowanego nieodpłatnie pracownikom Spółki podczas szkoleń wewnętrznych oraz koszty ich zakwaterowania, nie noszą znamion reprezentacji, bowiem nie są działaniami skierowanymi na "zewnątrz", tj. do kontrahentów, czy też potencjalnych kontrahentów, lecz do pracowników Spółki.

Wydatki te nie stanowią więc kosztów reprezentacji w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o p.d.o.p., a zatem można zaliczyć je (jako ogólne koszty funkcjonowania Spółki) do kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Jednakże warunkiem ich zaliczenia do kosztów jest właściwe udokumentowanie (art. 9 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.) oraz wykazanie racjonalności dla osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Reasumując, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych odnośnie wydatków poniesionych na organizację szkolenia dla kontrahentów i potencjalnych kontrahentów oraz pytania dotyczącego podatku od towarów i usług, wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-515 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.