IBPBI/2/423-428/09/CzP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 14 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości pomniejszenia dochodu do opodatkowania stratami z lat ubiegłych - jest prawidłowe.

W dniu 14 kwietnia 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości pomniejszenia dochodu do opodatkowania stratami z lat ubiegłych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2008 r. dochód podatkowy Wnioskodawcy wyniósł 789.153,40 zł z czego 402.270,03 zł zakwalifikowano jako dochody wolne od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przeznaczone na cele statutowe.

Kwota dochodu możliwego do pokrycia stratą podatkową za lata 2003 i 2004 wynosi 386.683,37 zł i składa się z: kwoty dochodu do opodatkowania w wysokości 186.407,50 zł nie związanej z celami statutowymi o których mowa w art. 17 ust. 2 pkt 4 ustawy (kary, odsetki od należności budżetowych, odpis na PFRON) oraz kwoty 200.275,87 zł dochodu możliwego do przeznaczenia na cele statutowe.

Wysokość straty podatkowej za 2003 i 2004 rok w kwocie 386.683,37 zł umożliwia rozliczenie dochodu stratą, gdyż jest to ostatni rok z pięciu, o których mowa w art. 7 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w którym możliwe jest odliczenie straty w wysokości nie przekraczającej wartości 50% z roku 2003 i 50% z roku 2004.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawca może obniżyć pozostałą część dochodu t. j. kwotę 186.407,50 zł nie związaną z celami statutowymi o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy oraz kwotę 200.275,87 zł dochód możliwy do przeznaczenia na cele statutowe, wykorzystując stratę z lat ubiegłych do wysokości nie przekraczającej 50% tej straty liczonej od 2003 r. w ogólnej kwocie 386.683,37 zł zgodnie z art. 7 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co skutkuje brakiem dochodu do opodatkowania. Czy rozliczenie jest prawidłowe.

Zdaniem wnioskodawcy przysługiwało mu prawo obniżenia dochodu w zeznaniu podatkowym za 2008 rok o wartości straty podatkowej z lat poprzednich t. j. do 50% z roku 2003 i do 50% z roku 2004 stosownie do art. 7 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednostka na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 jako podatnik, którego celem statutowym jest działalność w zakresie ochrony zdrowia miała prawo do obniżenia dochodu podlegającego opodatkowaniu o taką część osiągniętego dochodu jaką przeznaczyła na swą działalność statutową. W ocenie wnioskodawcy, zastosowanie odliczenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wyklucza co do zasady możliwości zastosowania określonego w art. 7 ust. 5 obniżenia dochodu podatkowego o straty podatkowe poniesione w latach poprzednich. Zdaniem Wnioskodawcy zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 następuje z uwagi na przeznaczenie osiągniętego dochodu, nie ze względu na źródło jego uzyskania. Skoro więc dochód Wnioskodawcy dopiero po przeznaczeniu go na cele statutowe i wykazaniu w deklaracji podatkowej za rok 2008 uzyskuje status warunkowo zwolnionego z podatku, to przed zadeklarowaniem tego dochodu na cele statutowe miał prawo skorzystać z możliwości odliczenia od dochodu strat podatkowych zgodnie z art. 7 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, określając zasady takiego odliczenia w taki sposób, iż o wysokość straty można było obniżyć dochód w najbliższych, kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty. Na warunkach określonych w art. 17 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, strata podatkowa odliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 7 ust. 2-4a została odliczona przez Wnioskodawcę od dochodu podatkowego.

Zdaniem wnioskodawcy, w identycznym stanie prawnym i faktycznym została wydana interpretacja, która jest zgodna z jego stanowiskiem - sygnatura IBPB3/423-831/08/AK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. określanej dalej jako "ustawa o p.d.o.p.") przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z art. 7 ust. 2 ustawy o p.d.o.p. wynika, że dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Katalog dochodów zwolnionych od opodatkowania zawiera art. 17 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o p.d.o.p. wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele.

W myśl art. 17 ust. 1a pkt 2 ww. ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.

Zgodnie z art. 17 ust. 1b ww. ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów.

Zwolnienie zawarte w ww. art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest zwolnieniem warunkowym i zależy od łącznego spełnienia następujących przesłanek:

Powyższe oznacza, że zastosowanie przedmiotowego zwolnienia zależy nie tylko od przeznaczenia, ale także wydatkowania osiągniętego dochodu na preferowane ustawą cele statutowe. Użyte przez ustawodawcę w art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy sformułowanie "w części przeznaczonej na te cele" oznacza, że jeżeli podatnik przeznaczy i wydatkuje środki na realizację innych celów, niż wymienione w tym przepisie, to przeznaczenie dochodów podatnika na realizację tych "innych celów" nie będzie stanowiło podstawy do zwolnienia od opodatkowania. Jeżeli podatnicy wymienieni w art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy ponoszą wydatki, które w myśl art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie stanowią kosztów uzyskania przychodów ich równowartość wpływa na zwiększenie dochodu. Jeżeli jednak wydatki te były poniesione na cele statutowe dochód powstały z tego tytułu będzie wolny od podatku.

Przedmiotem zapytania wnioskodawcy jest możliwość obniżenia pozostałej części dochodu t. j. kwoty 186.407,50 zł nie związanej z celami statutowymi o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy oraz kwoty 200.275,87 zł, tj. dochodu możliwego do przeznaczenia na cele statutowe, o wysokość straty poniesionej w latach 2003-2004.

Na mocy przepisu art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o p.d.o.p., przy ustaleniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się m.in.:

* przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku,

* kosztów uzyskania wskazanych powyżej przychodów.

W myśl art. 7 ust. 4 ww. ustawy przy ustalaniu straty nie uwzględnia się:

Stosownie natomiast do art. 7 ust. 5 ustawy o p.d.o.p. o wysokość straty, o której mowa w ust. 2, poniesionej w roku podatkowym można obniżyć dochód w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Zachowanie powyższych uwarunkowań pozwala ustalić stratę w prawidłowej wysokości, co daje podstawę do odliczenia jej od dochodu w następnych latach podatkowych.

Zatem, gdy podatnik uzyskuje przychody podlegające opodatkowaniu oraz przychody zwolnione od podatku stratą do odliczenia w latach następnych będzie jedynie strata poniesiona z tej części działalności, która podlega opodatkowaniu. Natomiast strata poniesiona na działalności zwolnionej jest stratą w znaczeniu ekonomicznym a nie stratą w rozumieniu prawa podatkowego.

Poniesiona strata na działalności statutowej nie może obniżać dochodów z działalności opodatkowanej. Przyjęcie odmiennego stanowiska prowadziłoby do sytuacji, w której podatnik uzyskując dochód na działalności statutowej korzystałby ze zwolnienia od opodatkowania, natomiast uzyskując stratę na działalności zwolnionej eliminowałby lub obniżał dochód z działalności opodatkowanej, co byłoby sprzeczne z intencją ustawodawcy.

Zatem wnioskodawca może odliczyć straty podatkowe - czyli poniesione na działalności, z której dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, od dochodu podlegającego opodatkowaniu tym podatkiem. Natomiast jeżeli dochód nie podlega opodatkowaniu, to wnioskodawca nie może odliczyć poniesionej straty podatkowej z lat ubiegłych od tego dochodu. Jeżeli dochód w kwocie 200.275,87 zł, zostanie przeznaczony na cele niestatutowe i konsekwentnie będzie wykazany do opodatkowania, to będzie możliwe odliczenie również od tej kwoty straty podatkowej z lat ubiegłych.

A zatem stanowisko jest prawidłowe.

Na marginesie powyższych rozważań należy stwierdzić, że:

* w przykładzie liczbowym jakim posłużył się w stanie faktycznym Wnioskodawca wystąpił błąd rachunkowy; różnica pomiędzy 789.153,40 i 402.270,03 wynosi 386.883,37 a nie 386.683,37 jak wskazano we wniosku,

* w opisie stanu faktycznego powołano się na niestniejący przepis art. 17 ust. 2 pkt 5 ustawy o p.d.o.p., zaś w stanowisku na art. 17 ust. 5, który ma zastosowanie do podatników osiągających dochody na terenie specjalnych stref ekonomicznych.

W rzeczywistości rozstrzygnięcie, będącej przedmiotem interpretacji kwestii winno nastąpić na podstawie przywołanych w uzasadnieniu regulacji prawnych. Wadliwość ta pozostaje jednak bez wpływu na ocenę stanowiska Wnioskodawcy co do meritum sprawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.