IBPBI/2/423-411/14/JD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 3 lipca 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 31 marca 2014 r. (wpływ do Organu 3 kwietnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 kwietnia 2014 r. do Organu wpłynął wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest agencją wykonawczą w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 885 z późn. zm.), posiadającą osobowość prawną, powołaną do wspierania działalności w zakresie badań podstawowych (art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2011 r. o Narodowym Centrum Nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 617).

Jednym ze źródeł finansowania działalności Wnioskodawcy jest dotacja podmiotowa na pokrycie bieżących kosztów zarządzania wykonywanymi przez Wnioskodawcę zadaniami, otrzymywana z budżetu państwa za pośrednictwem Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

W ramach realizacji swoich zadań ustawowych Wnioskodawca współpracuje z różnymi podmiotami krajowymi i zagranicznymi. Współpraca ta wiąże się m.in. z koniecznością odbywania przez pracowników, członków Rady oraz inne osoby wykonujące zadania na rzecz Wnioskodawcy, podróży np. do siedzib tych podmiotów. Wydatki związane z tymi wyjazdami (koszty podróży, noclegu, wyżywienia, diety, ryczałty, inne udokumentowane wydatki określone lub uznane przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb, itp.) są pokrywane przez Wnioskodawcę z dotacji podmiotowej, a więc zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., zwanej dalej "ustawą") wydatki te nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Często jednak część lub całość wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę z tytułu odbycia podróży przez jego pracowników, członków Rady oraz inne osoby wykonujące zadania na jego rzecz lub innych wydatków związanych ze współpracą z danym podmiotem, jest następnie zwracana (refundowana) przez te podmioty (krajowe lub zagraniczne).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kwoty wspomnianych, otrzymywanych przez Wnioskodawcę, refundacji od organizacji międzynarodowych i podmiotów krajowych, stanowiące zwrot wydatków poniesionych z tytułu odbycia podróży przez pracowników, członków Rady oraz inne osoby wykonujące zadania na jego rzecz (dot. podróży lub innych wydatków związanych ze współpracą z danym podmiotem), sfinansowane pierwotnie z dotacji podmiotowej, stanowią przychód na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy przychodem są otrzymane pieniądze. Jednocześnie jednak zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy, do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Ponieważ wydatki poniesione przez Wnioskodawcę z tytułu odbycia podróży przez pracowników, członków Rady oraz inne osoby wykonujące zadania na jego rzecz, lub inne wydatki związane ze współpracą z danym podmiotem finansowane są z dotacji podmiotowej, nie stanowią one dla Wnioskodawcy kosztów uzyskania przychodów, w oparciu o art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy. Tym samym, kwoty otrzymane przez Wnioskodawcę od organizacji międzynarodowych i podmiotów krajowych tytułem zwrotu za wydatki z tytułu odbycia podróży przez pracowników, członków Rady oraz inne osoby wykonujące zadania na jego rzecz lub za inne wydatki związane ze współpracą z danym podmiotem, nie stanowią przychodów, na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca otrzymuje z budżetu państwa za pośrednictwem Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego dotację na pokrycie bieżących kosztów zarządzania.

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

I tak, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania "otrzymane" oznacza, że momentem powstania przychodu pieniężnego jest moment otrzymania, czyli wpływu bezpośrednio do majątku podatnika, względnie na jego rachunek, wymienionych środków, skutkującego powstaniem po stronie podatnika możliwości dysponowania tymi środkami. W obrocie bezgotówkowym będzie to dzień uznania rachunku bankowego podatnika jako rachunku wierzyciela. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, a więc takie którymi podmiot może rozporządzać jak właściciel. W związku z powyższym, otrzymana kwota dofinansowania stanowi przychód podatkowy Wnioskodawcy w dacie jej otrzymania (art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Przychód ten (co wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego - Wnioskodawca podkreślił, że wydatków sfinansowanych dotacją nie zaliczał do kosztów uzyskania przychodów w związku z jej zwolnieniem z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych) korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych.

Dla potrzeb ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kwestię kosztów uzyskania przychodów reguluje art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła, z wyjątkiem przypadków wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52 i 53, lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

W konsekwencji, wydatki i koszty sfinansowane bezpośrednio z dochodu (przychodu) korzystającego ze zwolnienia przedmiotowego, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika także, że często część lub całość wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę związanych z odbywaniem podróży służbowych lub innych wydatków związanych ze współpracą z danym podmiotem jest zwracana (refundowana) przez podmioty krajowe lub zagraniczne. W kontekście powyższego, Wnioskodawca zadał pytanie, czy kwoty wspomnianych, otrzymywanych przez Wnioskodawcę refundacji ww. wydatków, stanowiące w istocie ich zwrot, stanowią przychód na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z brzmienia art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych można wywieść, że co do zasady, przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną, o ile nie została wyłączona z przychodów podatkowych mocą art. 12 ust. 4 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ww. ustawy, do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Aby dany wydatek mógł być zaliczony do kategorii "innych wydatków" wymienionych w art. 12 ust. 4 pkt 6a powołanej ustawy muszą być spełnione następujące przesłanki:

* wydatek nie został z mocy art. 16 zaliczony do kosztów uzyskania przychodów,

* wydatek został wcześniej przez podatnika poniesiony a następnie zwrócony podatnikowi.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że wydatek poniesiony jest odpowiednikiem wydatku zwróconego. Tak więc "wydatek zwrócony" to ten sam, a nie taki sam wydatek, który został poniesiony. Zwróconym innym wydatkiem nie jest bowiem uzyskana przez podatnika kwota, która tylko odpowiada wartości poniesionego wydatku, lecz nie stanowi jego zwrotu. W związku z powyższym, nie można utożsamiać wpłat na rachunek bankowy Wnioskodawcy dokonywanych przez podmioty z którymi współpracuje, stanowiących refundację wydatków o jakich mowa we wniosku ze "zwrotem wydatków" w rozumieniu art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Powyższe wskazuje, że dokonane na rachunek bankowy Wnioskodawcy wpłaty pieniężne nie są zwrotem kosztów poniesionych przez Wnioskodawcę, nie można zatem w tym przypadku zastosować zasad wynikających z treści art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Za takim rozumieniem interpretowanych przepisów przemawia także wykładnia celowościowa. Intencją ustawodawcy było bowiem aby dotacje były neutralne podatkowo. Z tego powodu dochód (przychód) odpowiadający ich wartości korzysta ze zwolnienia (art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), a wydatki bezpośrednio z nich sfinansowane nie stanowią kosztu uzyskania przychodu (art. 16 ust. 1 pkt 58 ww. ustawy). Uznanie za prawidłowe stanowiska Wnioskodawcy naruszałoby zasadę neutralności podatkowej dotacji. Otrzymane "zwroty" nie stanowiłyby przychodów (art. 12 ust. 4 pkt 6a ww. ustawy), natomiast wydatki nimi sfinansowane, przy spełnieniu zasad wynikających z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, pomniejszyłyby dochody do opodatkowania jako koszty uzyskania przychodów. Jest bowiem oczywistym, że "zwroty" nie są dotacjami, a więc nie mogą korzystać ze zwolnienia przedmiotowego, tym samym brak jest podstawy do stosowania w odniesieniu do wydatków nimi sfinansowanych art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego, wpłaty na rachunek bankowy Wnioskodawcy wartości pieniężnych odpowiadających wysokości poniesionych wydatków na podróże służbowe lub innych wydatków związanych ze współpracą z danym podmiotem, dokonane przez ten podmiot, stanowią przychód podatkowy w dacie ich otrzymania, a wydatki z nich sfinansowane będą kosztem uzyskania przychodów, o ile spełniają przesłanki z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 14 marca 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.