IBPBI/2/423-410/09/PH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 10 kwietnia 2009 r.) uzupełnionym w dniu 29 maja 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z dokształcaniem pracowników - jest prawidłowe.

W dniu 10 kwietnia 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z dokształcaniem pracowników.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z dnia 22 maja 2009 r. wezwano do ich uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 29 maja 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W celu poprawy skutecznej komunikacji w Spółce, pracodawca zamierza skierować pracowników na szkolenie korzystając z projektu nr... pt. "x", współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego, Poddziałanie 8.1.1. Wspieranie rozwoju kwalifikacji zawodowych i doradztwo dla przedsiębiorstw Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007-2013, realizowanego przez Biuro Doradcze, pod nadzorem Wojewódzkiego Urzędu Pracy, zwanego dalej Instytucją Pośredniczącą II Stopnia.

W projekcie biorą udział pracownicy przedsiębiorstw z siedzibą na terenie województwa, przy czym 50% uczestników projektu stanowią pracownicy branży turystyczno-hotelarsko-gastronomicznej.

Szkolenie kierowane jest do mikro, małych i średnich przedsiębiorstw. Z uwagi na stan zatrudnienia oraz roczny obrót, Spółka zakwalifikowana została jako średnie przedsiębiorstwo.

W szkoleniu ma wziąć udział kadra kierownicza oraz mistrzowie, z uwagi na fakt pracy z ludźmi, zarówno z pracownikami jak i klientami.

Spółka jest firmą zajmującą się wytwarzaniem i dostarczaniem energii cieplnej.

Ponadto Spółka kieruje również pracowników na różnego rodzaju szkolenia i kursy w ramach podnoszenia kwalifikacji, doskonalenia zawodowego, i tak np. szkolenie pracowników z zakresu przetargów publicznych, ochrony środowiska, rachunkowości, prawa pracy, kursy spawania elektryczno-gazowego.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy koszty poniesione w związku z dokształcaniem pracowników zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów firmy.

Zdaniem Spółki pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje w formach pozaszkolnych (m.in. kurs) na podstawie skierowania zakładu pracy przysługuje zwrot kosztów uczestnictwa, w tym zakwaterowania, wyżywienia i przejazdu.

Koszty poniesione w związku ze skierowaniem pracowników na szkolenia czy kursy stanowią koszty uzyskania przychodu Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - określanej w dalszej części skrótem "ustawa o p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W świetle powyższego, aby określony wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, musi spełniać następujące warunki:

* być poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* posiadać definitywny (rzeczywisty) charakter, tj. wartość poniesionego wydatku nie może być podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* być poniesiony w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

* zostać właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Wydatki pracodawcy w zakresie zwrotu kosztów, związanych z dokształcaniem się pracowników nie zostały wymienione w art. 16 ustawy o p.d.o.p. Celowość ponoszenia tego rodzaju kosztów przez pracodawcę jest uzasadniona wynikającym z przepisów prawa pracy obowiązkiem pracodawcy ułatwiania pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych - art. 94 pkt 6 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.). Rodzaj świadczeń, które mogą być przyznane pracownikowi przez pracodawcę w związku z podnoszeniem kwalifikacji został określony w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. Nr 103, poz. 472 z późn. zm.). Ustawodawca zróżnicował zakres świadczeń w zależności od formy kształcenia (szkolnej bądź pozaszkolnej) oraz od faktu, czy pracownik podjął naukę na podstawie skierowania pracodawcy, czy bez takiego skierowania.

Zgodnie z § 9 ust. 1 rozporządzenia, pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych na podstawie skierowania zakładu pracy przysługuje, o ile umowa zawarta między nim i zakładem pracy nie stanowi inaczej:

W myśl § 11 rozporządzenia pracownikowi podejmującemu naukę w formach pozaszkolnych bez skierowania może być udzielony urlop bezpłatny i zwolnienie z części dnia pracy bez zachowania prawa do wynagrodzenia w wymiarze ustalonym na zasadzie porozumienia między zakładem pracy i pracownikiem.

Skierowanie na kształcenie pracownika z reguły przyjmuje postać pisemnej umowy cywilnoprawnej, w której określone są wzajemne prawa i obowiązki stron czyli pracodawcy i pracownika.

Zatem podstawę do wypłaty świadczeń dodatkowych stanowi umowa zawarta między pracodawcą i pracownikiem. Pracownikowi ponoszącemu koszty przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia w związku z podjęciem nauki w szkole na podstawie skierowania, przysługuje zwrot kosztów na zasadach i warunkach określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm.).

Reasumując, wydatki związane z dokształcaniem pracowników mogą być dla Spółki kosztem uzyskania przychodów przy przestrzeganiu w tym zakresie generalnej zasady wynikającej z art. 15 ustawy, że wydatki na podnoszenie kwalifikacji pracowników mają związek z osiąganymi przychodami. Wydatki te muszą mieć ścisły związek z zakresem obowiązków pracownika wynikającym ze stosunku pracy oraz z charakterem działalności pracodawcy. Związek taki istnieje w sytuacji, gdy dokształcanie mające na celu uzupełnienie lub zdobycie wiedzy związanej bezpośrednio z wykonywaną pracą na rzecz Spółki, wpływa na wyższą jakość tej pracy, co przekłada się na lepsze funkcjonowanie Spółki i wzrost osiąganych przez nią przychodów.

Ponadto istotne jest, że w celu wykazania związku pomiędzy kosztem, a przychodem Spółka musi dysponować wymaganymi przez prawo dowodami. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy (...).

Wobec powyższego w świetle obowiązującego prawa podatkowego ocena prawna wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.