IBPBI/2/423-401/10/SD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty, przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 11 marca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 17 maja 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zakwalifikowania przychodu z tytułu rozwiązania odpisu aktualizującego wartość należności do gospodarki zasobami mieszkaniowymi - jest prawidłowe.

W dniu 11 marca 2010 r. złożono do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zakwalifikowania przychodu z tytułu rozwiązania odpisu aktualizującego wartość należności do gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 7 maja 2010 r. znak: IBPBI/2/423-401/10/SD wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 17 maja 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wspólnota Mieszkaniowa dokonała odpisu aktualizującego należności w 2003 r. w kwocie 7.254,91 zł i w 2004 r. w kwocie 3.033,97 zł. Odpis dotyczył zaległości względem Wspólnoty z tytułu opłat eksploatacyjnych jednego z właścicieli i był kosztem uzyskania przychodu (wyroki sądowe). W 2006 r. nastąpiła częściowa spłata długu i część odpisu aktualizującego wartość należności (w kwocie 4.536,19 zł) została rozwiązana. W tym czasie wszystkie dochody wspólnot mieszkaniowych przeznaczone na utrzymanie nieruchomości podlegały zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych.

W 2009 r. została uregulowana pozostała część długu i Wspólnota dokonała rozwiązania pozostałego odpisu w kwocie 5.752,69 zł. Odzyskane środki pieniężne zostały przeznaczone na utrzymanie nieruchomości wspólnej. Przychód z tego tytułu Wspólnota potraktowała jako związany z gospodarką zasobami mieszkaniowymi i zwolniony z podatku dochodowego.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 12 maja 2010 r. Wspólnota doprecyzowała przedstawiony w poz. 50 stan faktyczny, o informację, iż "rozwiązany odpis aktualizujący wartość należności dotyczył zaległości z tytułu lokalu mieszkalnego".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wspólnota Mieszkaniowa postąpiła słusznie zwalniając z podatku dochodowego od osób prawnych przychód z tytułu rozwiązania odpisu aktualizującego wartość należności.

Wspólnota Mieszkaniowa stoi na stanowisku, że przychód z tytułu rozwiązania odpisu aktualizującego wartość należności jest związany z gospodarką zasobem mieszkaniowym.

Właściciele mieszkań we wspólnocie są zobowiązani do wnoszenia comiesięcznych zaliczek na poczet kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej. Jeżeli właściciel nie dokonuje systematycznych wpłat, pozostali właściciele ponoszą koszty utrzymania związane z jego udziałem w nieruchomości, ponieważ wspólnota musi zapłacić za faktury kosztowe dotyczące nieruchomości. Jest to działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej.

Wspólnota Mieszkaniowa podlega pod ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o p.d.o.p., dochody wspólnot mieszkaniowych z gospodarki mieszkaniowej przeznaczone na cele związane z gospodarką mieszkaniową podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej: "ustawa o p.d.o.p."), wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jak wynika z treści wyżej powołanego przepisu, aby dochód podmiotów, o których mowa w tym przepisie korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

* dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, a także

* dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

Podkreślenia wymaga, że oba te warunki muszą być spełnione łącznie.

Powołana ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji: "zasobów mieszkaniowych" oraz "gospodarki zasobami mieszkaniowymi".

Zauważyć należy jednak, że w języku potocznym, pojęcie "gospodarka" - w kontekście omawianego przypadku oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. "Zasób" zaś to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojecie "mieszkanie" jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl). Tak więc przymiotnik "mieszkaniowy" "mieszkaniowych", określa rzeczy związane z mieszkaniem. Tym samym z interpretacji językowej wynika, że przez pojęcie "zasób mieszkaniowy" należy rozumieć zgromadzone pomieszczenia mieszkalne, natomiast "gospodarka zasobami mieszkaniowymi" obejmuje dysponowanie i zarządzanie zgromadzonymi pomieszczeniami mieszkalnymi.

W konsekwencji przez "zasoby mieszkaniowe", o których mowa w wyżej wymienionym przepisie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy rozumieć:

* budynki mieszkalne (w zakresie istniejących w nich pomieszczeń mieszkalnych) wraz z wyposażeniem technicznym oraz pomieszczeniami do nich przynależnymi, w tym: kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki;

* pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych;

* urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione, budowle komunikacyjne oraz

* inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych.

Związane z wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody (np. opłaty czynszowe) oraz sfinansowane z nich koszty stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy).

Z cytowanego powyżej przepisu wynika, że dla zwolnienia z podatku istotny jest nie tylko cel, na jaki ma być przeznaczony dochód (to jest cel związany z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych), ale również źródło pochodzenia tego dochodu. Dochody zwolnione z podatku dochodowego mogą pochodzić wyłącznie z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, a zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie dochód osiągnięty z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkalnymi, bez względu na cel, na jaki zostanie przekazany.

Na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi prowadzoną przez podatników, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych składają się wpływy z opłat pobieranych od lokatorów (czynsze) oraz pokrywane z nich koszty. Opłaty te (czynsze) kalkulowane są w takiej wysokości, aby pokrywały zarówno utrzymanie (koszty) lokali mieszkalnych, jak i pozostałych pomieszczeń przynależnych do nich oraz koszty ich zarządzania (administracji). Wynika to z ustaw w oparciu, o które funkcjonują podmioty zajmujące się gospodarką zasobami mieszkaniowymi.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4e ustawy o p.d.o.p., przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności równowartość odpisów aktualizujących wartość należności, uprzednio zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, w przypadku ustania przyczyn, dla których dokonano tych odpisów.

Z cytowanego przepisu wynika, iż jeżeli utworzony odpis aktualizujący wartość należności został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, to rozwiązanie tego odpisu, będzie stanowiło przychód podatkowy w roku w którym ustały przyczyny, dla których dokonano tego odpisu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wspólnota Mieszkaniowa dokonała odpisu aktualizującego należności. Odpis dotyczył zaległości względem wspólnoty z tytułu opłat eksploatacyjnych jednego z właścicieli i został zaliczony w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Odpis aktualizujący wartość należności dotyczył zaległości związanych z lokalem mieszkalnym.

W świetle powyższych przepisów o ile Wspólnota mogła, zgodnie z odrębnymi przepisami, utworzyć odpis aktualizujący wartość należności, który zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów należy uznać, iż przychód wygenerowany na skutek rozwiązania tego odpisu zaliczony uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów, a dotyczący zaległości związanych z lokalem mieszkalnym, stanowi przychód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Po spełnieniu warunków zawartych w cytowanym art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o p.d.o.p., przychód ten (przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych) podlegać będzie zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych.

Reasumując, stanowisko Spółki należy uznać zatem za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie wskazać należy, iż zasadność utworzenia odpisu aktualizującego i zasadność jego zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów jako zdarzenie nie objęte zakresem złożonego przez Wspólnotę wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie były przedmiotem niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.