IBPBI/2/423-399/11/PC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP 7 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 5 lipca 2011 r. (fax), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu powstania przychodu z tytułu otrzymanej przedpłaty - jest prawidłowe.

W dniu 7 kwietnia 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek, uzupełniony w dniu 5 lipca 2011 r. (fax), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu powstania przychodu z tytułu otrzymanej przedpłaty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W grudniu 2010 r. znaczna ilość nabywców usług Wnioskodawcy, wobec informacji o wzroście stawki VAT na te usługi dokonała przedpłaty na zamówione usługi, które będą realizowane sukcesywnie w 2011 r.; przedpłaty te pokrywają całą cenę za usługę; dokonane wpłaty oraz dokumentacja związana z zamówieniem i warunkami wykonania usługi wskazują zarówno jej rodzaj, jak i rok 2011, jako rok wykonania usługi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymane przez Spółkę przedpłaty na usługi, które mają być wykonane w 2011 r. nie stanowią w roku 2010 przychodów podatkowych na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a będą stanowiły taki przychód w roku 2011, czyli w następnym okresie sprawozdawczym, o którym mowa w powołanym przepisie.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, że otrzymane przedpłaty stanowią pobrane wpłaty na poczet usług, które zostaną wykonane w następnym okresie sprawozdawczym, to jest w roku 2011. Otrzymana przedpłata stanowi zobowiązanie Spółki do określonego świadczenia, w przedmiotowej sprawie jest to wykonanie usługi szkoleniowej, w określonym czasie, to jest w roku 2011. Tym samym nie stanowi przysporzenia majątkowego, do którego miałyby zastosowanie przepisy art. 12 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3, ust. 3a lub ust. 3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Otrzymane wpłaty nie będą stanowiły przychodu podatkowego Spółki w roku 2010 na mocy art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zdaniem Spółki, wystarczającą przesłanką do wyłączenia otrzymanych wpłat z przychodów podatkowych roku 2010 jest ich przyporządkowanie przyszłej sprzedaży, która nastąpi w roku 2011. Podobne stanowisko zajął NSA w wyroku z 1 kwietnia 2005 r. (FSK 1623/04), w którym wskazał, iż - "warunkiem, by pobrane wpłaty lub zarachowane należności nie były zaliczone do przychodów jest to, by dotyczyły one dostaw towarów, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych. Już więc w momencie pobrania wpłaty lub zarachowania należności musi być wiadome, że dotyczą te wpłaty konkretnie określonych przyszłych dostaw towarów lub usług." Taka właśnie sytuacja dotyczy Spółki.

Identycznie zinterpretował taka sytuację Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydanej interpretacji z dnia 9 września 2010 r. (IPPB5/423-335/10-4/DG), w której wskazał, iż - "użyte w przytoczonym przepisie sformułowanie "pobrane wpłaty lub zarachowane należności" odnosi się do pobranych przez podatnika przedpłat i zaliczek na poczet dostaw towarów i usług, których wykonanie nastąpi w innym terminie (wykonanie odroczone w czasie). Powyższe oznacza, że nie każde otrzymane należności są przychodami w rozumieniu ustawy podatkowej, jeżeli nie stanowią zapłaty za wykonane świadczenie, a jedynie przedpłatę lub zaliczkę na poczet przyszłych świadczeń. Przysporzenia majątkowe, kwalifikowane jako przychody, muszą mieć bowiem charakter definitywny. Zatem pobrana wpłata (zaliczka) na poczet ceny sprzedaży, która ma być wykonana w następnym okresie sprawozdawczym staje się przychodem dopiero po realizacji umowy przez jej strony...".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., określanej w dalszej części skrótem "u.p.d.o.p."), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Na podstawie art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p., za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Stosownie do art. 12 ust. 3a u.p.d.o.p., za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

* wystawienia faktury, albo

* uregulowania należności.

Z powyższego wynika zatem, iż przychód generuje zdarzenie które wystąpi najwcześniej.

Jednocześnie w myśl art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.p., do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych.

Jak wynika z treści powołanych przepisów, art. 12 ust. 3a nie ma zastosowania do otrzymanych zaliczek lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w późniejszych okresach sprawozdawczych, bowiem takie zaliczki lub zarachowane należności w momencie ich otrzymania stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.p., nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w grudniu 2010 r. znaczna ilość nabywców usług Wnioskodawcy, w związku z informacją o wzroście stawki VAT na te usługi dokonała przedpłaty na zamówione usługi, które będą realizowane sukcesywnie w 2011 r. (przedpłaty te pokrywają całą cenę za usługę). Dokonane wpłaty oraz dokumentacja związana z zamówieniem i warunkami wykonania usługi wskazują jej rodzaj, jak i rok 2011, jako rok wykonania usługi.

Mając powyższe na uwadze, jeżeli w istocie otrzymane przez Spółkę środki pieniężne stanowią zaliczkę (przedpłatę), nawet odpowiadającą 100% wysokości należności uiszczoną na poczet usług, które mają być wykonane w przyszłości, to w momencie ich otrzymania nie powstaje przychód podatkowy.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanego przez Spółkę wyroku NSA oraz interpretacji podatkowej, tut. Organ podkreśla, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach w odzwierciedleniu do konkretnego stanu faktycznego i nie mają charakteru wiążącej wykładni prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.