IBPBI/2/423-314/12/MO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP 30 grudnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie, ustalenia czy Spółka powinna uwzględniać w kalkulacjach wykorzystanej pomocy tylko wartość pomocy wykorzystanej po dniu 1 stycznia 2001 r., czy też od początku obowiązywania zezwolenia (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 30 grudnia 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy Spółka powinna uwzględniać w kalkulacjach wykorzystanej pomocy tylko wartość pomocy wykorzystanej po dniu 1 stycznia 2001 r., czy też od początku obowiązywania zezwolenia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia z dnia 24 listopada 1998 r. (dalej: Zezwolenie) udzielonego do dnia 8 sierpnia 2016 r. Spółka należy zatem do tzw. "starych inwestorów", którym początkowo przysługiwało zwolnienie podatkowe w związku z prowadzeniem działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: SSE) nielimitowane wysokością poniesionych wydatków kwalifikowanych w całym okresie ważności zezwolenia. Wskazane w Zezwoleniu warunki zostały przez Spółkę spełnione. W dniu 1 maja 2004 r. Spółka posiadała status średniego przedsiębiorcy. W 2011 r. Spółka wpłacała zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych w formie uproszczonej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy jeżeli stanowisko Spółki jest prawidłowe (własne stanowisko w sprawie dot. pytania nr 1) to Spółka powinna uwzględniać w kalkulacjach wykorzystanej pomocy tylko wartość pomocy wykorzystanej po dniu 1 stycznia 2001 r., czy też od początku obowiązywania zezwolenia (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Zdaniem Spółki, przy ustaleniu dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej powinno się obniżyć przysługującą Spółce pulę pomocy o kwotę pomocy publicznej, jaką Spółka wykorzystała od dnia 1 stycznia 2001 r. Data 1 stycznia 2001 r. jako punkt odniesienia dla obliczania wykorzystanej pomocy publicznej jest datą graniczną, przed którą żaden przepis prawa nie zobowiązywał przedsiębiorców do określania wysokości wykorzystanej pomocy publicznej oraz nie określał jakiegoś sposobu jej monitorowania. To w dniu 1 stycznia 2001 r. weszła w życie ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej (Dz. U. Nr 60, poz. 704 z późn. zm., dalej: ustawa o pomocy publicznej), której celem było dostosowanie prawa polskiego do wspólnotowych regulacji w zakresie pomocy publicznej. Na mocy powyższej ustawy stworzono system rejestrowania pomocy poprzez zbieranie, gromadzenie oraz przetwarzanie informacji o udzielonej pomocy, a w szczególności o jej rodzajach, formach oraz wielkości. Zobowiązano również przedsiębiorców do składania okresowych sprawozdań dotyczących otrzymanej pomocy oraz informowania na ten temat na żądanie organu nadzorującego.

Wobec faktu, iż do momentu wejścia wżycie wskazanej wyżej ustawy nie istniały zasadniczo zasady regulujące warunki monitorowania pomocy publicznej i przedsiębiorcy nie byli zobowiązani do monitorowania (kalkulowania) wysokości otrzymywanej pomocy, niezasadnym byłoby nałożenie na nich obowiązku uwzględnienia tej pomocy przy obliczaniu pomocy publicznej podlegającej limitowaniu. Przykładowo zasada ta znalazła zastosowanie w odniesieniu do tzw. dużych przedsiębiorców. Jak bowiem stanowi art. 5 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. Nr 188, poz. 1840 z późn. zm.; dalej: ustawa zmieniająca), przedsiębiorcy posiadający w dniu wejścia w życie tej ustawy status dużego przedsiębiorcy mogli korzystać z pomocy publicznej limitowanej wysokością poniesionych wydatków inwestycyjnych, przy czym przy ustaleniu dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej mieli uwzględniać całkowitą wielkość pomocy publicznej, jaką uzyskali od dnia 1 stycznia 2001 r., z wyłączeniem pomocy publicznej wynikającej z deklaracji podatkowej złożonej za rok 2000. Wobec powyższego Spółka stoi na stanowisku, że - podobnie jak tzw. duzi przedsiębiorcy - przy ustalaniu dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej Spółka powinna uwzględnić wielkość pomocy publicznej, jaką uzyskała od dnia 1 stycznia 2001 r. z wyłączeniem pomocy publicznej wynikającej z deklaracji podatkowej złożonej za rok 2000. Spółka wskazała, że analogiczny jak w jej przypadku stan faktyczny był podstawą wydania przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach interpretacji z 28 kwietnia 2011 r. o sygnaturze IBPB1/2/423-410/11/AK. W interpretacji tej stanowisko wnioskodawcy, analogiczne jak stanowisko Spółki, zostało uznane za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.