IBPBI/2/423-309/14/MO

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 maja 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-309/14/MO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 3 marca 2014 r. (data wpływu do tut. Organu 13 marca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z utrzymaniem Zakładu tj. dozór, monitoring składowiska, podatek od nieruchomości, utrzymanie porządku oraz koszty rekultywacji (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2014 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z utrzymaniem Zakładu tj. dozór, monitoring składowiska, podatek od nieruchomości, utrzymanie porządku oraz koszty rekultywacji.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. prowadzi działalność m.in. w zakresie: zbierania odpadów, unieszkodliwiania odpadów, prowadzenie składowiska odpadów, odzysku surowców z odpadów pochodzących ze zbiórki selektywnej. Dla celów przedmiotowej działalności Spółka prowadzi Zakład Unieszkodliwiania Odpadów Komunalnych, w skład którego wchodzi m.in. składowisko odpadów, linia sortownicza, punkt przeładunkowy. Spółka użytkuje grunty oraz część infrastruktury technicznej znajdującej się w Zakładzie na podstawie zawartej z Gminą umowy dzierżawy, która zobowiązuje dzierżawcę do dokonania rekultywacji składowiska po zakończeniu jego eksploatacji. Ze względu na liczne protesty społeczne, Uchwałą Rady Miasta oraz Uchwałą Zgromadzenia Wspólników Spółka została zobligowana do zamknięcia Zakładu z dniem 31 grudnia 2013 r. Tym samym z końcem 2013 r. Spółka zakończyła działalność w zakresie unieszkodliwiania odpadów i prowadzenia składowiska, natomiast dalej świadczy usługi odbioru odpadów komunalnych i zbiórki selektywnej. Zakończenie działalności Zakładu wiąże się z koniecznością likwidacji zbędnych środków trwałych, z których część nie została jeszcze całkowicie umorzona i wykazuje istotną wartość netto w księgach rachunkowych. W przypadku składowiska odpadów, które dotychczas nie zostało całkowicie zapełnione, Spółka musi podjąć czynności rekultywacyjne, przy czym ze względu na konieczność zgromadzenia znacznych środków pieniężnych planuje się odsunięcie w czasie przedmiotowych prac dopiero na lata 2016-2017.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy bieżące koszty utrzymania Zakładu takie jak m.in. dozór, monitoring składowiska, podatek od nieruchomości, utrzymanie porządku oraz koszty rekultywacji stanowią koszty uzyskania przychodów w okresie po 1 stycznia 2014 r., czyli po zaprzestaniu działalności Zakładu... (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tejże ustawy. Ze względu na charakter prowadzonej działalności, a także na konieczność należytego wypełnienia obowiązków wynikających z przepisów Prawa ochrony środowiska oraz zapisów zawartej z Gminą umowy dzierżawy, Spółka musi ponosić koszty bieżącego utrzymania Zakładu, koszty rekultywacji oraz koszty monitorowania zamkniętego składowiska. Celem tych kosztów jest m.in. zapewnienie bezpieczeństwa dla zdrowia ludzi i środowiska, a w szczególności zapobieganie zanieczyszczeniu wód, gleb i powietrza. Koszty te nie wykazują wprawdzie bezpośredniego związku z przychodami, tym bardziej, że Spółka zakończyła prowadzenie działalności w zakresie przyjmowania do unieszkodliwiania odpadów, ale dotyczą całokształtu działalności i wynikają z nałożonych na Spółkę zobowiązań, tym samym stanowią koszty uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i art. 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, należy rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na koszty bezpośrednie i pośrednie. Bezpośrednimi kosztami uzyskania przychodów są wydatki, które mogą przyczynić się do powstania konkretnego przychodu osiągniętego w danym momencie. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje prawidłowe funkcjonowanie podmiotu gospodarczego. Kosztami takimi będą koszty związane z całokształtem działalności podatnika i wywiązywaniem się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa.

W przypadku kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami, a do takich zaliczyć należy wydatki ponoszone w związku z utrzymaniem Zakładu i rekultywacją zamkniętego składowiska odpadów, zastosowanie znajdzie art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten stanowi, iż koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka prowadzi działalność m.in. w zakresie: zbierania odpadów, unieszkodliwiania odpadów, prowadzenia składowiska odpadów, odzysku surowców z odpadów pochodzących ze zbiórki selektywnej. W tym celu prowadzi Zakład Unieszkodliwiania Odpadów Komunalnych, w skład którego wchodzi m.in. składowisko odpadów, linia sortownicza, punkt przeładunkowy. Spółka użytkuje grunty oraz część infrastruktury technicznej znajdującej się w Zakładzie na podstawie zawartej z Gminą umowy dzierżawy, która zobowiązuje dzierżawcę do dokonania rekultywacji składowiska po zakończeniu jego eksploatacji. Z dniem 31 grudnia 2013 r. Spółka została zobligowana do zamknięcia Zakładu, jednak dalej świadczy usługi w zakresie odbioru odpadów komunalnych i zbiórki selektywnej. W przypadku składowiska odpadów, które dotychczas nie zostało całkowicie zapełnione, Spółka musi podjąć czynności rekultywacyjne, które planuje zakończyć w 2017 r.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że wydatki ponoszone na bieżące utrzymanie Zakładu tj. dozór, monitoring, podatek od nieruchomości, utrzymanie porządku, koszty rekultywacji dotyczą całokształtu działalności i wynikają z nałożonych na Spółkę zobowiązań, dlatego będą stanowiły koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami. Reasumując ww. wydatki, pomimo że poniesione po zaprzestaniu działalności Zakładu unieszkodliwiania odpadów i prowadzenia składowiska, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów, w myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Tym samym stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Nadmienia się, że w sprawie będącej przedmiotem pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 2 wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl