IBPBI/2/423-304/11/PC

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 czerwca 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-304/11/PC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2011 r. (data wpływu do tut. Organu 10 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup piwa lub wina wydawanych uczestnikom konkursów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2011 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup piwa lub wina wydawanych uczestnikom konkursów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zajmuje się sprzedażą oferowanych przez siebie produktów (pościele, kołdry, materace). Produkty te są sprzedawane na prowadzonych przez Wnioskodawcę prezentacjach handlowych prowadzonych na terenie całego kraju. W trakcie prezentacji organizowane będą konkursy dla przybyłych uczestników, w których przyznawane będą nagrody. Organizowanie konkursów ma na celu zwiększenie frekwencji uczestników. Wnioskodawca chce ufundować jako jedną z nagród w prowadzonych konkursach alkohol w postaci: wina, 5 litrów piwa. Zdaniem Wnioskodawcy, takie nagrody zachęcają do uczestnictwa w prezentacjach większą liczbę osób, a zwłaszcza zacznie w nich uczestniczyć więcej mężczyzn. Dla Wnioskodawcy istotna jest liczba uczestników prowadzonych przez niego prezentacji z uwagi na fakt, iż spośród osób które przybywają na prezentacje część decyduje się na zakup oferowanych przez Wnioskodawcę produktów. Z obserwacji i badań przeprowadzonych przez Podatnika wynika, iż na zwiększenie sprzedaży istotny wpływ ma liczba osób uczestniczących w prezentacjach - najlepsza sprzedaż oferowanych produktów występuje gdy w prezentacji udział bierze między 40-60 osób. Nie ulega wątpliwości, iż organizowanie konkursów z możliwością wygrania nagród w postaci alkoholu zachęci do uczestnictwa większą liczbę osób, co przełoży się na zwiększenie sprzedaży.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wydatki na zakup alkoholu, który zostanie przeznaczony na nagrody dla uczestników konkursów organizowanych przez Wnioskodawcę będą stanowiły koszty uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, uznanie poniesionego wydatku na zakup alkoholu za koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest uzasadnione z uwagi na fakt, iż zgodnie z cytowanym artykułem, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 tej ustawy. W tym przypadku zakup alkoholu służył będzie osiągnięciu przychodu i nie będzie wydatkiem na cele reprezentacyjne. Zakupiony alkohol stanowił będzie cześć poniesionych przez firmę wydatków związanych z organizacją prezentacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania, ustawodawca wyróżnia przy tym koszty podatkowe:

* bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód) oraz

* inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Kosztami uzyskania przychodów będą zatem takie koszty, które spełniają łącznie następujące warunki:

* zostały poniesione przez podatnika,

* pozostają w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą,

* ich poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,

* nie zostały wyłączone z kategorii kosztów podatkowych, na skutek ujęcia w katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

Dla możliwości uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu, konieczne jest również jego właściwie udokumentowanie. Ustawa o p.d.o.p. nie reguluje sposobu prawidłowego dokumentowania kosztów, jednakże na mocy art. 9 ust. 1 nakłada na podatników obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m. Zasady prowadzenia tej ewidencji przez podatników określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.).

Należy ponadto podkreślić, że decyzja o uznaniu danego wydatku za koszt uzyskania przychodów należy do podatnika. Dokonując jego kwalifikacji prawnej, powinien on uwzględnić okoliczności poniesienia tego wydatku i treść art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. Podatnik musi przy tym mieć świadomość, że na etapie ewentualnych późniejszych postępowań podatkowych lub kontrolnych, może pojawić się konieczność przedstawienia dowodów potwierdzających prawidłowość podjętej decyzji.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, iż Spółka organizuje prezentacje handlowe podczas których sprzedawane są Jej produkty. W trakcie prezentacji organizowane będą konkursy dla przybyłych uczestników, w których przyznawane będą nagrody. Wnioskodawca chce ufundować jako jedną z nagród w prowadzonych konkursach alkohol.

Reasumując, wręczane przez Wnioskodawcę nagrody mają, jak wskazuje Spółka, niewątpliwie wpływ na zwiększenie przychodów, a więc wydatki poniesione na ich nabycie stanowić będą, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, koszt uzyskania przychodów, pod warunkiem, że ich poniesienie zostanie prawidłowo udokumentowane.

Powyższe wydatki winny być udokumentowane, co najmniej:

* regulaminem konkursu,

* dokumentacją potwierdzającą spełnienie warunku niezbędnego dla otrzymania nagrody w konkursie,

* potwierdzeniem odebrania nagrody przez beneficjentów lub listą nagrodzonych osób i ilością przyznanych nagród.

W świetle powyższego stanowisko Spółki, iż wydatki na zakup alkoholu stanowiącego nagrody w przeprowadzanych w trakcie prezentacji konkursów mogą zostać zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl