IBPBI/2/423-27/12/PP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 kwietnia 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-27/12/PP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 10 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie metodologii rozliczania zwolnienia podatkowego na terenie SSE (na podstawie Zezwolenia SSE oraz II Zezwolenia SSE) (pytania oznaczone we wniosku Nr 2 oraz Nr 3) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 stycznia 2012 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie metodologii rozliczania zwolnienia podatkowego na terenie SSE (na podstawie Zezwolenia SSE oraz II Zezwolenia SSE).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka w 2010 r. prowadziła działalność gospodarczą w 5-ciu samobilansujących oddziałach zlokalizowanych na terenach:

1. Specjalnej Strefy Ekonomicznej, na podstawie zezwolenia z dnia 4 sierpnia 1999 r., przekonwertowanego na nowe warunki decyzją z dnia 18 czerwca 2007 r. (dalej Zezwolenie SSE);

2. Specjalnej Strefy Ekonomicznej, na podstawie zezwolenia z dnia 22 grudnia 2003 r. (dalej Zezwolenie SSE);

3. Specjalnej Strefy Ekonomicznej, na podstawie zezwolenia z dnia 11 grudnia 2007 r. (dalej Zezwolenie SSE);

4. 2-ch różnych gminach województwa śląskiego nie objętych terenem SSE.

W dniu 18 sierpnia 2011 r. Podatnik uzyskał kolejne zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (zwane dalej II Zezwoleniem SSE), gdzie warunkiem prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy jest realizacja nowej inwestycji oraz stworzenie nowych miejsc pracy. Wymaga podkreślenia, że zakres przedmiotowy II Zezwolenia SSE zasadniczo pokrywa się z zakresem przedmiotowym Zezwolenia SSE. Zezwolenie SSE obejmuje:

1.

szkło płaskie 26.11,

2.

szkło płaskie profilowane i poddane dalszej obróbce 26.12,

3.

szkoło gospodarcze 26.13,

4.

włókna szklane 26.14,

5.

wyroby ze szkła pozostałe, włączając wyroby szklane do celów technicznych 26.15,

6.

usługi wykończeniowe w zakresie szkła płaskiego 26.12.09.

oraz sprzedaż odpadów i złomu powstałych w związku z prowadzeniem ww. działalności.

Nowe zezwolenie obejmuje:

1.

szkło płaskie 23.11,

2.

szkło płaskie profilowane i poddane dalszej obróbce 23.12,

3.

szkło gospodarcze 23.13,

4.

włókna szklane 23.14,

5.

pozostałe szkło przetworzone, włączając szkło techniczne 23.19,

6.

sprzedaż odpadów i złomu powstałych w związku z prowadzoną działalnością.

Dodatkowe pozycje II Zezwolenia SSE to:

1.

podgrzewacze wody przepływowej lub pojemnościowe nieelektryczne (podkategoria 27.52.14,

2.

elementy elektroniczne (klasa 26.11).

Niemniej nie jest planowane uruchomienie produkcji przedmiotowych wyrobów (na pewno nie rozpocznie się ona przed 28 maja 2017 r. tj. w okresie obowiązywania Zezwolenia SSE).

Inwestycja realizowana na podstawie II Zezwolenia SSE polega na rozbudowie istniejącego zakładu produkcyjnego znajdującego się na terenie SSE. Obejmuje ona rozbudowę hali produkcyjnej oraz zakup nowych maszyn i urządzeń. Podatnik pragnie podkreślić, że nowa inwestycja zrealizowana na podstawie II Zezwolenia SSE nie ma charakteru samodzielnego, odrębnego przedsięwzięcia. Jest ona ściśle związana z uprzednią inwestycją poczynioną na podstawie Zezwolenia SSE. Celem inwestycji jest rozbudowa zaplecza produkcyjnego (nowe linie produkcyjne, ich rozbudowa oraz modernizacja oraz powiększenie powierzchni zakładu produkcyjnego). Należy zaznaczyć, że inwestycje budowlane oraz rozbudowa parku maszynowego pozostają w ścisłym związku z prowadzoną obecnie na terenie SSE działalnością.

Z uwagi na to, że zakres przedmiotowy II Zezwolenia SSE pokrywa się z zakresem przedmiotowym Zezwolenia SSE, Podatnik nie może dokonać faktycznego wyodrębnienia działalności na poszczególne zezwolenia (zezwolenia na prowadzenia działalności na terenie SSE).

W związku z powyższym, dla działalności prowadzonej na terenie SSE Podatnik nie może zastosować dotychczasowej metodologii rozliczeń, ponieważ oba zezwolenia dotyczą tej samej, samobilansującej się komórki (oddziału). Również niemożliwe będzie stosowne wydzielenie w księgach. Na podstawie obu zezwoleń będą wytwarzane identyczne wyroby. Nie będą one posiadać cech szczególnych, które pozwoliłby rozróżnić wyroby i przypisać do właściwych zezwoleń. Niemożliwe będzie wyodrębnienie działalności również z punktu widzenia kosztów. Wyrób gotowy może być częściowo wytworzony z wykorzystaniem środków trwałych zakupionych na Zezwolenie SSE a częściowo przy użyciu środków trwałych nabytych na nowe zezwolenie. Pracownicy zatrudnieni na dane zezwolenie, w praktyce mogą obsługiwać zarówno maszyny już nabyte jak i nowe. Ponadto w ramach swoich obowiązków pracownicy mogą obsługiwać kilka maszyn (zarówno stare jak i nowe). Niemożliwe jest również przypisanie kosztów sprzedaży takich jak np. koszty pakowania, transportu, zwłaszcza gdy wysyłka dotyczy jednocześnie wyrobów gotowych wytworzonych na podstawie obu zezwoleń.

W konsekwencji wyodrębnienie działalności pod poszczególne zezwolenia dla działalności prowadzonej na terenie SSE jest niemożliwe.

Podatnik pragnie podkreślić, że mając na uwadze warunki poszczególnych zezwoleń, prowadzone jest również odrębne dla każdego zezwolenia, zestawienie wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną oraz nowych miejsc pracy, w sposób umożliwiający jednoznaczne przyporządkowanie wydatków inwestycyjnych oraz tworzonych nowych miejsc pracy do każdego zezwolenia.

Podatnik zamierza cały dochód strefowy osiągnięty przez oddział usytuowany na terenie SSE, w pierwszej kolejności rozliczyć z limitem pomocy publicznej przysługującej na podstawie Zezwolenia SSE. Po wykorzystaniu maksymalnej dopuszczalnej pomocy publicznej albo po upływie okresu obowiązywania zezwolenia, Podatnik przystąpi następnie do korzystania z pomocy publicznej przysługującej na podstawie II Zezwolenia SSE. Od strony technicznej będzie to polegało na tym, że cała pomoc publiczna osiągnięta z tytułu prowadzenia działalności w SSE (w tym również pomoc publiczna otrzymywana w związku z rozbudową działalności strefowej na podstawie II Zezwolenia SSE) zostanie dyskontowana na dzień uzyskania Zezwolenia SSE. W dacie gdy zdyskontowana pomoc publiczna przekroczy limit pomocy publicznej przyznany na podstawie tego zezwolenia (z uwzględnieniem wydatków kwalifikowanych poniesionych na podstawie Zezwolenia SSE i zdyskontowanych na dzień otrzymania tego zezwolenia) albo po dniu 28 maja 2017 r. (dniu do kiedy obowiązuje Zezwolenie SSE), Podatnik przystąpi do konsumpcji pomocy publicznej przysługującej na podstawie II Zezwolenia SSE. W związku z tym odpowiednio cała pomoc publiczna osiągana z tytułu prowadzenia działalności na terenie SSE będzie dyskontowana na dzień uzyskania nowego zezwolenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy fakt otrzymania drugiego zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie SSE (II Zezwolenia SSE) wpłynie na dotychczasową metodologię rozliczenia zwolnienia podatkowego (ustalenie dochodu zwolnionego spod opodatkowania dla danego oddziału strefowego i rozliczenie go z pomocą publiczną przysługującą w ramach danej strefy na podstawie udzielonego (udzielonych) zezwolenia).

2. Czy dla działalności prowadzonej na terenie SSE dopuszczalne będzie łączne ustalenie dochodu zwolnionego spod opodatkowania (na podstawie Zezwolenia SSE oraz II Zezwolenia SSE).

Zdaniem Wnioskodawcy, możliwe jest wyodrębnienie dochodu zwolnionego spod opodatkowania dla poszczególnych oddziałów strefowych. W ocenie Podatnika zwolnienia strefowe powinny być rozliczane w ramach danych stref, dlatego też dla oddziału zlokalizowanego na terenie SSE (na podstawie Zezwolenia SSE) oraz SSE (na podstawie Zezwolenia SSE), zasadne jest odpowiednio otrzymywaną pomoc publiczną (w uproszczeniu podatek niezapłacony od dochodów zwolnionych spod opodatkowania) rozliczać z limitem maksymalnej dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej przysługującej w ramach danego zezwolenia. Uzasadnienie dla niniejszej konstrukcji rozliczeń, zostało ujęte w pkt 1 "Zaistniałe zdarzenie".

Natomiast w oddziale znajdującym się w SSE, z uwagi na to, że w 2012 r. działalność gospodarcza zwolniona spod opodatkowania będzie prowadzona na podstawie dwóch zezwoleń strefowych (w 2012 r. planowane jest oddanie do używania pierwszego środka trwałego zakupionego w ramach wydatków kwalifikowanych II Zezwolenia SSE), których zakresy przedmiotowe (Zezwolenie SSE oraz II Zezwolenie SSE) pokrywają się, wskazane będzie łączne rozliczenie dochodu zwolnionego spod opodatkowania.

W 2011 r. Spółka otrzymała drugie zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie SSE. Nowa Inwestycja polega na rozbudowie dotychczasowego oddziału powstałego w R. W związku z przedsięwzięciem realizowanym na podstawie II Zezwolenia SSE nie powstanie nowy wyrób gotowy. Oddział w SSE ulegnie rozbudowie, której celem jest wzrost produkcji, a nie produkcja nowych wyrobów gotowych. W praktyce niemożliwe będzie wyodrębnienie dochodu osiągniętego na podstawie Zezwolenia SSE oraz II Zezwolenia SSE.

W ocenie Podatnika, fakt otrzymania drugiego zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie SSE nie wpłynie na dotychczasowy system rozliczeń (rozliczenie pomocy publicznej w ramach poszczególnych oddziałów). Konieczne stanie się wprowadzenie odpowiednich mechanizmów dla rozliczenia działalności prowadzonej na terenie SSE.

Należy mieć na uwadze, że przepisy art. 12 ustawy o sse oraz art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o p.d.o.p. stanowią o rozliczeniu zwolnienia podatkowego przysługującego na podstawie danego zezwolenia w ramach specjalnej strefy ekonomicznej. Ustawodawca nie uregulował sytuacji, gdy przedsiębiorca prowadzi działalność na terenie jednej strefy, ale na podstawie kilku zezwoleń. Niemniej dla celów podatkowych istotne jest, prawidłowe ustalenie kwoty dochodu zwolnionego spod opodatkowania, z zastrzeżeniem, że wielkość pomocy publicznej nie przekroczy maksymalnej dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej. Przedsiębiorca zobowiązany jest zatem, zgodnie z przepisami ustawy o p.d.o.p. ustalić dochód zwolniony spod opodatkowania. Jednocześnie aby określić, czy dochód zwolniony spod opodatkowania przekracza maksymalną dopuszczalną wielkość pomocy publicznej, art. 17 ust. 1 pkt 34 odwołuje do odrębnych przepisów.

Dla Zezwolenia SSE oraz II Zezwolenia SSE odrębnymi przepisami będą odpowiednio:

* rozporządzenie sse 2007 i

* rozporządzenie w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych z dnia 10 grudnia 2008 r. (Dz. U. Nr 232, poz. 1548 z późn. zm., zwane: "rozporządzeniem sse").

Rozporządzenia nie nakładają obowiązku wyodrębnienia i przyporządkowania dochodu zwolnionego spod opodatkowania, na każde zezwolenie. Odpowiednio w § 5 ust. 3 rozporządzenia sse 2007, które ma zastosowanie do Zezwolenia SSE oraz w § 5 ust. 5 rozporządzenia, które dotyczy II Zezwolenia SSE wskazano, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 3 (zwolnienia z tytułu kosztów nowej inwestycji albo tworzenia nowych miejsc pracy) przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. Jeśli oba zezwolenia zostały wydane na prowadzenie działalności na terenie SSE, nie można mówić o obowiązku wyodrębnienia działalności pod każde zezwolenie (przypisanie dochodu osiąganego w związku z otrzymaniem danego zezwolenia). Przepisy nakładają wyłącznie obowiązek wyodrębnienia działalności strefowej prowadzonej na terenie danej strefy. Przedsiębiorca zobowiązany jest zatem odpowiednio ustalić wielkość dochodu zwolnionego spod opodatkowania, w tytułu prowadzenia działalności na terenie SSE.

Podatnik pragnie zaznaczyć, że nie ma również faktycznej możliwości wyodrębnienia działalności dla każdego zezwolenia na prowadzenie działalności w SSE (prowadzona jest produkcja seryjna). Wyroby gotowe będą wytwarzane zarówno z wykorzystaniem środków trwałych zakupionych na podstawie Zezwolenia SSE, jak i środków trwałych zakupionych na podstawie II Zezwolenia SSE. Podobnie również niemożliwe będzie jednoznaczne wskazanie, którzy pracownicy (zatrudnieni w oparciu o dwa zezwolenia), będą świadczyć pracę w związku z wytworzeniem wyrobów gotowych, dlatego też w ocenie Podatnika uzasadnione jest łączne ustalenie dochodu zwolnionego spod opodatkowania z tytułu prowadzenia działalności na terenie SSE. W sytuacji gdy przedsiębiorca prowadzi działalność na terenie jednej specjalnej strefy ekonomicznej oraz nie może przypisać osiąganych dochodów zwolnionych spod opodatkowania pod konkretne zezwolenia strefowe, również organy podatkowe uważają, że dopuszczalne jest łączne rozliczenie zwolnienia.

Takie stanowisko zaprezentował przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacjach indywidualnych:

* z dnia10 czerwca 2010 r., znak: IBPBI/2/423-447/10/SD, oraz

* z dnia 22 listopada 2010 r., znak: IBPBI/2/423-1101/10/SD.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.). Podstawą do korzystania z pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym) jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z tej pomocy (art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej "u.p.d.o.p."), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Równocześnie art. 17 ust. 4 u.p.d.o.p. stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest pewnym wyjątkiem od zasady.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca otrzymał dwa, następujące po sobie, zezwolenia strefowe dotyczące działalności w Specjalnej Strefie Ekonomicznej. Zakresy przedmiotowe zezwoleń będą się pokrywać.

Stosownie do art. 9 ust. 1 u.p.d.o.p., podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m. Zasady prowadzenia tej ewidencji przez podatników określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.).

Zgodnie z § 5 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 października 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 200, poz. 1473 z późn. zm.), zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Zgodnie z § 5 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548 z późn. zm.), w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Ustawodawca nie zdefiniował, o jak dalekie wyodrębnienie organizacyjne działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej chodzi. Organizacyjne wyodrębnienie z osoby prawnej - prowadzącej działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, jak i poza nią - jednostki, której wypracowany dochód korzysta ze zwolnienia podatkowego, służy przede wszystkim prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu. W związku z tym przedsiębiorca musi zapewnić, by na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych możliwe było ustalenie wysokości dochodu podlegającego zwolnieniu. Zatem, wyodrębnienie organizacyjne służące prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu polega na wyodrębnieniu rachunkowym (w tym majątkowym) oraz kadrowym.

Powyższe rozporządzenia nie nakładają natomiast obowiązku wyodrębnienia i przyporządkowania dochodu zwolnionego spod opodatkowania na każde zezwolenie.

W konsekwencji, zdaniem tut. Organu, w przypadku prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, na podstawie dwóch zezwoleń strefowych, Spółka będzie zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej dla celów obliczenia dochodu (straty) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie jednej strefy dla obu posiadanych zezwoleń.

Reasumując, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl