IBPBI/2/423-27/09/PC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 6 stycznia 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 12 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z publiczną emisją akcji - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 stycznia 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z publiczną emisją akcji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2007 r. i w pierwszym półroczu 2008 r. zostały poniesione przez Spółkę nakłady na publiczna emisję akcji na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie o łącznej kwocie ok. 600.000,- złotych. Składają się na to wydatki takie jak: sporządzenie prospektu emisyjnego, koszty ogłoszeń, organizacja spotkań z przyszłymi inwestorami, opłaty skarbowe i inne. Harmonogram przewidywał przeprowadzenie publicznej oferty w miesiącu styczniu 2008 r.. Jednakże związku z ogólnym gwałtownym pogorszeniem się sytuacji na GPW w Warszawie nie było możliwe osiągnięcie minimalnej ceny oferowanych akcji, która zapewniałaby realizację zaplanowanego zakresu inwestycji. W takiej sytuacji władze Spółki podjęły decyzję o zawieszeniu a następnie o wycofaniu się z publicznej sprzedaży akcji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy poniesione dotychczas koszty publicznej emisji akcji stanowią koszty uzyskania przychodu w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy dotychczas poniesione nakłady na publiczną sprzedaż akcji, która nie doszła do skutku z przyczyn od spółki niezależnych, stanowią koszty uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych. W uzasadnieniu tego stanu należy wziąć pod uwagę, że działania te były ukierunkowane na zdobycie kapitału, który następnie byłby wykorzystany do rozwoju spółki a tym samym do zwiększenia jej przychodów o czym mówi art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Inne zaś przepisy tej ustawy tych kosztów nie wyłączają.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 431 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks Spółek Handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) podwyższenie kapitału zakładowego spółek akcyjnych wymaga zmiany statutu i następuje w drodze emisji nowych akcji lub podwyższenia wartości nominalnej dotychczasowych akcji. Oznacza to, iż wszelkie koszty ponoszone przez spółkę akcyjną przy jej założeniu lub rozszerzeniu pozostają w bezpośrednim związku z podwyższeniem kapitału zakładowego.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Wprawdzie wskazane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wydatki nie zostały wymienione w tzw. negatywnym katalogu kosztów ujętym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jednak w tej sprawie istotny jest cel ich poniesienia.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Jednak z treści art. 12 ust. 4 pkt 4 tej ustawy wynika, iż do przychodów nie zalicza się m.in. przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego. W świetle powołanego przepisu stwierdzić należy, iż przysporzenia skutkujące podwyższeniem kapitału zakładowego, nie stanowią przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne, do przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego należy stwierdzić, że wymienione wydatki dotyczące publicznej emisji akcji nie są związane, z zachowaniem czy zabezpieczeniem źródła przychodów. Ich celem jest bowiem pozyskanie kapitału zakładowego, a więc przysporzenia którego ustawodawca nie zaliczył do przychodów.

Oznacza to, że błędnym jest stanowisko wnioskodawcy, iż powyższe wydatki mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie bowiem z tym przepisem nie stanowią kosztów uzyskania przychodów wydatki, co prawda nie wymienione w art. 16 ust. 1 tej ustawy, ale poniesione w celu uzyskania przysporzeń, których zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 4 tej ustawy nie uważa się za przychody.

Z przepisu art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o p.d.o.p. wynika, iż przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

* przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku (pkt 1),

* kosztów uzyskania przychodów, o których mowa m.in. w pkt 1 (art. 7 ust. 3 pkt 3 ustawy o p.d.o.p.).

Powyższa regulacja prawna stanowi wprost, iż przy ustalaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu, nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są wolne od podatku oraz kosztów uzyskania przychodów związanych z tymi przychodami. Ustawodawca w powyższym przepisie posługuje się sformułowaniem "dochodu ze źródeł nie podlegających opodatkowaniu". Zdaniem tut. Organu sformułowanie "dochód ze źródeł nie podlegających opodatkowaniu" może bowiem obejmować zarówno przychód ze źródła o którym mowa w art. 2 czyli taki, do którego nie stosuje się przepisów ww. ustawy jak i przychód o którym mowa w art. 12 ust. 4 tej ustawy, czyli przysporzenia które nie stanowią przychodu podatkowego. Przychód otrzymany na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, o którym stanowi art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie będący przychodem podatkowym mieści się bowiem w kategorii przychodów z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Przychód, który z woli ustawodawcy nie jest przychodem podatkowym spełnia bowiem kryterium niepodlegania opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Skoro zatem przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym to automatycznie w rachunku podatkowym nie uwzględnia się kosztów uzyskania tych przychodów. Oznacza to, że przychód neutralny podatkowo nie może generować kosztów. Przychodem neutralnym podatkowo będzie więc zarówno przychód ze źródła, z którego dochód nie podlega opodatkowaniu oraz przychód ze źródła, z którego dochód jest zwolniony z podatku, jak i przychód nie podlegający opodatkowaniu z tego względu, że ustawodawca postanowił, iż nie jest zaliczany do przychodów podatkowych. Wspólną cechą wszystkich tych przysporzeń jest to, iż wynikający z nich dochód nie jest opodatkowany. Neutralność podatkowa (transparentność) określonego przychodu, wyraża się nie tylko w braku (z jakiegokolwiek powodu) opodatkowania uzyskanego z niego dochodu, ale też niemożności obciążenia kosztów działalności wydatkami związanymi z jego uzyskaniem.

Zaliczenie przez Wnioskodawcę przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów spowodowałoby zachwianie tej równowagi.

Istotny podkreślenia jest również fakt, iż Spółka w wyniku pogorszenia się sytuacji na GPW w 2008 r. zrezygnowała z tejże publicznej emisji akcji.

Okoliczność ta dodatkowo wskazuje, iż przedmiotowe wydatki nie można uznać za spełniające przesłanki o których stanowi art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.