IBPBI/2/423-228/10/SD - Możliwość zaliczenia do przychodów podatkowych spółki kwoty otrzymanej od producenta linii produkcyjnej na pokrycie kosztów związanych z przeróbką tej linii.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 5 lutego 2010 r.), uzupełnionym w dniu 24 marca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie zaliczenia do przychodów podatkowych kwoty otrzymanej na pokrycie kosztów związanych z przeróbką linii produkcyjnej (pytanie wymienione we wniosku jako pierwsze) - jest prawidłowe.

W dniu 5 lutego 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie zaliczenia do przychodów podatkowych kwoty otrzymanej na pokrycie kosztów związanych z przeróbką linii produkcyjnej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 19 marca 2010 r. znak: IBPBI/2/423-228/10/SD wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 24 marca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja pozostałych wyrobów z tworzyw sztucznych. Spółka zawarła z firmą niemiecką kontrakt za zakup linii produkcyjnej. W ramach kontraktu dostawa urządzeń została zrealizowana. Z chwilą uruchomienia linii produkcyjnej, Spółka przyjęła nakłady na zakup i wytworzenie środka trwałego dokumentem OT do ewidencji środków trwałych. Amortyzację rozpoczęła od następnego miesiąca po przyjęciu środka trwałego do używania.

Z uwagi na fakt, że linia produkcyjna nie spełniała zagwarantowanych w kontrakcie parametrów technicznych (dot. średniej wydajności, zużycia gazu, wody, energii elektrycznej), zawarto porozumienie pomiędzy Spółką a dostawcą linii. W ramach tego porozumienia oraz realizacji przez dostawcę obowiązków gwarancyjnych, Spółka zdemontowała i zwróciła dostawcy część urządzeń.

Ponadto, Spółka poniosła nakłady inwestycyjne na przeróbkę linii technologicznej. Natomiast dostawca w ramach zawartego porozumienia zobowiązał się do zapłaty za zwrócone urządzenia oraz pokrycia części kosztów związanych z przeróbką linii produkcyjnej. Dostawca uregulował zobowiązanie wynikające z porozumienia oraz wystawił notę kredytową na potwierdzenie zwróconych urządzeń. Kwota otrzymana od dostawcy została wypłacona z gwarancji.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy otrzymana przez Spółkę kwota na pokrycie części kosztów związanych z przeróbką linii produkcyjnej powinna być uznana za przychód podatkowy jednorazowy, czy też będzie podlegać wyłączeniu z przychodów na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o p.d.o.p. lub korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o p.d.o.p... (pytanie wymienione we wniosku jako pierwsze)

Zdaniem Spółki, w sytuacji kiedy podatnikowi zwracane są wydatki na wytworzenie środków trwałych zastosowanie ma przepis art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

W opinii Spółki przepis znajduje zastosowanie, gdyż w związku z realizowaną inwestycją Spółka poniosła wydatki, które nie zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ zwiększyły one wartość początkową środka trwałego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej "ustawa o p.d.o.p."), nie zawiera definicji przychodu. Przepis art. 12 tej ustawy, regulujący kwestię przychodów, nie wymienia źródeł przychodu, lecz określa zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Poprzez przykładowe wyliczenie zawarte w kolejnych ustępach art. 12 ustawodawca precyzuje jedynie rodzaje przychodów. Ponadto wylicza jakiego rodzaju wpływy pieniężne przedsiębiorcy nie są zaliczane do przychodów.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p., przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W myśl art. 12 ust. 3 ustawy o p.d.o.p., za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przychody neutralne podatkowo, a więc niestanowiące podstawy ustalania dochodu podatnika podlegającego opodatkowaniu, zostały wymienione w art. 12 ust. 4 ustawy o p.d.o.p. Przepis ten zawiera ich wyczerpującego wyliczenie.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o p.d.o.p., do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Wydatki niepodlegające zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów wymienia przepis art. 16 ustawy o p.d.o.p. Zatem te wszystkie wydatki wymienione w tym przepisie, które zostały podatnikowi zwrócone, nie podlegają zaliczeniu do przychodów podatkowych.

Ponadto, aby dany wydatek mógł być zaliczony do kategorii "innych wydatków", o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o p.d.o.p., konieczne jest by "wydatek ten nie został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów" oraz by wydatek został wcześniej przez podatnika poniesiony, a następnie zwrócony podatnikowi, przy czym wydatek poniesiony jest odpowiednikiem wydatku zwróconego. Tak więc "wydatek zwrócony" to ten sam, a nie taki sam, wydatek, który został poniesiony. Zwróconym wydatkiem nie jest bowiem uzyskana przez podatnika kwota, która tylko odpowiada wartości poniesionego wydatku lecz nie stanowi jego zwrotu.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka poniosła nakłady inwestycyjne na przeróbkę linii technologicznej. Natomiast dostawca w ramach zawartego porozumienia zobowiązał się do pokrycia części kosztów związanych z przeróbką linii produkcyjnej.

W świetle powyższych przepisów należy uznać, iż otrzymana przez Spółkę kwota stanowiąca zwrot części kosztów związanych z przeróbką linii produkcyjnej niestanowiących kosztów uzyskania przychodów (interpretacja indywidualna z dnia 10 maja 2010 r. znak: IBPBI/2/423-623/10/SD), nie stanowi dla Spółki przychodu do opodatkowania na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w sprawach będących przedmiotem pytań wymienionych we wniosku jako drugie, trzecie i czwarte wydano odrębne interpretacje indywidualne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.