IBPBI/2/423-190/13/PP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 12 lutego 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od nowo wybudowanego budynku, którego wyodrębniona część będzie stanowiła zakładowy obiekt socjalny (kino, teatr) (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 12 lutego 2013 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od nowo wybudowanego budynku, którego wyodrębniona część będzie stanowiła zakładowy obiekt socjalny (kino, teatr).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik jako pracodawca zatrudniający ponad 20 pracowników utworzył zakładowy fundusz świadczeń socjalnych. Siedziba podatnika znajduje się w małej miejscowości, dlatego też chciałby on przeznaczyć część nowego, wybudowanego przez siebie budynku (biurowca), w którym będzie mieścić się Jego siedziba na cele socjalne (kulturalno-rozrywkowe), poprzez utworzenie w wydzielonej części tego budynku kina/teatru. Kino znajdowałoby się w wyodrębnionej części i byłoby przeznaczone dla mieszkańców - w tym również pracowników Podatnika - zamieszkałych w miejscowości, w której ma On siedzibę.

Podatnik zamierza utworzyć kino jako zakładowy obiekt socjalny i dofinansować jego działalność z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. W tym celu zamierza zwiększyć odpis na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych. Ponadto zamierza dostosować część wybudowanego budynku do potrzeb obiektu socjalnego (kina), które ma się znajdować w tym budynku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od nowo wybudowanego budynku, którego wyodrębniona część będzie przystosowana i przeznaczona na cele kulturalno-rozrywkowe (kino, teatr).

Zdaniem Wnioskodawcy, odpisy amortyzacyjne od nowo wybudowanego budynku, którego wyodrębniona część będzie przystosowana i przeznaczona na cele kulturalno - rozrywkowe (kino, teatr) stanowić będą koszty uzyskania przychodu.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2012 r. Nr 592, zwana dalej "Ustawą"), przez zakładowe obiekty socjalne należy rozumieć ośrodki wczasowe i kolonijne, domy wypoczynkowe, sanatoria, ogrody działkowe, obiekty sportowo-rekreacyjne, żłobki, kluby dziecięce i przedszkola oraz obiekty służące działalności kulturalnej. Zakładowe obiekty socjalne stanowiące własność pracodawcy (w tym kino/teatr) będące obiektami służącymi działalności kulturalnej mogą być dofinansowane ze środków zgromadzonych na Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych, zgodnie z art. 1 ust. 1 Ustawy. Koszty utrzymania zakładowych obiektów socjalnych, koszty remontów obiektów socjalnych oraz amortyzacja obiektów bazy socjalnej są kosztami podstawowej działalności zakładu pracy, które pokrywane są przez pracodawcę.

Przepisy Ustawy nie dopuszczają możliwości przeznaczania środków Funduszu na wydatki inwestycyjne, np. ogólnozakładowy (nie są przypisane do Funduszu), to pracodawca zainteresowany wybudowaniem środka trwałego z przeznaczeniem jego wyodrębnionej części na działalność socjalną powinien traktować taką inwestycję jako inwestycję zakładową finansowaną ze środków przeznaczonych na ten cel. Za wyjątek należy uznać bowiem zasadę wyrażoną w art. 7 ust. 1 pkt 7 Ustawy, który pozwala przeznaczyć przychód ze sprzedaży środków trwałych służących działalności socjalnej na odtworzenie zakładowych obiektów socjalnych tj. zakup lub budowę nowego obiektu socjalnego. Jak stanowi art. 16a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, zwanej dalej "u.p.d.o.p."), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi. Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia (art. 16g ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p.).

Podkreślić jednak należy, że zgodnie z art. 16g ust. 13 u.p.d.o.p., jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3500 zł Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że od nowo wybudowanego budynku, w którym mieści się lokal, który zostanie zaadaptowany i przeznaczony na cele kulturalno-rozrywkowe (kino/teatr), podatnik będzie mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych, które będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm. - zwanej dalej "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w tym celu, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, iż wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 u.p.d.o.p., zostaną ex lege uznane za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p., kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

W myśl art. 16a ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Tak więc, aby dany przedmiot był uznany za środek trwały musi spełniać następujące warunki:

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca chciałby przeznaczyć część nowego, wybudowanego przez siebie budynku (biurowca), w którym będzie mieścić się jego siedziba, na cele socjalne kulturalno-rozrywkowe, poprzez utworzenie w wydzielonej części budynku zakładowego obiektu socjalnego (kina/teatru). Budynek ten będzie wykorzystywany w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, spełni zatem przesłanki zawarte w art. 16a ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od nowo wybudowanego budynku, w którym mieścić się będzie siedziba Wnioskodawcy oraz zakładowy obiekt socjalny - jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.