IBPBI/2/423-1842/10/AP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 marca 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-1842/10/AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2010 r. (wpływ do tut. BKIP 15 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na remont potoku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2010 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na remont potoku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W rejonie potoku - własność brzegów potoku Miasto, woda - odpowiedzialny Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w X. Zarząd Zlewni w Y., Wnioskodawca posiada 2 odwierty naturalnej wody mineralnej wraz z zabudową murowaną. Z odwiertów tych rurociągami woda doprowadzana jest do Zakładu, gdzie w procesie technologicznym jest przetwarzana i jako produkt gotowy sprzedawana. W 2009 r. kolejne powodzie uszkodziły brzegi potoku, stwarzając tym samym zagrożenie podmycia budynków i uszkodzenia odwiertów. Powstałe zagrożenie Wnioskodawca zgłosił do władz samorządowych miasta i do RZGW w X. Zlewnia w Y.

W wyniku interwencji Wnioskodawcy oba podmioty dokonały oględzin w terenie potoku i stwierdziły:

* RZGW w X. Zlewnia w Y. potwierdziła systematyczne niszczenie żłobu potoku, a co za tym idzie zagrożenie dla obiektów Wnioskodawcy. Jednak ze względu na brak środków nie podjął się remontu, odnotowując jedynie szkody powodziowe na potoku,

* miasto to samo stanowisko jw. z tym, że wyraża zgodę i sugeruje, by Wnioskodawca sam dokonał tego remontu na własny koszt.

Zarząd Wnioskodawcy zmuszony zaistniałą sytuacją podjął decyzję o samodzielnym remoncie. Na przełomie maja i czerwca 2010 r. udało się przeprowadzić remont, którego całkowity koszt wyniósł 200.080 zł. Kwotę remontu Wnioskodawca odpisał jednorazowo w koszty, uznając koszt jako podatkowy. Jednocześnie udało się wykonać remont przed kolejną wielką wodą, co uratowało obiekty Wnioskodawcy. Remont przeprowadzany był w trybie ustawy z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych zasadach odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku żywiołu (Dz. U. Nr 84, poz. 906 z późn. zm.), oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2009 w sprawie gmin i miejscowości w których stosuje się szczególne zasady odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku działania żywiołu (Dz. U. Nr 193, poz. 1492).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca postąpił prawidłowo odpisując jednorazowo w koszty kwotę 200.080,00 zł (dwieście tysięcy osiemdziesiąt zł), która stanowi wartość remontu potoku a nie uczynił to poprzez odpisy amortyzacyjne jako inwestycja w obcym środku trwałym.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosując się w przypadku remontu przedmiotowego potoku do ustawy z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych zasadach odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku działania żywiołu (Dz. U. Nr 84, poz. 906 z późn. zm.) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2009 r. w sprawie gmin i miejscowości w których stosuje się szczególne zasady odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku żywiołu (Dz. U. Nr 193, poz. 1492) Wnioskodawca nie posiadał typowego pozwolenia na przeprowadzenie remontu wynikającego z Prawa Budowlanego (szkody powodziowe na potoku) Wnioskodawca odpisał koszt remontu potoku jednorazowo w koszty, uznając jednocześnie, że jest to koszt uzyskania przychodu w dacie poniesienia związany z zabezpieczeniem źródła przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Jak wynika z powyższego przepisu kosztem uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, o ile poniesione zostały w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów, należy zatem ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu - w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości.

Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody.

Natomiast pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.

Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami (pośrednie), jeżeli zostanie wykazane, że zostały poniesione w sposób racjonalny w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Ustawodawca nie definiuje co należy rozumieć pod pojęciami "zachowanie" lub "zabezpieczenie" źródła przychodów. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku języka polskiego PWN pojęcie:

a.

"zabezpieczyć" oznacza: - "zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym", - "uczynienie bezpiecznym", - "zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie", - "zapewnienie komuś środków do życia", - "zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary", natomiast

b.

"zachować" oznacza: - "pozostać w posiadaniu czegoś", - "dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności", - "uchronić przed zapomnieniem".

Można więc przyjąć, iż koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca poniósł wydatki na remont potoku. Ze stanu faktycznego wynika również, iż przedmiotowy potok nie należy do Wnioskodawcy. Poniesione przez Niego wydatki nie stanowią również inwestycji w obcym środku trwałym, bowiem Wnioskodawca nie posiada tytułu prawnego do potoku. Remontu potoku dokonano na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych zasadach odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku działania żywiołu (Dz. U. Nr 84, poz. 906 z późn. zm.) za zgodą Miasta (właściciela potoku). Ze stanu faktycznego wynika także, że w rejonie potoku Wnioskodawca posiada odwierty naturalnej wody mineralnej wraz z zabudową murowaną. Z odwiertów tych rurociągami woda doprowadzana jest do Zakładu Wnioskodawcy, gdzie w procesie technologicznym jest przetwarzana i jako produkt gotowy sprzedawana. Poniesienie przedmiotowych wydatków na remont miało na celu zachowanie źródła przychodów tj. kontynuowanie działalności gospodarczej. Uszkodzone w wyniku powodzi brzegi potoku stanowiły bowiem zagrożenie dla Zakładu Wnioskodawcy, grożąc podmyciem budynków i zniszczeniem odwiertów. Wnioskodawca zgłaszał zagrożenie do władz samorządowych, jednakże ze względu na brak środków nie podjęły się one remontu potoku. Wnioskodawca w obawie przed kolejną powodzią wykonał remont potoku na własny koszt. Zatem, uznać należy, iż wydatek na remont potoku poniesiony był w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że wydatek poniesiony na remont potoku może stanowić koszt uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy jednocześnie zaznaczyć, że wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie miało na celu zachowanie/zabezpieczenie źródła przychodów obciąża Wnioskodawcę, jako podatnika wywodzącego określone skutki prawnopodatkowe z faktu zaliczenia tych wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Zasady potrącalności kosztów uzyskania przychodów regulują przepisy art. 15 ust. 4, ust. 4a-4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W świetle wskazanych przepisów data potrącalności kosztów zależy od charakteru powiązania tych kosztów z przychodem podatkowym.

Stosownie do art. 15 ust. 4d ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośrednio odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie. Takiego rodzaju wydatkami są m.in. poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na remont potoku, stanowiącego własność Miasta.

Jak stanowi art. 15 ust. 4e ww. ustawy za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, że przedmiotowe wydatki mają pośredni związek z prowadzoną przez Niego działalnością. Zatem ww. wydatki powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości w momencie poniesienia, co wynika z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy uznać zatem należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl