IBPBI/2/423-176/10/MO

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 29 stycznia 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-176/10/MO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 29 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości uznania za wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji, niezarejestrowane w Urzędzie Patentowym (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2):

* nabyte znaki towarowe - jest prawidłowe,

* wytworzone znaki towarowe - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości uznania za wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji, niezarejestrowane w Urzędzie Patentowym (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2):

* nabyte znaki towarowe,

* wytworzone znaki towarowe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka, która prowadzi działalność opodatkowaną VAT, jest właścicielem dwóch znaków towarowych, z których jeden jest zarejestrowany w Urzędzie Patentowym RP (dalej: Urząd Patentowy) i objęty prawami ochronnymi w rozumieniu ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm., dalej: Prawo własności przemysłowej). Drugi z posiadanych przez Spółkę znaków towarowych jest przedmiotem praw autorskich przysługujących Spółce. Znak ten nie został dotychczas zarejestrowany w Urzędzie Patentowym, jak również Spółka nie występowała do Urzędu Patentowego o jego objęcie prawami ochronnymi w rozumieniu Prawa własności przemysłowej. Spółka zamierza zawiązać spółkę osobową prawa handlowego, np. komandytową lub jawną (dalej: SpK), w której Spółka zostanie wspólnikiem. Po zawiązaniu SpK Spółka zamierza wnieść znaki towarowe w formie wkładu niepieniężnego do SpK.

Wartość poszczególnych wnoszonych przez Spółkę znaków towarowych określona zostanie w umowie spółki (i/lub zmianie umowy spółki). Spółka przewiduje przy tym, że wartość rynkowa znaków towarowych określona na dzień wniesienia ich do SpK będzie wyższa od wartości kosztów poniesionych przez Spółkę na wytworzenie lub nabycie tych znaków towarowych.

Jednocześnie, Spółka planuje dokonać rozliczenia omawianej transakcji wniesienia aportem znaków towarowych do SpK w taki sposób, by wynagrodzenie otrzymane przez Spółkę w związku z wniesieniem wkładu składało się w części z otrzymanego ogółu praw i obowiązków ("udziału"), a w części ze środków pieniężnych odpowiadających wartości podatku VAT należnego po stronie Spółki w związku z wniesieniem aportu (a nie w całości z otrzymanego "udziału" w odpowiedniej wartości). W szczególności, zgodnie z planowanym rozliczeniem:

* wartość otrzymanego przez Spółkę "udziału" w SpK odpowiadać będzie wartości netto znaków towarowych wnoszonych przez Spółkę w formie wkładu niepieniężnego, natomiast

* kwota VAT należnego z tytułu omawianej transakcji, wynikająca z odpowiedniej faktury VAT wystawionej przez Spółkę, uregulowana zostanie przez SpK na rzecz Spółki w formie pieniężnej.

SpK zamierza zarządzać wniesionymi do niej znakami towarowymi oraz wykorzystywać te znaki w działalności podlegającej opodatkowaniu VAT, np. wydzierżawiać innym podmiotom lub je sprzedać.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy stanowiący przedmiot prawa autorskiego znak towarowy niezarejestrowany w Urzędzie Patentowym, w stosunku do którego Spółka nie występowała o objęcie go prawami ochronnymi w rozumieniu Prawa własności przemysłowej stanowi wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2).

Zdaniem Spółki, stanowiący przedmiot prawa autorskiego znak towarowy, niezarejestrowany w Urzędzie Patentowym, stanowi wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji.

Zgodnie bowiem z art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o p.d.o.p. amortyzacji podlegają nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania m.in. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zgodnie z powyższym przepisem, podatnik może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od stanowiącego przedmiot majątkowego prawa autorskiego znaku towarowego zaliczonego do wartości niematerialnych i prawnych, gdy spełnione są następujące warunki:

* znak towarowy zostanie nabyty przez podatnika,

* znak towarowy nadaje się do gospodarczego wykorzystania,

* przewidywany okres ekonomicznej użyteczności znaku towarowego wynosi co najmniej rok.

* znak towarowy jest przeznaczony do używania na potrzeby podatnika.

W ocenie Spółki wszystkie z powyższych warunków są w omawianym stanie faktycznym spełnione, jak również nie budzi wątpliwości fakt, iż znak towarowy, niezarejestrowany w Urzędzie Patentowym, stanowi przedmiot autorskiego prawa majątkowego. Zgodnie bowiem z treścią art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.; dalej: ustawa o prawie autorskim), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Znak towarowy wykorzystywany przez Spółkę, stanowiący zbiór określonych elementów słowno-graficznych stanowi przejaw działalności twórczej i został on wielokrotnie utrwalony m.in. poprzez jego praktyczne wykorzystywanie w prowadzonej działalności gospodarczej, w tym w drukowanych materiałach informacyjnych, na stronie internetowej, itp.

Wskazać również należy, iż zgodnie z ust. 3 przywołanego powyżej artykułu, ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności. Z kolei zgodnie z treścią art. 17 ustawy o prawie autorskim, twórcy przysługuje co do zasady wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu, czyli autorskie prawo majątkowe.

Z uwagi na brak specyficznych uregulowań w ustawie o p.d.o.p. w powyższym zakresie, brak jest w ocenie Spółki podstaw do żądania spełnienia innych warunków niż wyraźnie wskazane w ustawie, by móc skorzystać z prawa do amortyzacji stanowiących przedmiot autorskich praw majątkowych znaków towarowych. W szczególności, niedopuszczalne byłoby ustanowienie warunku, aby znak towarowy był zarejestrowany w Urzędzie Patentowym lub zgłoszony do objęcia prawami ochronnymi w rozumieniu Prawa własności przemysłowej, ponieważ ani przepisy ustawy o p.d.o.p., ani przepisy Prawa własności przemysłowej nie nakładają obowiązku rejestracji znaku towarowego.

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, że stanowiący przedmiot majątkowych praw autorskich znak towarowy niezarejestrowany w Urzędzie Patentowym stanowi wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - zwanej dalej "u.p.d.o.p."), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zatem aby dokonywać odpisów amortyzacyjnych od stanowiącego przedmiot majątkowego prawa autorskiego znaku towarowego zaliczonego do wartości niematerialnych i prawnych, muszą zostać spełnione następujące warunki:

1.

znak towarowy zostanie nabyty przez podatnika,

2.

znak towarowy nadaje się do gospodarczego wykorzystania,

3.

przewidywany okres ekonomicznej użyteczności znaku towarowego wynosi co najmniej rok,

4.

znak towarowy jest przeznaczony do używania na potrzeby podatnika.

Jak wynika ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, prawa do znaków towarowych nabyte przez spółkę osobową spełniać będą większość warunków wskazanych w art. 16b ust. 1 u.p.d.o.p., niezbędnych dla uznania ich za wartości niematerialne i prawne. Jedynym warunkiem, który wymaga dalszej analizy jest określenie czy prawa do znaków towarowych należą do kategorii praw majątkowych wskazanych w art. 16b ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p.

Regulacje u.p.d.o.p. nie zawierają definicji autorskich praw majątkowych. W konsekwencji, dla dokonania prawidłowej klasyfikacji praw otrzymanych przez spółkę osobową niezbędne jest odwołanie się do postanowień ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm. - zwanej dalej "uopa").

Zgodnie z art. 1 ust. 1 uopa, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W myśl art. 1 ust. 2 uopa, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1.

wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe),

2.

plastyczne,

3.

fotograficzne,

4.

lutnicze,

5.

wzornictwa przemysłowego,

6.

architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne,

7.

muzyczne i słowno-muzyczne,

8.

sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne,

9.

audiowizualne (w tym filmowe).

Zdaniem Organu, znaki towarowe wykorzystywane przez Spółkę, stanowiące zbiór określonych elementów słowno-graficznych, wniesione do spółki osobowej, są przejawem twórczej działalności o indywidualnym charakterze i potencjalnie część z nich może stanowić utwory w rozumieniu uopa. Zgodnie z przepisami u.p.d.o.p., do wartości niematerialnych i prawnych zalicza się wyłącznie utwory stanowiące autorskie prawa majątkowe. W doktrynie wskazuje się, że cechami charakterystycznymi dla autorskich praw majątkowych są: możliwość obrotu takimi prawami, oraz możliwość wyceny takich praw dla celów bilansowych i podatkowych (tak np. J. Marciniuk, "Podatek dochodowy od osób prawnych 2007", Warszawa 2007, C.H.Beck). Należy podkreślić, iż możliwość uznania znaków towarowych w rozumieniu prawa własności przemysłowej za utwory w rozumieniu ustawy o prawach autorskich jest szeroko akceptowana w doktrynie. W szczególności, wskazuje się, "że znaki towarowe, zwłaszcza graficzne czy słowno-graficzne, niezależnie od tego, że stają się przedmiotem praw wyłącznych w wyniku rejestracji w Urzędzie Patentowym, niejednokrotnie też wykazują cechy utworów i korzystają z ochrony opartej o przepisy prawa autorskiego" (prof. dr hab. J. Barta, "Prawo autorskie" Tom 13, Warszawa 2008, C.H. Beck). Zatem opracowania graficzne znaków towarowych (w odniesieniu do których mogą przysługiwać spółce prawa ochronne wynikające z ustawy o prawach autorskich) mogą stanowić autorskie prawa majątkowe w rozumieniu ustawy o prawach autorskich (niezależnie od objęcia ich ochroną wynikającą z prawa własności przemysłowej). Powyższa klasyfikacja znajduje również potwierdzenie w doktrynie, w której wskazuje się, "że na tle regulacji u.p.d.o.p. znak niezarejestrowany często traktowany jest jako utwór prawnoautorski. Wydatki na nabycie prawa do takiego znaku (...) Stają się więc kosztem uzyskania przychodu przez dokonanie odpisu amortyzacyjnego" (Amortyzacja prawa do niezarejestrowanego znaku towarowego, dr hab. M. Trzebiatowski, Monitor Podatkowy 11/2008). W konsekwencji, należy uznać, że opracowania słowno-graficzne znaków towarowych nabyte przez Spółkę (jako utwory słowno-graficzne) zaliczone do autorskich praw majątkowych, stanowią wartości niematerialne i prawne na gruncie u.p.d.o.p. (w odniesieniu do tych opracowań graficznych znaków towarowych, które mogą stanowić utwory w rozumieniu ustawy o prawach autorskich i co do których spółka może korzystać z ochrony w zakresie przewidzianym w tejże ustawie).

W odniesieniu do znaków towarowych, wytworzonych wcześniej przez Spółkę, stwierdzić należy, iż Spółka nie poniosła wydatków na ich nabycie (bowiem zostały one wytworzone przez nią we własnym zakresie). Wcześniej cyt. art. 16b ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p., wymaga aby autorskie prawa majątkowe zostały nabyte. Warunek ten w przypadku wytworzonych znaków towarowych nie został spełniony.

Stanowisko Spółki w zakresie możliwości uznania za wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji, niezarejestrowane w Urzędzie Patentowym

* nabyte znaki towarowe - jest prawidłowe,

* wytworzone znaki towarowe - jest nieprawidłowe.

Przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest ocena czy niezarejestrowane znaki towarowe stanowią wartości niematerialne i prawne w spółce osobowej do której mają zostać wniesione. Wskazać jedynie należy, iż wniesienie ww. znaków w postaci aportu do spółki osobowej stanowi ich zbycie na rzecz tej spółki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że odnośnie spraw będących przedmiotem oznaczonego we wniosku pytania 1, 3-14 wydano odrębne interpretacje.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl