IBPBI/2/423-1700/13/JD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 18 grudnia 2013 r. (wpływ do tut. Biura 20 grudnia 2013 r.), uzupełnionym 7 marca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów kosztów poniesionych w związku z realizacją umowy leasingu - jest prawidłowe.

W dniu 20 grudnia 2013 r. do tut. Organu wpłynął wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów kosztów poniesionych w związku z realizacją umowy leasingu. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 24 lutego 2014 r. Znak: IBPBI/2/423-1700/13/JD wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 7 marca 2014 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka 16 września 2009 r. zawarła umowę leasingu operacyjnego. Przedmiotem leasingu jest automatyczna linia ciągarnicza (maszyna produkcyjna) o wartości wg umowy 3.465.000 zł. Umowa została zawarta na okres od września 2009 r. do września 2014 r. Wraz z umową Spółka otrzymała harmonogram miesięcznych spłat, których wysokości były porównywalne i ich wartość netto w każdym miesiącu wynosiła ok. 50.000 zł.

W dniu 20 kwietnia 2013 r. Spółka spłaciła jednorazowo kwotę 800.000 zł, tj. około 23% kapitału netto z tytułu umowy leasingu. Wpłata ta spowodowała zmniejszenie comiesięcznych rat z ok. 50.000 zł do ok. 3 tys. zł (co zostało potwierdzone w Aneksie nr 2 z 2 kwietnia 2013 r. do umowy leasingu, a harmonogram spłat został uaktualniony). W październiku 2013 r. został sporządzony kolejny Aneks do umowy (wraz z harmonogramem spłat), w którym koniec okresu spłat rat leasingu operacyjnego został przeniesiony z września 2014 r. na wrzesień 2016 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy pełną kwotę spłaty kapitału z kwietnia 2013 r., tj. 795.019,00 zł można traktować jako koszt podatkowy.

Zdaniem Spółki, w leasingu operacyjnym kosztem podatkowym są kwoty rzeczywiście spłaconych rat kapitałowych bez względu czy wysokość tych rat wynika z umowy z leasingodawcą, czy z zwartych aneksów do tej umowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm. określana dalej skrótem "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...). Powyższe oznacza, że zasadniczo wszystkie poniesione wydatki, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, po wyłączeniu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., stanowić mogą koszty uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje rozdział 4a u.p.d.o.p. W myśl art. 17a pkt 1 u.p.d.o.p., ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty. Natomiast stosownie do art. 17b ust. 1 u.p.d.o.p., opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

Jeżeli jednak, zgodnie z art. 17b ust. 2 u.p.d.o.p., finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

- do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 17f-17h.

Aby dana umowa mogła zostać uznana za tzw. podatkową umowę leasingu muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

* przedmiotem umowy mogą być wyłącznie rzeczy i prawa stanowiące środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji, a także grunty,

* jedna ze stron umowy oddaje drugiej przedmiot umowy do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków, za co druga ze stron obowiązana jest zapłacić.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka zawarła umowę leasingu operacyjnego na okres od września 2009 r. do września 2014 r. Przedmiotem leasingu jest automatyczna linia ciągarnicza. W dniu 20 kwietnia 2013 r., na podstawie aneksu do ww. umowy, Spółka wpłaciła jednorazowo kwotę 800.000,00 zł. Wątpliwości Spółki budzi możliwość całościowego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty 795.019,00 zł, wynikającej z aneksu do ww. umowy leasingu operacyjnego.

W opisanym stanie faktycznym przedmiotem leasingu jest:

* linia ciągarnicza wykorzystywana w prowadzonej przez Spółkę działalności, a więc składnik majątkowy przyczyniający się do powstania przychodów, który może być uznany za środek trwały,

* opłata o jakiej mowa we wniosku została poniesiona w podstawowym okresie umowy,

a zatem należy przyjąć, że zostały spełnione wszystkie warunki dla uznania ww. kwoty za koszt uzyskania przychodów.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.