IBPBI/2/423-1635/09/JD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 28 grudnia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 16 lutego 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów wpłat dokonanych na fundusz szkoleniowy-jest prawidłowe.

W dniu 28 grudnia 2009 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów wpłat dokonanych na fundusz szkoleniowy.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też, pismem z dnia 29 stycznia 2010 r. Znak: IBPBI/2/423-1635/09/JD, wezwano do jego uzupełnienia.

Uzupełnienia wniosku dokonano 16 lutego 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka utworzyła fundusz szkoleniowy na kształcenie pracowników i zamierza przekazać na ten cel pieniądze na wyodrębniony rachunek bankowy. Utworzenie funduszu związane jest z określeniem planu szkoleń na podstawie ustalonego regulaminu, a zgodnie z ustawą o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, środki z funduszu wydatkowane są na podstawie postanowienia pracodawcy w uzgodnieniu z osobą, która kierowana jest na szkolenie. Jednocześnie Spółka nie zalicza się do podmiotów uprawnionych do stosowania przepisów ustawy z dnia 1 lipca 2009 r. o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców (Dz. U. z dnia 7 sierpnia 2009 r. Nr 125, poz. 1035).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie środków na wyodrębniony rachunek funduszu, na cele szkoleń pracowników powoduje zaliczenie wartości utworzonego funduszu w koszty uzyskania przychodu danego roku podatkowego w którym został utworzony ten fundusz, co spowoduje zmniejszenie podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych o wartość przekazanych środków.

Zdaniem Spółki, w chwili przekazania środków na rachunek uprzednio utworzonego funduszu szkoleniowego ma ona prawo zaliczyć wartość przekazanych środków jako koszty uzyskania przychodu, ponieważ zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 5b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za przychody uznaje się w szczególności środki w części uznanej za koszt uzyskania przychodów a:

* niewykorzystane w roku podatkowym w którym zostały wpłacone do tego funduszu, lub w ciągu roku podatkowego następującego po tym roku lub

* wykorzystane niezgodnie z przepisami ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy lub przepisami ustawy o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców oraz

* w przypadku likwidacji funduszu szkoleniowego.

Wiec analogicznie za koszty uzyskania przychodu uznaje się utworzenie funduszu. Mając na uwadze treść art. 16 ust. 1 punkt 9a u.p.d.o.p., odpisy i wpłaty na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika są kosztem uzyskania przychodów, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia określają odrębne ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy.

Odrębną ustawą o jakiej mowa w wyżej powołanym przepisie jest m.in. ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 z późn. zm.). W myśl art. 67 ust. 1 tej ustawy, pracodawcy, w ramach posiadanych środków, mogą tworzyć zakładowy fundusz szkoleniowy (...). Jak stanowi art. 68 ust. 1 pkt 1 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy dochodami funduszu szkoleniowego są m.in. wpłaty pracodawców, zgodnie z postanowieniami układu zbiorowego pracy lub regulaminu funduszu szkoleniowego, w wysokości nie niższej niż 0,25% funduszu płac. Na podstawie art. 68 ust. 1a ww. ustawy wpłaty, o których mowa powyżej, obciążają koszty działalności pracodawców.

Biorąc pod uwagę powyższe unormowania prawne należy stwierdzić, że wpłaty dokonane na fundusz szkoleniowy stanowią koszty uzyskania przychodów.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul.Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.