IBPBI/2/423-153/09/PP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 9 lutego 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych wystąpienia ze spółki komandytowej - jest prawidłowe.

W dniu 9 lutego 2009 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych wystąpienia ze spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka zamierza przystąpić do spółki komandytowej. Wspólnikami tej spółki są już dwie osoby fizyczne (jako komandytariusze) oraz spółka z o.o. (jako komplementariusz). Wkładem Wnioskodawcy będzie zabudowana nieruchomość (szpital) o znacznej wartości. Umowa spółki komandytowej będzie przewidywała określony podział zysków. Udział w zysku Wnioskodawcy nie będzie miał związku z wysokością jego wkładu. Innymi słowy dojdzie do sytuacji, w której Wnioskodawca wniesie do spółki wkład o dużej wartości, a będzie miał prawo do stosunkowo niskiego udziału w zyskach spółki komandytowej. Wartość wkładu nie będzie zatem odzwierciedlona w udziałach w zyskach (pomimo wniesienia wkładu o dużej wartości Wnioskodawca będzie miał niski udział w zyskach spółki komandytowej).

Wnioskodawca nie wyklucza podjęcia w przyszłości decyzji o wystąpieniu ze spółki komandytowej i skoncentrowaniu się wyłącznie na działalności prowadzonej w ramach Spółki. W tym celu Wnioskodawca może wypowiedzieć umowę spółki komandytowej. Spółka komandytowa wypłaci Spółce wartość udziału kapitałowego, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki. Wnioskodawca zakłada, że kwota wypłacona przez spółkę komandytową będzie niższa od wartości wkładu wniesionego do spółki komandytowej (ustalonego na dzień wniesienia wkładu do spółki komandytowej).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie przepisów Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, w opisanym w poz. 50 stanie faktycznym, dojdzie do powstania u Wnioskodawcy dochodu podlegającego opodatkowaniu z jakiegokolwiek tytułu.

Zdaniem Wnioskodawcy ma on prawo w dowolnym momencie podjąć decyzję o wypowiedzeniu umowy spółki komandytowej. Zgodnie z art. 65 w związku z art. 103 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm. - zwana dalej "k.s.h."), spółka komandytowa powinna wypłacić wspólnikowi w pieniądzu wartość udziału kapitałowego określoną na podstawie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki. Udział kapitałowy należy - zdaniem Wnioskodawcy - ustalić uwzględniając udział w zysku przypadający na Wnioskodawcę zgodnie z umową spółki komandytowej oraz wartość majątku spółki komandytowej ustaloną na podstawie specjalnie sporządzanego bilansu. (Przykładowo, jeśli Wnioskodawcy przysługiwałby, zgodnie z umową spółki komandytowej, 2% udział w zyskach tej spółki, zaś majątek spółki komandytowej, ustalony na podstawie bilansu, wynosiłby 1000j.p., to Wnioskodawca powinien otrzymać od spółki komandytowej kwotę 20 j.p.). Zdaniem Wnioskodawcy przy ustalaniu wysokości wkładu kapitałowego nie ma znaczenia wysokość wkładu wniesionego przez Wnioskodawcę do spółki komandytowej.

Wnioskodawca uważa, że jeśli kwota otrzymana przez Wnioskodawcę tytułem spłaty udziału kapitałowego będzie niższa od wartości wkładu wniesionego do spółki komandytowej nie dojdzie do powstania u Wnioskodawcy dochodu podlegającego opodatkowaniu. Taka czynność będzie dla Wnioskodawcy całkowicie neutralna pod względem podatkowym. Zgodnie z art. 5 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - zwana dalej "u.p.d.o.p.") spółki osobowe są podmiotami transparentnymi podatkowo, tzn. nie są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych, a osiągane przez te spółki przychody opodatkowane są jako przychody każdego ze wspólników proporcjonalnie do posiadanego przez niego udziału w zyskach spółki, przy odpowiednim zastosowaniu tych samych zasad do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku. Na mocy art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p. przychodami podatnika są otrzymane pieniądze i wartości pieniężne.

Natomiast, na podstawie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Według art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p. dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. W związku z tym, dochód powstałby wyłącznie w sytuacji gdyby Wnioskodawca otrzymał od spółki komandytowej kwotę przewyższającą wartość wniesionego wkładu. Takie stanowisko potwierdza zdaniem Wnioskodawcy wyrok WSA w Krakowie z 18 marca 2008 r., I SA/Kr 1029/07. W wyroku tym, WSA w Krakowie uznał, że zwrot wkładów następujący w wyniku likwidacji spółki osobowej stanowić będzie przychód jedynie w części przewyższającej przypadający wspólnikowi udział (rozumiany również jako przypadającą akcjonariuszowi spółki komandytowo-akcyjnej należną z podziału części), przy czym dzielony majątek, a więc i wartość przypadającego ponad udział majątku należy wycenić według wartości rynkowej. W razie podziału majątku spółki w naturze, czynności te będą obojętne podatkowo, o ile przekazywany wspólnikowi majątek odpowiadać będzie wielkości udziału wspólnika w dzielonym majątku.

Takie stanowisko potwierdzają również organy podatkowe - przykładowo interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 października 2008 r., znak IP-PB3-423-1076/08-2/MS. W interpretacji tej organ podatkowy stwierdził, że w przypadku rozwiązania spółki osobowej, w której Spółka z o.o. jest wspólnikiem, wartość majątku spółki osobowej otrzymanego przez Spółkę z o.o. będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem CIT tylko i wyłącznie w części przekraczającej wartość wkładu niepieniężnego wniesionego przez Spółkę z o.o. do spółki osobowej.

Analogiczny pogląd wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 26 marca 2008 r., znak IBPB3/423-247/08/SD/KAN-3279/12/07. Zdaniem tego organu podatkowego częściowy zwrot wkładu wniesionego do spółki komandytowej, nie będzie stanowił przychodu dla Spółki z o.o. - wspólnika do wysokości odpowiadającej wartości wkładu określonego w akcie notarialnym, natomiast nadwyżkę Spółka z o.o. winna zaliczyć do przychodów podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.