IBPBI/2/423-1509/10/PC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 29 października 2010 r.), uzupełnionym w dniu 24 stycznia 2011 r. (fax), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na bilety lotnicze związane z organizacją wyjazdu potencjalnych klientów na targi potencjalnych klientów - jest prawidłowe.

W dniu 29 października 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek uzupełniony w dniu 24 stycznia 2011 r. (fax), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na bilety lotnicze związane z organizacją wyjazdu potencjalnych klientów na targi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi sprzedaż nasienia seksowanego bydła, w ofercie miedzy innymi posiada nasienie seksowane produkowane przez firmę posiadającą swoją siedzibę w Wielkiej Brytanii. Kilka razy w roku organizuje wyjazdy na targi hodowców bydła, na które zapraszanych jest kilku potencjalnych klientów Wnioskodawcy. Wybór, którzy klienci zostaną zaproszeni należy do Wnioskodawcy i dokonywany jest na podstawie danych o prognozie sprzedaży jej produktów (nie istnieją żadne porozumienia, umowy które nakładałyby na Wnioskodawcę obowiązek skierowania zaproszenia do konkretnego klienta). Oprócz klientów uczestnikami wyjazdów są przedstawiciele Wnioskodawcy (pracownik lub członek zarządu).

Wnioskodawcę z klientami nie wiążą umowy o współpracę, na podstawie których ci ostatni byliby zobowiązani do dokonywania zakupów od Wnioskodawcy. Wydatki związane z organizacją wyjazdu na targi w zakresie kosztów przelotu, pokrywane są przez Wnioskodawcę. W trakcie takiego wyjazdu uczestniczące w nim osoby oprócz pobytu na targach bydła mlecznego, podczas których swoje produkty prezentuje dostawca Wnioskodawcy, oglądają także gospodarstwa rolne, w których hodowane jest bydło mleczne, z wykorzystaniem nasienia seksowanego oferowanego przez Wnioskodawcę. Poznają w ten sposób efekty stosowanej technologii genetycznej w praktyce. W kolejnym dniu uczestnicy wyjazdu odbywają wizytę w zakładzie produkcyjnym brytyjskiego dostawcy Wnioskodawcy.

W trakcie pobytu na targach, w zakładzie produkcyjnym oraz w gospodarstwach rolnych, w których stosowny jest wzmiankowany produkt potencjalni klienci mają okazję zapoznać się z procesem produkcji nasienia seksowanego, szeregiem specjalistycznych informacji oraz zaletami wykorzystania go w zacieleniu jałówek. Celem wyjazdu jest promocja genetyki stosowanej przez dostawcę Wnioskodawcy, w wyniku której nierzadko dochodzi do składania przez klientów uczestniczących w wyjeździe zamówień na oferowany przez Wnioskodawcę produkt, już podczas pobytu lub po powrocie do Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty biletów lotniczych związane z organizacją wyjazdu potencjalnych klientów na targi, poniesione przez Wnioskodawcę stanową koszty uzyskania przychodów dla Wnioskodawcy w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone na zakup biletów na przelot samolotem, który stanowi integralną część tego wyjazdu, w opisanym wyżej stanie faktycznym stanowią koszty uzyskania przychodu Wnioskodawcy. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) dany wydatek może być uznany za koszt uzyskania przychodów, jeśli celem jego poniesienia jest osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów oraz jeśli nie został wyłączony z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Z przepisu tego wynika zatem, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Co istotne również, muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu.

Wydatki związane z przedmiotowymi wyjazdami, ukierunkowane są na zachęcanie klientów do nawiązania bądź utrzymania kontaktów handlowych z Wnioskodawcą oraz nabywania oferowanych towarów, a także służą przekazaniu wiedzy na temat postępów technologii genetycznej w dziedzinie produkcji nasienia seksowanego.

Opisane w stanie faktycznym wyjazdy nie mają charakteru reprezentacji, którą - wobec braku zdefiniowania w przepisach prawa - rozumieć należy jako "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną" - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe P.; w 2007).

Przenosząc tę definicję na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób "fizycznych" (winno być "prawnych") przyjąć należy, iż reprezentacja to występowanie w imieniu przedsiębiorstwa, które w zamierzeniu ma wiązać się z okazałością, w celu wywołania dobrego wrażenia, kreować pozytywny wizerunek firmy, czyli kształtować lepsze jej postrzeganie przez odbiorców towarów handlowych. Celem natomiast wyjazdów organizowanych przez Wnioskodawcę nie jest reprezentacja, również rozumiana w sposób określony powyżej, jest nim natomiast zapoznanie klientów z oferowanym towarem, jego reklama, oraz w efekcie zwiększenie poziomu sprzedaży produktów znajdujących się w ofercie Wnioskodawcy.

Wobec faktu, iż producent ma swoje zakłady na terenie Wielkiej Brytanii, tam też występują gospodarstwa hodowlane krów mlecznych wykorzystujące nasienie seksowane do planowania kierunku hodowli stada, a także mając na uwadze specyficzny rodzaj oferowanego przez wnioskodawcę towaru, wyjazdy te dają jedyną możliwość zapoznania się z wszelkimi aspektami ww. technologii genetycznej na miejscu, stosowanej w praktyce i przekonania się "na własne oczy" o walorach oferowanego produktu. Ponieważ nasienie seksowane jest produktem, który wymaga szczególnego postępowania, wskazane jest, aby osoby planujące z niego skorzystać, uczestniczyły w takich wyjazdach organizowanych przez specjalistów związanych z procesem produkcji nasienia seksowanego.

Wyjazdy te ograniczają się w swoim programie do:

Zorganizowanie wyjazdu ma kształtować popyt na sprzedawany przez wnioskodawcę towar - nasienie seksowane oraz utrwalać markę oferowanego produktu poprzez promocję i zachęcenie jaknajwiększej liczby potencjalnych klientów do jego nabywania od wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, wobec faktu, iż koszty zakupu biletu na przelot stanowi niezbędny wydatek związany z organizacją ww. wyjazdu stanowią w całości koszty uzyskania przychodu (stanowisko takie znajduje swoje oparcie także m.in. w decyzji w sprawie interpretacji prawa podatkowego Izby Skarbowej w Warszawie sygnatura 1401/BP-I/4210-77/07/SP/PP-I z dnia 23 listopada 2007 r., postanowieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łodzi z dnia 27 sierpnia 2007 r., sygnatura ŁUS-II-2-423/246/07/AT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., określanej w dalszej części skrótem "ustawa o p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem, a przychodem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Nie w każdym oczywiście wypadku związek ten jest wyraźny, co powoduje, iż każdą sytuację należy oceniać odrębnie. Ustawa o p.d.o.p. nie uzależnia uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu od skutku w postaci powstania lub powiększenia konkretnego przychodu lub jego zachowania oraz zabezpieczenia. Należy podkreślić, że koszt uzyskania przychodów jest kosztem działalności gospodarczej, który ze swej istoty zmierza do osiągnięcia przychodów. W związku z tym, może się zdarzyć, że podatnik ponosi określony koszt, który ma niewątpliwy związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, jednak nie spowoduje on powstania lub powiększenia przychodów.

Stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Z uwagi na fakt, iż przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia "reprezentacji", należy - zgodnie z zasadami wykładni językowej przepisów prawa - odnieść się do słownikowej definicji tego pojęcia. W internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl) pojęcie to zostało zdefiniowane następująco: reprezentacja to "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną".

Przenosząc definicję słownikową na grunt ustaw podatkowych, zgodnie z przyjętym poglądem doktryny prawa podatkowego, za reprezentację uznaje się "występowanie w imieniu podatnika (firmy), wiążące się z okazałością i wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Reprezentacja to przede wszystkim działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów" (Brzeziński B., Kalinowski M., Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz, Warszawa 1997, str. 159).

Z kolei "reklama" jest definiowana jako "działanie polegające na zachęcaniu potencjalnych klientów do zakupu określonych towarów lub usług, napis, rysunek, film, plakat itp. służące temu celowi, efekt czyjejś celowej działalności dotyczący własnego wizerunku w środowiskach opiniotwórczych (opinia)". Reklamą jest więc działanie mające na celu zachęcanie potencjalnych klientów do zawarcia umowy, nabycia towarów, korzystania z oferowanych usług. Prowadzona może być poprzez rozpowszechnianie informacji o towarach, miejscach nabycia, chwaleniu kogoś i zalecaniu czegoś. Reklama ma na celu nakłonienie potencjalnego nabywcy do dokonania zakupu. Informacja o konkretnych towarach, o ich zaletach, wartości i możliwości dokonania zakupu, przekazywana kontrahentowi jeśli celem jest zachęcanie go do kupna, ma charakter reklamy. Reklamą jest wszystko, co zawiera dodatkowe informacje o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwości nabycia.

Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego należy stwierdzić, iż wydatki poniesione na zakup biletów lotniczych dla potencjalnych klientów związane z organizacją ich wyjazdu na targi, można uznać za koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. Celem wyjazdu jest promocja genetyki stosowanej przez dostawcę Wnioskodawcy, zapoznanie klientów z oferowanym przez Wnioskodawcę towarem, a także jego reklama, w wyniku czego nierzadko dochodzi do składania przez klientów uczestniczących w wyjeździe zamówień na oferowany przez Wnioskodawcę produkt. Koszty te, mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz wpływ na osiągany przez Spółkę przychód, w związku z czym mogą stanowić koszty uzyskania przychodu.

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Należy zwrócić przy tym uwagę, że to na Spółce ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to podatnik wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest zatem prawidłowe.

Nadmienia się, że w zakresie zdarzenia przyszłego wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.