IBPBI/2/423-1466/09/MO - Odsetki od pożyczek zaciągniętych na nabycie udziałów w spółce jako koszt uzyskania przychodu w momencie ich kapitalizacji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 27 listopada 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy odsetki od pożyczek zaciągniętych przez Wnioskodawcę na nabycie udziałów w spółce stanowią koszt uzyskania przychodów w momencie ich kapitalizacji - jest prawidłowe.

W dniu 27 listopada 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy odsetki od pożyczek zaciągniętych przez Wnioskodawcę na nabycie udziałów w spółce stanowią koszt uzyskania przychodów w momencie ich kapitalizacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca osoba prawna (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) w maju 2008 r. nabył 100% udziałów w spółce S (dalej: spółka). Nabycie przez Wnioskodawcę udziałów w wymienionej spółce nastąpiło ze środków uzyskanych z pożyczek udzielonych Wnioskodawcy przez spółkę będącą jego wspólnikiem oraz przez spółkę należącą do tej samej grupy kapitałowej, do której należy spółka będąca drugim wspólnikiem Wnioskodawcy. Następnie doszło do połączenia Wnioskodawcy ze spółką w trybie art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych, tj. połączenia poprzez przeniesienie całego majątku spółki (spółki przejmowanej) na Wnioskodawcę (spółkę przejmującą). Jako, że spółka przejmująca (Wnioskodawca) posiadała 100% udziałów w kapitale zakładowym spółki przejmowanej, połączenie nastąpiło bez podwyższenia kapitału zakładowego w spółce przejmującej oraz bez wydawania udziałów wspólnikowi spółki przejmowanej. W wyniku połączenia Wnioskodawca przejął całą działalność operacyjną spółki.

Umowa pożyczki zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a jego wspólnikiem (pożyczka typu mezzanine) przewiduje, że część odsetek od udzielonej pożyczki jest płatna kwartalnie, a druga część jest kapitalizowana kwartalnie. Pozostałe umowy pożyczek, zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a jego wspólnikiem oraz pomiędzy Wnioskodawcą a spółką należącą do tej samej grupy kapitałowej, do której należy spółka będąca drugim wspólnikiem wnioskodawcy przewidują, że odsetki są naliczane i kapitalizowane z pierwszym dniem każdego roku, jeśli nie są zapłacone w poprzednim roku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy odsetki od pożyczek zaciągniętych przez Wnioskodawcę na nabycie udziałów w spółce stanowią koszt uzyskania przychodów w momencie ich kapitalizacji...

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo zaliczenia wartości odsetek od pożyczek, zaciągniętych na nabycie udziałów do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty bądź kapitalizacji. Uzasadniając swoje stanowisko, Wnioskodawca wskazuje, iż w myśl art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Zatem, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, musi on zostać rzeczywiście poniesiony w związku z prowadzoną działalnością, celem poniesienia wydatku musi być osiągnięcie przychodów, zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, a także wydatek ten nie może być wymieniony w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. jako wyłączony z kosztów uzyskania przychodów.

Z powyższego wynika, że wszelkie koszty, zarówno bezpośrednio jak i pośrednio związane z przychodami, mogą być traktowane jako koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z działalnością gospodarczą spółki i jest ekonomicznie uzasadnione. Należy zatem stwierdzić, że wydatki na spłatę odsetek od pożyczek zaciągniętych przez Wnioskodawcę na nabycie udziałów spółki są wydatkami racjonalnie poniesionymi w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą tj. ze spłatą źródła finansowania przedsięwzięć gospodarczych Wnioskodawcy.

W omawianej sytuacji należy ponadto uwzględnić przepis art. 16 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.p., dotyczący uznawania za koszt podatkowy wydatków na objęcie udziałów. W myśl tego przepisu, do kosztów uzyskania przychodu nie zalicza się wydatków na objęcie lub nabycie udziałów w spółce, jednakże wydatki takie są kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów. Zgodnie z przyjętą linią interpretacyjną zawarte w powołanym przepisie sformułowanie "wydatki na objęcie lub nabycie" oznacza wszelkie koszty, które bezpośrednio warunkują objęcie lub nabycie udziałów, tj. takie, bez których poniesienia nie byłoby możliwe ich skuteczne objęcie lub nabycie. Warto także wskazać, że zgodnie ze słownikiem języka polskiego wydatek to "suma, która ma być wydana albo suma wydana na coś" (słownik języka polskiego, www.sjp.pwn.pl). Powyższa definicja wyraźnie podkreśla zatem element bezpośredniości dokonania wydatku. Przenosząc ją na grunt powołanego przepisu należy uznać, że obejmuje on swoim zakresem jedynie wydatki bezpośrednio warunkujące nabycie udziałów/akcji. Zatem do kosztów warunkujących nabycie udziałów zalicza się przede wszystkim zapłaconą cenę, opłaty notarialne itp. Odsetki od zaciągniętej pożyczki bądź kredytu nie są natomiast wydatkiem, który warunkuje nabycie udziałów. Są one związane z finansowaniem zakupu udziałów, wydatkiem warunkującym pozyskanie odpowiednich środków na zapłatę ceny.

W związku z powyższym, odsetki od pożyczki bądź kredytu zaciągniętego na nabycie udziałów nie stanowią wydatków na objęcie udziałów w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.p., które stanowią koszty uzyskania przychodów w momencie odpłatnego zbycia nabytych udziałów.

Prawidłowość powyższego stanowiska została potwierdzona w licznych interpretacjach indywidualnych wydanych przez Ministra Finansów, m.in.:

Ponadto, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że bez wpływu na możliwość zaliczenia odsetek od omawianych pożyczek do kosztów uzyskania przychodów pozostaje opisane w stanie faktycznym połączenie spółek, tj. przejęcie spółki przez Wnioskodawcę.

Brak jakiegokolwiek wpływu w tym zakresie potwierdzają również organy podatkowe. W tym min.:

Kwestię kwalifikacji kosztów uzyskania przychodów z tytułu odsetek od zobowiązań reguluje ponadto przepis art. 16 ust. 1 pkt 11 u.p.d.o.p. Przepis ten stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Zatem, aby uznać odsetki od zobowiązań za koszt uzyskania przychodów, powinny one zostać zapłacone. Ponadto zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów) (...). Z powołanych przepisów wynika zatem, iż nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów wydatki na spłatę pożyczki bądź kredytu oraz naliczone, lecz niezapłacone albo umorzone odsetki. Wyjątkiem od tej zasady jest przewidziana w art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) tej ustawy, możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu skapitalizowanych odsetek od pożyczek (kredytów).

Wnioskodawca wskazuje, iż kapitalizacja odsetek nie została zdefiniowana w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Kapitalizacja odsetek jest czynnością polegającą na doliczeniu wartości odsetek do kwoty głównej długu. Jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 8 kwietnia 2009 r. Nr IPPB3/423-28/09-2/ER "skoro więc w przypadku kapitalizacji dochodzi do "dopisania" naliczonych odsetek do pierwotnej kwoty pożyczki za zgodą wierzyciela, to należy uznać to za sposób zadysponowania naliczonych odsetek, które czynią zadość roszczeniu pożyczkodawcy o ich zwrot. Wynika z tego, że już od dnia kapitalizacji wierzyciel uzyskuje korzyść ekonomiczną w postaci zwiększenia kwoty, od której naliczane są dalsze odsetki. Należy również podkreślić, iż z datą kapitalizacji odsetki tracą odrębny od kwoty głównej byt prawny (tj. stają się częścią kwoty głównej ze wszelkimi tego konsekwencjami). W rezultacie, w momencie ostatecznego rozliczenia nie mamy już do czynienia ze spłaconymi odsetkami, a jedynie ze spłatą powiększonej kwoty głównej pożyczki. Wynika z tego, że kapitalizacja wywiera ten sam skutek prawny, co zapłata - zmniejsza kwotę odsetek do zapłaty".

Kapitalizacja odsetek zakłada zatem, że z datą kapitalizacji tracą one odrębny od kwoty głównej zobowiązania byt prawny i z tym też momentem stają się one częścią kwoty głównej zobowiązania. Należy więc stwierdzić, że wskutek kapitalizacji odsetek zobowiązanie do ich zapłaty ulega unicestwieniu. Tym samym dochodzi w tym zakresie do zaspokojenia wierzyciela poprzez zmniejszenie kwoty odsetek do zapłaty. Inaczej mówiąc w wyniku kapitalizacji kredytobiorca (pożyczkobiorca) reguluje odsetki poprzez zwiększenie wysokości kredytu (pożyczki). W związku z powyższym kapitalizację odsetek należy uznać za czynność zrównaną ekonomicznie z ich zapłatą. Jeżeli więc odsetki zostają skapitalizowane, co powoduje podwyższenie kwoty zobowiązania głównego, od którego mogą być naliczane kolejne odsetki, to są one u dłużnika kosztem uzyskania przychodów w każdorazowej dacie ich kapitalizacji, dokonanej zgodnie z warunkami umowy pożyczki.

Warto ponadto wskazać, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dla potrzeb ustalenia innych skutków podatkowych uznają kapitalizację odsetek za czynność zrównaną z wykonaniem zobowiązania, tj. ich spłatą. W szczególności wskazać należy treść przepisu art. 26 ust. 7 u.p.d.o.p. Przepis ten stanowi, że wypłata, o której mowa w ust. 1, 1c i 1d, oznacza wykonanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym poprzez zapłatę, potrącenie lub kapitalizację odsetek. Wprowadzając powołany przepis ustawodawca nie pozostawia wątpliwości w zakresie traktowania kapitalizacji odsetek, jako formy wykonania zobowiązania (dokonania ich zapłaty).

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje również potwierdzenie w wykładni historycznej art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) u.p.d.o.p. Przepis ten został zmieniony z dniem 1 stycznia 1994 r. Przed wspomnianą datą art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) u.p.d.o.p. stanowił, że wydatki na spłatę pożyczek (kredytów) nie są uważane za koszty uzyskania przychodów z wyjątkiem skapitalizowanych, zapłaconych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Powyżej wspomniana zmiana polegała na wykreśleniu z tego przepisu słowa "zapłaconych". Celem nowelizacji było zatem doprecyzowanie powołanego przepisu, poprzez wskazanie, że kosztem uzyskania przychodów są odsetki, które zostały skapitalizowane. Przedmiotowa zmiana przepisu potwierdza zatem, że kapitalizacja odsetek uprawnia do rozpoznania ich jako kosztów uzyskania przychodów.

Ponadto jak zostało przez Wnioskodawcę wskazane, w wyniku kapitalizacji odsetki tracą odrębny byt prawny od kwoty głównej długu, a w konsekwencji stają się jej częścią. Po dokonaniu kapitalizacji nie można zatem uznać, że spłacie podlegają skapitalizowane odsetki, bowiem wówczas taka kategoria zobowiązania nie istnieje - spłacie podlega jedynie kwota główna długu. Co więcej, w przypadku przyjęcia, że skapitalizowane odsetki stanowią koszt uzyskania przychodów w momencie spłaty raty kapitału, powstałyby trudności w określeniu, czy spłata dotyczy "podstawowej" kwoty głównej długu, czy też kapitału powstałego ze skapitalizowanych odsetek.

Na marginesie Wnioskodawca również zwraca uwagę, że do otrzymanych pożyczek nie znajdą zastosowania ograniczenia możliwości zaliczenia odsetek od pożyczek do kosztów uzyskania przychodów, przewidziane w przepisach art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 u.p.d.o.p., tj. przepisy dotyczące tzw. niedostatecznej kapitalizacji. W przedmiotowym stanie faktycznym nie zachodzą bowiem okoliczności określone w wymienionym przepisie. W szczególności wspólnik, będący pożyczkodawcą nie posiada 25% udziałów w kapitale zakładowym wnioskodawcy. Pożyczka udzielona Wnioskodawcy przez spółkę należącą do tej samej grupy kapitałowej co drugi wspólnik Wnioskodawcy również nie podlega powyższym przepisom z uwagi na brak wskazanych w nich powiązań pomiędzy spółką- pożyczkobiorcą a spółką pożyczkodawcą.

W świetle powołanych przepisów art. 15 ust. 1, art. 16 ust. 1 pkt 8, art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) oraz art. 16 ust. 1 pkt 11 u.p.d.o.p., należy stwierdzić, że dzień kapitalizacji odsetek z tytułu zawartych umów pożyczki będzie dniem, w którym skapitalizowane odsetki staną się kosztem uzyskania przychodu dla pożyczkobiorcy. Prawidłowość zaliczania odsetek od pożyczek/kredytów do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich kapitalizacji potwierdzają organy podatkowe oraz sądy, m.in.:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Artykuł 16 ust. 1 ustawy zawiera enumeratywną listę wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów, co oznacza, iż każdy koszt dający się zakwalifikować do którejkolwiek z pozycji wymienionej na tej liście nie będzie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nawet jeśli był poniesiony w celu osiągnięcia przychodów.

Interpretacja pojęcia "koszty uzyskania przychodów", zawartego w ww. art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzi do wniosku, że podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, pod warunkiem że:

Podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków po wyłączeniu tych, których możliwość odliczenia jest wprost ograniczona w ustawie - zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Podatnik ma więc prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków jeżeli pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Podkreślić należy, że stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 8 tej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo akcji w spółce; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia tych udziałów lub akcji.

Istotne dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy jest zatem określenie zakresu znaczeniowego użytego w art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy wyrażenia "wydatków na nabycie". Przez wydatki, o których mowa w tym przepisie należy rozumieć wydatki podatnika bezpośrednio związane z nabyciem akcji czy udziałów, a więc w szczególności ich cenę, opłaty notarialne, prowizje biura maklerskiego. Innymi słowy, użycie przez ustawodawcę określenia "wydatków na nabycie" oznacza, że do kosztów uzyskania przychodów - ale dopiero z chwilą sprzedaży udziałów lub akcji - zalicza się wydatki bezpośrednio warunkujące nabycie tych udziałów lub akcji, tj. takie, bez których poniesienia skuteczne nabycie udziałów lub akcji nie byłoby możliwe.

Natomiast odsetki od kredytu lub pożyczki zaciągniętych w celu finansowania nabycia udziałów w spółce nie zalicza się do wydatków bezpośrednio warunkujących nabycie tych udziałów. Należy bowiem rozróżnić wydatki na nabycie udziałów od źródeł finansowania tego rodzaju wydatków.

Jakkolwiek Kodeks cywilny posługuje się pojęciem odsetek, to jednak nie definiuje tego terminu. Tym niemniej w literaturze przedmiotu pod pojęciem odsetek rozumie się wynagrodzenie (zapłatę) za korzystanie z cudzych pieniędzy w ciągu pewnego czasu. W tym kontekście odsetek nie należy traktować jako bezpośrednich wydatków na nabycie akcji, gdyż brak tychże odsetek nie jest warunkiem, bez którego skuteczne nabycie udziałów (akcji) nie byłoby możliwe, a zatem do omawianych odsetek nie znajdzie zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W zakresie wskazanych w art. 16 ust. 1 wydatków (kosztów), których możliwość odliczenia jest wprost ograniczona przez ustawodawcę wskazać należy, że z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Kapitalizacja odsetek polega na przekształceniu zobowiązania z tytułu spłaty odsetek w zobowiązanie z tytułu spłaty części kapitałowej pożyczki czy też kredytu, czyli zobowiązanie z tytułu odsetek dopisane zostaje do zobowiązania głównego. Po dokonaniu kapitalizacji oprocentowanie liczone jest od nowej, wyższej podstawy, na którą składa się pożyczony kapitał i doliczone do tego kapitału odsetki. W ten sposób, pomimo braku przepływu naliczonych odsetek na rachunek pożyczkodawcy, w dniu kapitalizacji następuje postawienie tych odsetek do jego dyspozycji.

Natomiast art. 16 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy określa, iż do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się naliczonych, lecz niezapłaconych odsetek od pożyczki.

W konsekwencji zapłacone lub skapitalizowane odsetki od kredytu (pożyczki), który został zaciągnięty w celu zwiększenia możliwości produkcyjnych i dystrybucyjnych firmy na podstawie art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) oraz art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.

Biorąc powyższe pod uwagę, jeżeli fakt poniesienia wydatków (na nabycie udziałów oraz związanych ze źródłami ich finansowania), jak również ich związek z przychodem będzie przez Spółkę właściwie udokumentowany, należy uznać, że odsetki, stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie zapłaty. Natomiast skapitalizowane odsetki od kredytu (pożyczki) będą stanowiły dla kredytobiorcy (pożyczkobiorcy) koszt uzyskania przychodu, zgodnie z dyspozycją art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a), w dacie ich kapitalizacji.

Na marginesie sprawy należy dodatkowo wskazać, że gdyby spłata odsetek dotyczy pożyczki (kredytu) udzielonej przez udziałowca lub inny podmiot powiązany kapitałowo, ustawodawca w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 cytowanej ustawy wprowadził ograniczenia w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odsetek od takich pożyczek. Mianowicie, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni (art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy).

Za koszty uzyskania przychodów nie uważa się również odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam udziałowiec (akcjonariusz) posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych udziałowców (akcjonariuszy) oraz wobec spółki udzielającej pożyczki (kredytu) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni (art. 16 ust. 1 pkt 61 ustawy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie informuje się, iż wydając niniejszą interpretację nie wzięto pod uwagę powołanych przez Wnioskodawcę pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego oraz wyroków, potwierdzających, jego zdaniem, prezentowane przez niego stanowisko. Powołane interpretacje i wyroki nie stanowią powszechnej wykładni przepisów prawa podatkowego, ponieważ wydane zostały w indywidualnych sprawach i wiążą tylko strony postępowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.