IBPBI/2/423-1372/09/MO - Ustalenie momentu zaliczenia poniesionych przez spółkę z o.o. nakładów do kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 9 listopada 2009 r.), uzupełnionym w dniu 12 listopada 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia momentu zaliczenia poniesionych nakładów do kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 9 listopada 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia momentu zaliczenia poniesionych nakładów do kosztów uzyskania przychodów.

Uzupełnienia przedmiotowego wniosku dokonano w dniu 12 listopada 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z o.o. produkującą kondensatory, konstrukcje stalowe, zbiorniki ze stali, dennice itp. Jeden z wyrobów (kondensator) ze względu na gabaryty jest transportowany do odbiorcy drogą wodną (barkami korytem). W poprzednich latach Spółka korzystała z portu znajdującego się w pobliżu jej siedziby. W związku z tym, że zmienił się właściciel portu, oprócz kosztów za przeładunek Spółka jest zmuszona ponieść dodatkowe koszty za udostępnienie infrastruktury portowej, które są bardzo wysokie.

Dla porównania koszt przeładunku ostatniej dostawy kondensatorów wyniósł 261.461,36 zł oraz koszt udostępnienia infrastruktury portowej 276.000,00 zł, przy wcześniejszych dostawach Spółka ponosiła jedynie koszty przeładunku. W związku z powyższym Zarząd Spółki podjął decyzje o dokonywaniu przeładunków w porcie oddalonym 10 km od hal produkcyjnych. Kondensatory do portu przeładunkowego muszą być transportowane samochodami drogą wojewódzką. Na trasie przejazdu znajdują się: przewody energetyczne, przewody telefoniczne oraz taśmociąg które należy podnieść, ponieważ przewożone kondensatory mają tak duże gabaryty, że nie zmieściłyby się pod nimi. Spółka otrzymała zgodę od właścicieli przewodów oraz taśmociągu, na dokonanie tych prac na jej koszt. Powyższe prace będą polegały na:

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy poniesione nakłady będą stanowiły dla Spółki koszty uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia...

Zdaniem Spółki, ponoszone nakłady nie będą stanowiły dla naszej spółki inwestycji w obcym środku trwałym, ponieważ nie będziemy w żaden sposób korzystać z ww. przewodów oraz taśmociągu (wykonane prace pozwolą nam jedynie na możliwość swobodnego transportu naszych wyrobów do portu), a z właścicielami przewodów oraz taśmociągu nie zawrzemy umowy najmu, dzierżawy lub innej o podobnych charakterze. Poniesione koszty w myśl art. 15 ust 4d ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (z późn. zm.) będą stanowiły dla Spółki koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z powyższego wynika, że poniesione koszty, są kosztami uzyskania przychodów o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami lub służą zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów. Z przepisu art. 15 ust. 1 ustawy wynika zatem, iż by wydatki poczynione przez podatnika można uznać za koszty uzyskania przychodu, muszą być one poniesione w sposób celowy.

Obowiązkiem podatników, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy. O związku takim można bez wątpienia mówić, gdy wydatek bezpośrednio wpływa na osiągnięcie konkretnego przychodu. Nie zawsze jednak poniesiony wydatek, choć pozostaje niewątpliwie w związku z prowadzoną działalnością, można powiązać z konkretnym przychodem.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji "inwestycji w obcych środkach trwałych", a jedynie w art. 16g ust. 7 reguluje sposób ustalania ich wartości początkowej, odsyłając do zasad ogólnych ustalania wartości początkowej środków trwałych zawartych w ust. 3-5 tego artykułu. W praktyce przyjmuje się, że inwestycją w obcym środku trwałym są nakłady poniesione przez podatnika na ulepszenie (polegające na przebudowie, rozbudowie), rekonstrukcję, adaptację lub modernizację środka trwałego używanego przez niego w prowadzonej działalności gospodarczej, a niestanowiącego jego własności. Powyższe dotyczy środka trwałego używanego na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka jest producentem m.in. kondensatorów. W celu ich transportu do portu przeładunkowego muszą one być przewożone samochodami drogą wojewódzką. W związku z tym, iż na trasie przejazdu znajdują się przewody energetyczne, przewody telefoniczne oraz taśmociąg, które należy podnieść ponieważ przewożone kondensatory mają tak duże gabaryty, Spółka po otrzymaniu zgody od właścicieli przewodów i taśmociągu ma zamiar dokonać tych prac na własny koszt.

Biorąc powyższe pod uwagę w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym, wydatki ponoszone przez Spółkę na podniesienie przewodów energetycznych, telefonicznych oraz taśmociągu nie będą stanowić inwestycji w obcych środkach trwałych.

Wobec faktu, iż powyższe nakłady nie będą stanowić inwestycji w obcym środku trwałym, wydatki takie mogą stanowić koszt podatkowy, w oparciu o przepis art. 15 ust. 1 ww. ustawy, o ile podatnik wykaże co najmniej pośredni związek ich poniesienia z celem jakim jest uzyskanie przychodów.

Przedmiotowe nakłady należy zakwalifikować do kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami. Na skutek ich poniesienia Spółka uzyska możliwość wyekspediowania transportem drogowym produkowanych przez siebie wyrobów, co niewątpliwie umożliwi uzyskanie przychodów.

Moment potrącania kosztów podatkowych uznanych za inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami wskazany został w art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w myśl którego koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl art. 15 ust. 4e tej ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Ponadto zaznaczyć należy, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak również prawidłowym udokumentowaniem. Trzeba pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne z tego faktu w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Reasumując, poniesione nakłady związane z przełożeniem przewodów i taśmociągu jako koszty pośrednie, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia.

Stanowisko Spółki należy zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że odnośnie sprawy będącej przedmiotem pytania 2 wydano postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.